Listin að lifa - 01.12.1998, Síða 33

Um morguninn hélt litli strákurinn
minn örugglega að hann væri að
ganga í svefni. Stóð lengi fyrir framan
borðið og nuddaði augun.
- Mamma, ertu þarna einhvers
staðar?
- Eru jólin bara komin? sagði hann
alveg undrandi.
- Eigum við allar þessar kökur? Má
ég fá eina?
Eins margar og þú vilt, Ingi minn.
Það var líka svo fallegt, þegar ná-
grannavinur hans kom í heimsókn í
náttfötum og stígvélum, og starði orð-
laus á alla dýrðina.
- Ég ætla aðeins að skreppa heim,
sagði hann og hljóp eins hratt og hann
gat til að segja mömmu sinni tíðindin.
- Að það væri engu líkara en jólin
væru komin hjá Inga.
- Að þau ætluðu að borða kökur
allan desember.
Litla jólahnetuborðið breytti svo
miklu. Ég kveikti á kertunum hvern
einasta dag. Börn eru oft svo þreytt að
bíða eftir jólunum. Jólahnetuborðið
með smákökunum var gleðigjafi fyrir
fjölskylduna, og bjó hana undir jóla-
hátíðina.
Aðventan er tími til að halda utan
um hvort annað. Munum eftir öllu
eldra fólkinu, sem situr eitt heima, á
meðan öll þjónustufyrirtæki eru opin
langt fram á kvöld. Maður gerir ekki
betra en að útbúa eitthvað t.d. kökur,
heimagerða kæfu, síldarrétti, jóla-
skraut og færa þeim sem eru einmana.
Miklu meira virði en sígilda jólakort-
ið: Gleðileg jól, þakka liðið, Siggi og
fjölskylda... milli vina eða ættingja
sem hafa kannski ekki hist í sjö ár.
Jólakortin eru góður siður, ef eitt-
hvað er lagt í þau. Gaman er t.d. að fá
fréttayfirlit ársins í jólakorti. skemmti-
lega jólavísu „Komdu nú að kveðast
á“ eða eitthvað í þeim dúr. Við hjónin
opnum aldrei jólakortin fyrr en á að-
fangadagskvöld. Þegar börnin eru
búin að opna jólapakkana og friður
kominn á, þá er svo gaman að lesa
jólakortin við skin af kertaljósi.
Jólaboðin mega líka breytast. Þau
mega ekki vera svo erfið, að húsmæð-
umar stynji undan þeim. Af hverju
bjóðum við ekki heim á aðventunni,
höfum hana langa og skemmtilega, í
stað þess að fá hnút í magann af
kvíða? Boðskapur jólanna er fögnuður
og gleði, sem of mikið annríki má
ekki skyggja a.
Við eigum að nota jólamán-
uðinn í eitthvað skemmti-
legt. Nú eru víða aðventu-
tónleikar. Jólin mín byrja
ekki fyrr en ég er búin að fara
á jólatónleika, sitja í rólegheitum
yfir jólahlaðborði, jólaglöggi og
piparkökum - og auðvitað er
fjölskyldan með mér.
Notum alla góða jólasiði, sem
lífga upp á jólahaldið. Skerum
laufabrauð með fjölskyldunni.
Eldum skötu á Þorláksmessu.
Setjum skó allra í
fjölskyldunni út í
glugga á jólanótt.
Hver veit nema
jólasveinninn
komi þar fyrir
e i n h v e r j u m
glaðningi. í
Færeyjum
er siður
að hengja
jólasokkinn á
rúmið á jóla-
nótt. Þegar ég
var stelpa
fengu sumir,
sem voru ó-
þekkir í des-
ember, kartöflu
í skóinn. Það
var áminning
til okkar, - að
vera nú þæg
fyrir næstu
jól.
Jólin eru
tími tilfinning-
anna, tími trega
hjá öllum sem hafa
misst, tími saknaðar eftir
þeim sem maður getur ekki
haft hjá sér. Sá siður skapaðist hjá
okkur hjónunum. að við fórum alltaf
með krakkana út í kirkjugarð um sex-
leytið á aðfangadag. Svo sterkt mótað-
ist þetta, að dóttir mín sem er komin
með fjölskyldu, fór um síðustu jól og
hlustaði á kirkjuklukkurnar hringja
inn hátíðina - hjá leiði ömmu sinnar.
Jólasiðir, sem gefa ró og frið, eru í
anda jólanna. Jólahnetuborðið gefur og
hátíðarblæ. Aðventutónleikar undirbúa
hugann fyrir hátíðina.
Sameiginleg stund yfir jólahlað-
borði færir fjölskylduna saman. Af
hverju ekki að breyta - og losa okkur
undan kapphlaupinu? Fjölskyldan er
miklu meira virði en stífbónuð góllf,
nýmálaðir veggir eða yfirfullir
kökukassar. Njótum stundanna með
fjölskyldunni okkar á jólunum.
<ú,Swm.
Marentza er lærð smurbrauðsjómfrú, en hef-
ur starfað lengst af sem veitingastjóri. Hún
byrjaði með vinsælu jólahlaðborðin á Hótel
Borg, en vinnur nú á Hótel Loftleiðum. Hún
hefur verið með námskeið um jólahald.
33