Bæjarins besta


Bæjarins besta - 15.05.2008, Blaðsíða 8

Bæjarins besta - 15.05.2008, Blaðsíða 8
FIMMTUDAGUR 15. MAÍ 20088 Sveitarfélagið hefur verið rekið með hagnaði frá árinu 2002 og hefur skilað hátt í 30 milljónum króna á þessu tímabili að teknu tilliti til fjár- magnsliða og afskrifta. Þegar litið er yfir þær fjárfestingar sem var farið í á tímabilinu, þá hafa í sumum fjárfestingum fjármunir tapast. Aðrar fjárfestingar hafa komið vel út og ég leyfi mér að segja, að sveitarfélagið standi fjárhagslega betur núna en þegar ég kom að því árið 2002. „Súðavíkurhreppur stendur betur en fyrir sex árum“ – þrátt fyrir sviptingar og erfiðleika í atvinnumálum þegar rækjuvinnslan lagðist af – samstaðan í Fjord Fishing brast en horfur í sjóstangaveiðiferðum útlendinga góðar Ómar Már Jónsson, sveitarstjóri Súðavíkurhrepps, sagði fyrir nokkru starfi sínu lausu af persónulegum ástæðum og hættir um mánaðamótin júlí- ágúst eftir sex annasöm ár í stöðu sveitarstjóra. Í tilefni af þessum tímamótum lítur hann yfir farinn veg í spjalli við Bæjarins besta. Ómar er Súðvíkingur að uppruna og ólst upp í foreldrahúsum í Súðavík fram til tvítugs árið 1986. Þá lá leiðin í Stýrimannaskólann í Reykjavík, þaðan sem hann útskrifaðist með skipstjórnarréttindi tveimur árum seinna. Hann ílentist fyrir sunnan og var þar meira og minna í sextán ár eða fram til ársins 2002, þegar hann var ráðinn sveitarstjóri í sinni gömlu heimabyggð. Hann gekk í Tækniskólann meðan hann var búsettur syðra og útskrifaðist um áramótin 1996-97 sem iðnrekstrarfræðingur á markaðssviði. Jafnframt sveitarstjórastarfinu er Ómar oddviti hreppsnefndar Súðavíkurhrepps, en við þeirri stöðu tók hann eftir kosningarnar árið 2006. Foreldrar Ómars hafa búið alla sína tíð í Súða- vík og búa þar enn. „Systur mínar þrjár og ég vorum öll komin suður en auk þess á ég hálfbróður sem býr á Akureyri. Á árunum kring- um 2000 vorum við systur mínar þrjár og ég töluvert að sækja að pabba og mömmu að flytja suður. Þau létu sig ekki, og síðan fór dæmið að snúast við, þannig að við fór- um að tínast hvert á fætur öðru til Súðavíkur. Það byrjaði þeg- ar auglýst var eftir sveitar- stjóra í Súðavíkurhreppi eftir kosningarnar 2002. Í framhaldinu fluttist ég vestur og innan tveggja ára vorum við öll komin aftur til Súðavíkur. Þegar ég sæki um sveitarstjórastarfið var ég framkvæmdastjóri Fagkynn- ingar ehf. og hafði starfað þar frá því að ég stofnaði fyrir- tækið ásamt öðrum árið 1997. Fagkynning starfar í vöru- og þjónustukynningum og var fyrsta fyrirtækið sinnar teg- undar hérlendis. Það var mjög skemmtilegur tími að taka þátt í þeirri upp- byggingu, en félagið fór jafn- framt að bjóða upp á sýning- arkerfaþjónustu með kerfum sem keypt voru frá Þýskalandi og Danmörk. Upphaflega var ég eini starfsmaður fyrirtækis- ins en þegar ég fór þaðan árið 2002 störfuðu fimm manns á skrifstofu og um eitt hundrað og tíu manns í hlutastarfi. Fag- kynning ehf. er enn í dag í góðum rekstri. Árið 2005 átti ég síðan stutta viðkomu í rekstri félags- ins þegar ég keypti út sýning- arkerfaþjónustuna og rak hana samhliða sveitarstjórastarfinu. Ég sökkti mér í þetta á kvöldin og um helgar og var með góð- an mannskap fyrir sunnan. Ég náði upp góðri veltuaukningu og seldi síðan fyrirtækið aftur í lok ársins 2006. Það félag er einnig starfandi í dag og heitir Fagsýningar ehf.“ Fylgdist vel með í Súðavík „Ég hef alltaf borið mjög sterkar tilfinningar til Vest- fjarða og sérstaklega til Súða- víkur. Þegar ég bjó og starfaði fyrir sunnan kom ég alltaf reglulega, svona til að hlaða batteríin, ná í orku sem fæst úr fjöllunum, sjónum og um- hverfinu öllu, og það verður að segjast eins og er, að hvergi er betra að hlusta á kyrrðina en í Álftafirði á lognsælum degi. Árið 2002 var búið var að flytja byggðina á öruggt svæði innar í Álftafirði, en atvinnu- málin máttu vera í mun betra formi og það hafði vaknað mikill áhugi hjá mér að sjá Súðavík vaxa og eflast enn frekar. Ég var með hugmyndir um hvernig væri hægt að leggja á vogarskálarnar að- ferðir sem hefðu það að mark- miði að snúa þeirri byggða- þróun við, sem hefur haft slæm áhrif á margar sjávar- byggðir landsins.“ Fókusinn á atvinnu- og búsetumál „Þetta kitlaði mig það mik- ið, að þegar auglýst var eftir sveitarstjóra Súðavíkurhrepps ákvað ég að leggja inn um- sókn. Fyrirtækið mitt syðra var fullmótað og á góðum skriði. Mig langaði að koma til starfa í þessu litla en kraft- mikla sveitarfélagi, þar sem mér fannst leynast mörg tæki- færi sem hægt væri að koma í framkvæmd. Meðal annars vissi ég um fyrirtæki sem hafði skoðað að- stöðuna í Súðavík og langaði að setja sig þar niður, en þá stóð ekkert húsnæði til boða og þess vegna fór það fyrir- tæki annað. Mér fannst mikil- vægast að fjölga atvinnutæki- færum í sveitarfélaginu og gera flóruna í atvinnulífinu fjölbreyttari. Með slíku mætti snúa þróuninni við og fara að fjölga í sveitarfélaginu á ný. Umsækjendur um stöðu sveit- arstjóra voru þrettán og ég var valinn úr þeim hópi.“ – Þú tekur við starfinu á tímapunkti þegar atvinnulífið er í senn einhæft og viðkvæmt ... „Ég kom mjög einbeittur til leiks og með fókusinn fyrst og fremst á atvinnu- og bú- setumál. Við ákváðum að halda íbúaþing snemma árs 2004 þar sem þessi mál voru tekin fyrir, auk margra annarra viðfangsefna. Þingið var mjög vel sótt og skemmtilegt og sýndi hvað almenningur í Súðavíkurhreppi var áhuga- samur um framtíð sveitarfé- lagsins. Á þeim tíma sá hins vegar enginn fyrir hver yrðu afdrif rækjuveiðanna og vinnsl- unnar hérlendis, bæði í Súða- vík og annars staðar. Aðeins ári seinna komu alvarlegir brestir í allt ytra umhverfi þessar atvinnugreinar, sem við gátum ekkert ráðið við. Það var gríðarlega erfitt að standa uppi með þá staðreynd, að for- sendur höfðu breyst það mikið að alls ekki var réttlætanlegt að halda áfram þessum rekstri, rekstri sem Súðavíkurhreppur hafði stuttu áður sett í töluvert fjármagn til að efla starfsemi rækjuveiða og vinnslu í Súða- vík. Það var mjög alvarleg staða fyrir Súðavík, þegar um helm- ingur allra starfa í sveitarfé- laginu hvarf nánast í einni svipan. Í dag hafa allar eignir rækjurekstursins í Súðavík verið seldar nema rækjukvót- inn, sem er núna eina eign fé- lagsins.“ Fjandsamlegt ytra umhverfi – Hvað kom í staðinn? „Í framhaldi af íbúaþinginu var mótuð stefna fyrir árin 2005-2010. Súðavíkurhrepp- ur var fjárhagslega sterkur á þessum tíma og er það enn. Þess vegna höfðum við tæki- færi til að bretta upp ermarnar og taka til í innra umhverfinu hjá okkur varðandi rekstur sveitarfélagsins sjálfs og stuðn- ing við stofnun og rekstur fyr-

x

Bæjarins besta

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Bæjarins besta
https://timarit.is/publication/1104

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.