Breiðholtsblaðið - 01.01.2007, Blaðsíða 6

6 Breiðholtsblaðið JANÚAR 2007
Ingibjörg Haraldsdóttir á ritþingi Gerðubergs
Menningarmiðstöðin Gerðu-
berg stóð fyrir ritþingi sl.
laugardag þar sem fjallað var
um æfi og ritstörf Ingibjargar
Haraldsdóttur, rithöfundar og
þýðanda. Stjórn ritþingsins var
í höndum Silju Aðalsteinsdótt-
ur en henni til aðstoðar voru
Áslaug Agnarsdóttir og Jón Karl
Helgason. Ingibjörg er löngu
þekkt í heimi bókmenntanna,
bæði fyrir skáldskap en ekki
síður þýðingar þar sem hún hef-
ur m.a. lagst í að þýða stórvirki
rússneskra bókmennta - verk
höfunda á borð við Dostojevski
og Bulgakov.
Ingibjörg er Reykvíkingur í húð
og hár. Fædd á stríðsárunum og
ólst upp í þeim heimi sem ein-
kenndi þann tíma í Reykjavík þar
sem afstaðan til stjórnmálanna
skipti fólki gjarnar í fylkingar eftir
því hvað isma það aðhylltist. Á
ritþinginu svaraði Ingibjörg spurn-
ingu Silju Aðalsteinsdóttur um
pólitíska afstöðu fjölskyldu sinnar
undanbragðalaust og sagði “við
vorum kommar” og lýsti síðan
uppeldi sínu nokkuð í 25 fermetra
kjallaraíbúð á horni Grettisgötu
og Snorrabrautar með glugga-
lausu eldhúsi og klósetti frammi
á gangi. Á nærfærinn en dálítið
gamansaman hátt dróg hún áheyr-
endur inn í þann heim sem sósíal-
ísk alþýða þessara ára lifði í þar
sem vonin um betra líf og áhugi á
skáldskap og menningu var aðal
áhugamálið. Hún fjallaði einnig
um nánasta umhverfi æsku sinn-
ar, bíóreitinn svokallaða þar sem
Austurbæjarbíó og Stjörnubíó
mynduðu umgjörðina og Hafnar-
bíó var síðan í herbragga litlu neð-
ar. Bíóferðirnar voru því óteljandi
og lögðu að hennar sögn grund-
völl að því að hún hélt til náms
í kvikmyndagerð í Moskvu að
loknu stúdentsprófi úr MR. Reynd-
ar bætti hún því við að sunnu-
dagsbíósýningarnar í MÍR salnum
á Lindargötunni hefðu einnig kom-
ið við þá sögu þar sem um nán-
ast skyldumætingu hafi verið að
ræða. Ljóðagerðin er Ingibjörgu
hins vegar borin í blóð og á rit-
þinginu sagði hún frá ást föður
síns á ljóðum og yrkingum hans
sem hann hafði þó aldrei vilja
flíka hvað þá heldur að gefa úr.
Því urðu ljóð hans ekki heyrum
kunn fyrr en að honum látnum að
börn hans stóðu að útgáfu þeirra.
Ingibjörg lýsi æsku sinni nokk-
uð ýtarlega á ritþinginu. Kvaðst
alin upp á róttæku heimili og það
hefði fylgst sér út í lífið. Hún hefur
greinilega verið dulítill bóhem í
sjálfri sér og farið nýjar leiðir af
stúlku af hennar árgangi fæddri
1942. Hún stundaði hið pólitíska
félagslíf að sögn á menntaskólaár-
unum eða eins og hún komst að
orði “ég ól mig upp í Tjarnargöt-
unni og á börunum” og átti þar
við félagsheimili Æskulýðfylking-
arinnar og trúlega Naustið en þá
hafði kráarmenning í Reykjavík
ekki náð því hámarki sem yngra
fólk þekkir. Hún viðurkenndi
einnig að hafa snemma farið að
fást við ljóðgerð en verið treg til
þess að birta nokkuð eftir sig og
sagði fyrsta ljóðið sitt, sem hún
orti 12 ára, verið einskonar óð til
Austurbæjarskólans þaðan sem
hún hafi tekið fullnaðarpróf. Það
hafi ekki fyrr en Jón frá Pálmholti,
skáld og formaður leigendasam-
takanna til margra ára, hafi hvatt
sig til þess að birta ljóð sín að hún
hafi látið til leiðast. Jón hafi farið
með sér til Einars Braga, sem þá
hafi búið í Unuhúsi og verið rit-
stjóri Birtings, sem ekki hafi birt
hvað sem var. Því hafi komið sér á
óvart að Einar hafi staðið upp eftir
að hafa lesið það sem hún hafi haft
með sér, gengið að skáp, dregið út
skúffu, tekið upp peningakassa,
tekið þaðan þrjá seðla og fengið
sér með þeim orðum að þetta
væru hennar fyrstu skáldalaun.
Ingibjörg hefur ekki aðeins ver-
ið skáld heldur afar afkastamikill
þýðandi þar sem verk hennar telja
tugi. Hún hefur þýtt bæði skáld-
sögur, smásögur, leikrit og ljóð.
Hún hefur einnig þýtt úr ýmsum
tungumálum en vegna veru henn-
ar í Moskvu lærði hún rússnesku.
Hún hefur einnig búið á Kúbu og
þýtt verk úr spænsku auk þess að
hafa þýtt ljóð sænska rithöfundar-
ins Tomas Tranströmer. Auk þýð-
ingar- og margvíslegra ritstarfa
hefur Ingibjörg tekið umtalsverð-
an þátt í félagsmálum rithöfunda.
Hún var formaður Rithöfundasam-
bands Íslands frá 1994 til 1998 en
sat í stjórn samtakanna frá 1992.
Hún hefur verið í ritnefnd Tíma-
rits Máls og menningar og starfað
þar að aðstoðarritstjórn um tíma
og á nú sæti í ritnefnd tímaritsins
Jóns á Bægisá svo nokkurs sé
getið.
Kistur • Krossar • Sálmaskrár • Duftker • Blóm • Fáni • Gestabók • Erfidrykkja • Prestur
Kirkja • Legstaður • Tónlist • Tilkynningar í fjölmiðla • Landsbyggðarþjónusta • Líkflutningar
Suðurhlíð 35 Fossvogi • www.utforin.is
Vaktsími: 581 3300 & 896 8242 • Sólarhringsvakt
Komum heim til aðstandenda ef óskað er
Bryndís ValbjarnardóttirSverrir Einarsson
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Það sem hafa ber í huga varðandi andlát og útför
Hermann Jónasson Geir Harðarson
Ég hef alltaf verið mikill lestr-
arhestur og það að setjast nið-
ur með góða bók og lesa er eitt
það skemmtilegasta sem ég geri.
Ég les líka alltaf áður en ég fer
að sofa, og get helst ekki sofnað
nema ég geti lesið svolítið fyrst.
Annað sem er mjög skemmtilegt
að gera er að fara í bókabúðir.
Að standa innan um allar þess-
ar spennandi bækur og velja eitt-
hvað til að fara með heim - hrein
sæla! Ég var í London um áramót-
in og átti þar mikla unaðsstund í
bókabúð og kom út með 8 bækur.
Ein af þessum bókum er Tipping
the Velvet eftir konu sem heitir
Sarah Waters. Þetta er saga sem
gerist um 1890 í London og segir
frá ungri konu sem flyst til Lon-
don með vinkonu sinni. Sagan seg-
ir frá sambandi hennar við þrjár
mjög athyglisverðar og ólíkar kon-
ur. Þetta er mjög skemmtileg saga
og áhugavert að lesa um þennan
tíma í London. Ég hlakka til að
lesa fleiri bækur eftir sama höf-
und, en hún hefur m.a. skrifað
bók sem heitir Fingersmith sem
ég hef lesið að sé mjög athyglis-
verð.
Önnur bók sem ég hef lesið
nýlega er Paula Spencer eftir hinn
frábæra Roddy Doyle. Hún er
framhald bókarinnar The Wom-
an Who walked Into Doors sem
er ein af mínum uppáhaldsbók-
um. Hún er um Paulu, húsmóður
í úthverfi í Dublin, sem er alkó-
hólisti og gift manni sem lemur
hana. Seinni bókin gerist tíu árum
síðar og segir frá hvernig Paulu
hefur gengið og sambandi hennar
við börnin hennar. Þetta er alveg
dásamleg persóna, mjög sérstök
og áhugaverð og að lesa framhald-
ið af sögunni um Paulu Spencer
var eins og að hitta góða vinkonu
aftur eftir langan tíma.
Undanfarið hef ég verið að
endurlesa bækur eftir einn upp-
áhaldshöfund minn sem er hin
kanadíska Margaret Atwood. Hún
er alveg frábær og sérstaklega
finnast mér athyglisverðar tvær
bækur sem hún lætur gerast í
framtíðinni. Annars vegar er það
The Handmaid’s Tale og hins veg-
ar Oryx and Drake. Þarna setur
Atwood fram mjög svo skuggaleg-
ar hugmyndir um framtíðina, en
þær eru kannski ekki svo fjarri
lagi miðað við hvernig við högum
okkur í nútíðinni.
Önnur kanadísk Margaret sem
er í miklu uppáhaldi hjá mér er
Margaret Laurence. Ég kynntist
bókunum hennar þegar ég var í
ensku í Háskólanum og er þetta
einhver sá albesti höfundur sem
ég hef lesið bækur eftir. Hún hefur
skrifað bækur eins og The Divin-
ers, The Stone Angel og A Jest of
God, sem eru hver annarri betri.
Alveg stórkostlegur höfundur sem
að ég mæli sérstaklega með.
Að lokum skora ég á Margréti
Gestsdóttur að segja frá því sem
hún er að lesa í næsta blaði.
Guðný Pálsdóttir
Hvaða bók/bækur ertu að lesa?
Guðný Pálsdóttir
Bláu húsin við Faxafen
Suðurlandsbraut 50
108 Reykjavík
Sími: 568 1800
gleraugad@simnet.is
www.gleraugad.is
Sjóntækjafræðingur með
réttindi til sjónmælinga og
linsumælinga
Greiðslukjör
í allt að 36
mánuði
(visa/euro) Engin útborgun
Ingibjörg Haraldsdóttir á ritþinginu í Gerðubergi.
Gestir á ritþinginu hlusta á frásögn Ingibjargar.
Fremst sitja fr.v.: Þröstur Haraldsson, ristjóri og bróðir Ingibjargar.
Gerður G. Óskarsdóttir, fyrrum sviðsstjóri menntasviðs Reykjavíkur-
borgar, Guðrún Helgadóttir, rithöfundur og fyrrum alþingismaður og
Sveinn Einarsson, menningarfrömuður og fyrrum leikhússtjóri.