Fréttablaðið - 13.10.2015, Síða 14

Fréttablaðið - 13.10.2015, Síða 14
Frá degi til dags Útgáfufélag: 365 miðlar ehf. Stjórnarformaður: Ingibjörg Stefanía Pálmadóttir forStjóri: Sævar Freyr Þráinsson Útgefandi og aðalritStjóri: Kristín Þorsteinsdóttir kristin@frettabladid.is aðStoðarritStjórar: Fanney Birna Jónsdóttir fanney@frettabladid.is, Hrund Þórsdóttir hrund@stod2.is, Kolbeinn Tumi Daðason kolbeinntumi@365.is. Fréttablaðið kemur út í 90.000 eintökum og er dreift ókeypis á heimili á höfuðborgarsvæðinu og Akureyri. Einnig er hægt að fá blaðið í völdum verslun um á landsbyggðinni. Fréttablaðið áskilur sér rétt til að birta allt efni blaðsins í stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds. ISSn 1670-3871 fréttaBlaðið Skaftahlíð 24, 105 reykjavík Sími: 512 5000, ritstjorn@frettabladid.is ÞróunarStjóri: Tinni Sveinsson tinni@365.is helgarBlað: Ólöf Skaftadóttir olof@frettabladid.is og Viktoría Hermannsdóttir viktoria@frettabladid.is menning: Magnús Guðmundsson magnus@frettabladid.is ljóSmyndir: Pjetur Sigurðsson pjetur@frettabladid.is framleiðSluStjóri: Sæmundur Freyr Árnason sfa@frettabladid.is ÚtlitShönnun: Silja Ástþórsdóttir siljaa@frettabladid.is Halldór Fanney Birna Jónsdóttir fanney@frettabladid.is Mikil ólga er í stjórnmálunum um þessar mundir. Fólk kallar eftir einhverju nýju og öðru en það hefur haft. Í Bretlandi hefur Verkamannaflokkurinn valið til forystu nýjan leiðtoga, eldri mann sem virðist hafa kveikt ein- hvern neista hjá ungu fólki. Hann hefur stundum þótt róttækur og umdeildur en hann er jafnaðarmaður. Fróðlegt verður að sjá hvaða línur hann mun leggja. Eigum við jafnaðarmenn eitthvert erindi á 21. öldinni? Grunngildi jafnaðarstefnunnar hafa frá fyrstu tíð verið jafnræði, réttlæti, samhjálp og friður. Að allir einstaklingar skipti máli og leggi sitt af mörkum til samfélagsins. Þetta kemur fram í baráttu jafnaðarmanna fyrir velferð einstaklinga, eflingu atvinnulífs, sanngjörnum viðskiptum og félagslegu réttlæti. En ekki síður í vilja til að skila lífvænlegri veröld til komandi kynslóða með baráttu fyrir umhverfisvernd í anda sjálfbærrar þróunar. Þeir berjast gegn hvers kyns spillingu og hindrunum sem standa í vegi góðra stjórnunarhátta og gegn þeim stjórnmálaöflum sem styðja hag forréttindahópa. Jafnaðarmenn standa vörð um frjálsa fjölmiðlun, óháð og óvilhallt réttarkerfi og virðingu fyrir réttindum minnihlutahópa og einstaklinga. Svarið við spurningunni er augljóslega já, því grunngildi jafn- aðarstefnunnar eru sígild og eiga jafn vel við nú og áður. Þegar fólk velur að styðja við stefnu jafnaðarmanna, getur það verið visst um út frá hvaða meginsjónarmiðum verður unnið. Meiri hluti kjósenda treysti því að áherslur Samfylkingarinnar og Vinstri grænna myndu reynast almenningi best í glímunni við fordæmalausar aðstæður eftir hrun. Nú, sjö árum eftir hrun, hafa fræðimenn skoðað hvernig þjóðir tókust á við kreppuna. Ísland og Írland Hægristjórnin á Írlandi fór allt aðra leið en vinstristjórnin á Íslandi. Írar lækkuðu bætur, hækkuðu almenna skatta, styttu atvinnuleysistímabilið og lækkuðu vaxtabætur. Við hækkuðum bætur, lækkuðum skatta á lágtekjuhópa, lengdum atvinnuleysis- tímabilið, hækkuðum almennar vaxtabætur og bættum sér- stökum vaxtabótum við. Á Íslandi urðu lágtekjuhóparnir fyrir minnstri kjaraskerðingu og jöfnuður fór vaxandi en á Írlandi urðu lágtekjuhóparnir fyrir mestri kjaraskerðingu og ójöfnuður fór vaxandi. Það skiptir mál hverjir stjórna. Erindi jafnaðarmanna Þegar fólk velur að styðja við stefnu jafn­ aðarmanna, getur það verið visst um út frá hvaða megin­ sjónar mið­ um verður unnið. Hæstiréttur dæmdi í síðustu viku þrjá fyrrver-andi stjórnendur Landsbankans í fangelsi. Héraðsdómur hafði áður sýknað tvo þeirra en sakfellt einn, sem fékk vægan dóm.Á árunum fyrir hrun var dómskerfinu oft legið á hálsi fyrir að taka of létt á efnahagsbrotum. Rannsakendur og dómarar í efnahagsbrotamálum voru enda eftir á þegar kom að hraðri og bólukenndri þróun fjármálakerfisins. Frá efnahagshruni hefur mikið gengið á í dómskerfinu, margir sem brutu af sér í aðdraganda hrunsins hafa fengið makleg málagjöld og sitja ýmist í fangelsi eða bíða refsingar sinnar. Yfir því er ekkert hægt að kvarta, við búum í réttarríki – brjóti menn af sér hljóta þeir refsingu. Þannig virkar kerfið, sama hvort menn eru hvítflibbaglæpamenn eða smákrimmar. Blessunarlega. Réttvísin skal vera blind á stétt og stöðu. Dómurinn í síðustu viku, í Imon-málinu svokallaða, er um margt áhugaverður. Í honum voru ákærðu meðal annars dæmd fyrir umboðssvik. Þrjú skilyrði eru fyrir sakfellingu fyrir slíkt brot. Eitt þeirra er að farið sé út fyrir það umboð sem menn hafa eða með öðrum orðum að þeir misnoti aðstöðu sína með því að brjóta lög, reglur eða önnur þekkt viðmið. Öll þrjú skilyrðin þurfa að vera uppfyllt svo að hægt sé að sakfella fyrir umboðssvik. Í málinu lá fyrir og var óumdeilt að félaginu Imon voru lánaðar háar fjárhæðir af hendi þessara aðila skömmu fyrir fall bankans. Hæstiréttur segir í niðurstöðu sinni að ákærðu hafi ekki farið út fyrir heimild sína eftir reglum bankans. Með öðrum orðum fóru bankastjórnendurnir ekki út fyrir aðstöðu sína eða misnotuðu hana við veitingu lánsins – eins og eitt skilyrðið gerir kröfu um. Hæstiréttur bætir því hins vegar við að þeim hafi borið að líta til annarra reglna, jafnt skráðra sem óskráðra, og vísar í fordæmi dóms réttarins í hinu svokallaða Exeter- máli. Í því var málum hins vegar þannig háttað að öll þrjú skilyrði umboðssvika voru uppfyllt. Fordæmið er því ónákvæmt. Í Imon-málinu bendir flest til þess að skilyrði umboðs- svika í almennum hegningarlögum hafi ekki verið upp- fyllt. Í Mannréttindasáttmála Evrópu og stjórnarskránni segir að menn skuli taldir saklausir uns sekt þeirra er sönnuð að lögum. Þar segir einnig að engan skuli telja sekan um afbrot hafi sá verknaður sem hann er borinn eigi varðað refsingu að landslögum eða þjóðarétti þegar þau voru framin. Í sakamálalögum kemur fram að skýra skuli allan vafa um sekt ákærða honum í hag. Samt sem áður sakfellir Hæstiréttur í þessu tilviki fyrir umboðssvik. Ekki er hægt annað en að spyrja sig hvernig Hæstarétti tókst að komast að þessari niðurstöðu. Íslensk mann- réttindaákvæði og alþjóðasáttmálar eru kristaltær hvað þetta varðar. Engum má refsa nema takist að sanna að hann hafi framið verknað sem var sannarlega refsi- verður á þeim tíma sem hann var framinn. Vangaveltur um eftirá rökstuðning og fyrirfram ákveðna niðurstöðu koma upp í hugann, þó að auðvitað sé ekki hægt að full- yrða um slíkt, raunar verður að vona að svo sé ekki. Út á við lítur málið þannig út að verið sé að bæta upp fyrir linkindina fyrir hrun með því að gefa í botn og dæma fólk í fangelsi þó að það brjóti ekki beint lög. Er réttvísin hætt að vera blind? Réttvísin Íslensk mannrétt­ indaákvæði og alþjóða­ sáttmálar eru kristaltær hvað þetta varðar. Eng­ um má refsa nema takist að sanna að hann hafi framið verkn­ að sem var sannarlega refsiverður á þeim tíma sem hann var framinn. Hví borða þau ekki bara kökur? Forseti vor sagði á Sprengisandi á Bylgjunni síðastliðinn sunnudag að lífið sem forseti væri enginn dans á rósum. Hann hefði í sinni valdatíð þurft að færa miklar fórnir. Hinn venjulegi íslenski almúgamaður getur ekki á nokk- urn hátt sett sig í spor forseta og því skilur lýðurinn ekki hvers konar fórnir forsetinn hefur þurft að færa til að halda hlífiskildi yfir þjóð sinni. Þjóðin þarf líka að færa fórnir, skoða heimilisbókhaldið, velta hverri krónu tvisvar, neita börnum um tómstundir, nýja takka skó eða laugardagsnammi. Kirkjan og fjármagnið Frú Agnes Sigurðardóttir, biskup yfir Íslandi, hefur sent Alþingi bréf þar sem krafist er að farið sé að lögum og reglum hvað varðar fjárframlag ríkisins til þjóð- kirkjunnar. Vonast Agnes eftir því að 229 milljónum meira verði varið til kirkjunnar á fjárlögum næsta árs. Það er auðvitað þannig að á meðan við höfum þjóðkirkju á Íslandi þá þarf ríkið að tryggja fjárstreymi til hennar og að öllum reglum sé fylgt í þeim efnum. Eftir efnahagshrunið hafa margir notað þann frasa að nú sé mál að linni og við ættum að hætta að horfa í baksýnisspegilinn. Að sama skapi ættum við líka að spyrja okkur hvenær við hættum að spegla okkur í 2.000 ára gömlum sögum. sveinn@frettabladid.is Oddný G. Harðardóttir Þingmaður Samfylkingarinnar 1 3 . o k t ó b e r 2 0 1 5 Þ r I Ð J U D A G U r14 s k o Ð U n ∙ F r É t t A b L A Ð I Ð SKOÐUN 0 2 -1 1 -2 0 1 5 1 0 :2 1 F B 0 4 8 s _ P 0 3 5 K .p 1 .p d f F B 0 4 8 s _ P 0 2 6 K .p 1 .p d f F B 0 4 8 s _ P 0 1 4 K _ N ÝT T .p 1 .p d f F B 0 4 8 s _ P 0 2 3 K .p 1 .p d f A u to m a ti o n P la te r e m a k e : 1 6 B F -F 9 6 0 1 6 B F -F 8 2 4 1 6 B F -F 6 E 8 1 6 B F -F 5 A C 2 7 5 X 4 0 0 .0 0 1 2 B F B 0 4 8 s _ 1 2 1 0 2 0 1 5 C M Y K

x

Fréttablaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.