Breiðholtsblaðið - 01.08.2006, Page 4

ÁGÚST 20064 Breiðholtsblaðið
V I Ð T A L I Ð
Bragi Björnsson, kaup-
maður í Leiksporti hefur
fylgt Hólagarði frá byrjun.
Hann er uppalinn í Kópa-
vogi en á ættir til Hjalteyr-
ar við Eyjafjörð þar sem
afi hans stundaði húsa-
smíðar og verslun. Hann
er búsettur í Seljahverfi og
telur sig löngu orðinn
Breiðhylting enda hefur
hann starfað að verslun og
íþróttamálum í hverfinu
um langt skeið. Breiðholts-
blaðið leit við hjá Braga á
dögunum og forvitnaðist
m.a. um langa samleið
hans með Hólagarði.
Hluti af húsinu?
„Ég keypti mína fyrstu íbúð hér
í Breiðholtinu 1982 og flutti fljót-
lega eftir það í hverfið. Ég fór
reyndar ekki langt, aðeins yfir
sundið úr Kópavoginum. Ég ólst
því ekki upp sem krakki í Breið-
holtinu en ég hef búið hér allan
minn búskap og var raunar farinn
að starfa fyrr í hverfinu því ég
réðst til Gunnars Snorrasonar í
Hólagarði um svipað leyti og
starfaði þar í áratug eða þar til að
þeir feðgar Gunnar og Sigurður
seldu. Ég starfaði einnig í fyrstu
hjá nýjum eigendum og rætt var
um að ég tæki þar við ákveðinni
stöðu. En þá var búið að blunda
með mér um tíma að fara sjálfur
út í einhvern rekstur.“ Bragi segir
að um svipað leyti hafi sú staða
komið upp að hann tæki við rek-
stri sérverslunar í Hólagarði
ásamt fjölskyldu sinni. Hann lét
verða af því og drauminn rætast
og er búin að standa vaktina í
Leiksporti í 16 ár. „Stundum er
sagt við mig svona af gamansemi
að ég sé orðinn hluti af húsinu
hér í Hólagarði og ef litið er til
þess tíma sem ég er búinn að
vera hér þá má færa þessa líkingu
til sanns vegar. Ég er búinn að
vera hér í aldarfjórðung.“
Tók sportið inn í
verslunina
Þegar Bragi tók við versluninni
var aðallega um leikfangaverslun
og ritföng að ræða með lítilshátt-
ar verslun með sportvörur. En
vegna þess að hann hafði tekið
virkan þátt í íþróttalífi í Breiðholt-
inu þá ákvað hann að auka hlut
sportvaranna í versluninni. Hann
segir að sér hafi fundist vanta
meira af verslun með sportvörur í
Breiðholtið og tilvalið að blanda
þessu betur saman. „Ég sá hins
vegar ekki grundvöll til þess að
breyta versluninni alfarið í sport-
vöruverslun enda um árstíða-
bundnar vörur að ræða. Þess
vegna hefur mér fundist þessi
blandaða vara sem ég er með hér
henta ágætlega. Sportvaran er
einkum vor og sumarvara, svo
koma skólavörurnar og ritföngin
á haustin og reyndar einnig í byrj-
un vorannar skólanna og leikföng-
in eru einkum á dagskrá í aðdrag-
anda jóla. Þessi blanda breikkar
þann hóp sem kemur í verslun-
ina. Ég held að nær útilokað væri
að reka hverfasérverslun sem
þessa með aðeins einni vöruteg-
und sem auk þess væri árstíða-
bundin. Það væri of einhæf þjón-
usta og við verðum líka að líta til
þess að stærsti viðskiptahópur-
inn er ungt fólk - jafnvel börn og
unglingar. Þess vegna hef ég hald-
ið mig innan þeirra marka sem
árstíðirnar skapa.“
Hólagarður er
hverfismiðstöð
Bragi bendir á að Hólagarður
sé góð hverfismiðstöð og mikill
misskilningur fólgin í því að stór
matvöruverslun drepi sérverslan-
irnar. Vissulega sé um einhverja
samkeppni að ræða en húsið
sjálft hafi mikið aðdráttarafl í
stóru hverfi. Ákveðinn styrkur
fylgi fjölbreytninni í stað þess
veikja hana eða starfsemina í hús-
inu í heild. Bragi segir að ekki ver-
ið mikið um eigendaskipti í versl-
unarkjarnanum. „Þetta er að
miklu leyti sama fólkið sem hefur
haldið út og það á ekki heldur í
beinni innbyrðis samkeppni. Ég
held að það styrki líka starfsem-
ina heldur en hitt þegar sömu að-
ilar halda um reksturinn til lengri
tíma. Við það myndast ákveðin
tengsl og sömu viðskiptavinirnir
leita hingað aftur og aftur.“ Bragi
segir að breytingar í bankastarf-
semi og póstþjónustu og fækkun
afgreiðslustaða hafi hugsanlega
haft eitthvað að segja fyrir versl-
unarstarfsemina í Hólagarði en
pósthúsi og bankaútibúi var lok-
að fyrir nokkru. „Tímarnir breyt-
ast og banka- og póstþjónustan
er alltaf að færast meira inn á Net-
ið. Af þeim sökum hefur almenn-
um afgreiðslustöðvum fækkað að
undanförnu. Nú er hins vegar ver-
ið að opna apótek í Hólagarði
þannig að eitt kemur í annars
stað.“
Verslunartíminn
að breytast
Bragi segir góðan anda ríkja í
Hólagarði. Fólk eigi góð samskipti
og reyni að starfa saman að þeim
málum er varða hagsmuni þess.
Við þessi orð hans rifjast upp við-
tal sem tíðindamaður Breiðholts-
blaðsins tók við Gunnar Snorra-
son í desember fyrir nær tveimur
áratugum. Þar lýsti hann áhuga
sínum á að koma upp öflugri
hverfismiðstöð fyrir Fella- og
Hólahverfin, sem þá voru tiltölu-
lega nýbyggð, þar sem hægt væri
að bjóða fjölbreytta þjónustu.
Þessi sýn Gunnars hefur gengið
eftir. Bragi segir meginbreyting-
una þá að heimavinnandi hús-
mæðrum hafi fækkað. Þetta eigi
auðvita ekkert frekar við um
þessi hverfi en önnur. Þjóðfélags-
þróunin sé í þá átt að færri vinni
heimavið. „Ég finn verulega breyt-
ingu á þessu á síðustu fimm til tíu
árum og hún kemur einkum í að-
sókninni. Fólk kemur nú orðið
mun meir á öðrum tímum en þeg-
ar ég byrjaði. Þá var mjög algengt
að fólk kæmi skömmu eftir opnun
á morgnana og þá einkum hús-
mæðurnar. Nú er aðalverslunar-
tíminn eftir kl 15 á daginn og fram
að lokun. Fólk kemur á leið heim
úr vinnu og þegar það er að ná í
börnin í leikskólana. Verslunin
hefur verið að færast út fyrir hinn
hefðbundna vinnutíma og það
gildir bæði um matvöruverslun-
ina og sérvöruna.“ Bragi segir
þegar hann er inntur eftir sam-
keppninni við stærri verslanir í
leikja- og sportvörunni að hún sé
ekki erfið. „Við erum alveg sam-
keppnishæfir hvað verð snertir
og okkar nálgun við viðskiptavin-
inn er nokkuð önnur en stóru
búðanna. Við erum einkum að
þjóna okkar viðskiptavinum á
hverfisgrunni. Ef einhverju er
áfátt í þessu efni þá er það að get-
um við e.t.v. ekki alltaf boðið
sama vöruúrvalið.“
Yngri flokkarnir eiga að
starfa í hverfunum
Bragi kveðst hafa átt í góðu
samstarfi við íþróttafélögin í
Breiðholtinu eftir að hann fór að
versla með sportvörurnar. Hann
spilaði fótbolta með ÍR til margra
ára og börn hans hafa alist upp í
ÍR umhverfinu í Seljahverfinu.
Þrátt fyrir að hafa starfað með ÍR
segist hann einnig hafa átt mjög
gott samtarf við Leikni og líta til
þess sem góðs og öflugs félags.
„Leiknismenn eru að vinna mjög
gott starf hér í Efra Breiðholtinu
en vissulega er alltaf spurning um
hvernig skynsamlegast og hag-
kvæmast er að vinna þessi mál
þegar kemur að efstu flokkunum
á borð við annan flokk og meist-
araflokk karla í fótboltanum. Þar
fara mestu átökin fram og fjár-
þörfin er líka mest hjá þessum að-
ilum. Þess vegna er rætt um sam-
starf og sameiningu og það er
búið að ræða um sameiningu
Leiknis og ÍR.“ Bragi segir að sam-
eining íþróttafélaga sé alltaf mjög
viðkvæm þótt finna megi marg-
vísleg rök sem mæli með henni.
„Persónulega er ég á móti því að
sameina yngri flokka starf þess-
ara félaga. Ástæðan fyrir þessari
skoðun minni er sú að við sam-
einingu þeirra held ég að mikið af
yngri krökkum myndi detta út og
jafnvel hætta í íþróttum. Ég held
að þetta starf með yngri flokkun-
um þurfi og eigi að vera innan
hverfanna en á hinn bóginn tel ég
meiri spurningu um starf meist-
araflokkanna. Með því að sam-
eina þá væri e.t.v. unnt að fá fram
enn sterkari lið sem hefðu tök á
að ná lengra auk þess sem að öll-
um líkindum mætti spara nokkurt
fé með slíkri sameiningu.“
Orðinn Breiðhyltingur og
ÍR-ingur
Þótt Bragi sé ÍR-ingur þá hóf
hann feril sinn með Fram og spil-
aði þar með yngri flokkunum og
allt upp í meistaraflokk en ákvað
þá að breyta til og ganga til liðs
við ÍR. „Framliðið var mjög sterkt
og þegar yngir strákarnir voru að
koma upp þá var ekki mikið pláss
en aðalástæðan fyrir skiptum
mínum var sú að sem íbúa í
Breiðholtinu þá fannst mér sjálf-
sagt að ganga til liðs við það félag
sem hafði meginbækistöð sína
þar. Þá var líka góður Frammari,
Gústav Björnsson, að þjálfa ÍR-lið-
ið og þótt mér hafi staðið til boða
að fara aftur til baka þá varð ekki
aftur snúið.“ Bragi segir að þessi
staðreynd hafi þó ekki dregið úr
þeim taugum sem hann hafi til
Leiknis. „Þar eru margir góðir
strákar að leik og störfum og ég á
góða vini í Leikni þótt ég sé ekki
félagsmaður.“
Sumarfríin ekki alltaf
löng
„Nei - ég hef ekkert orðið ríkur
af þessu. Ég hefði eflaust orðið
efnaðri ef ég hefði gerst atvinnu-
maður í fótbolta eða tekið eitt-
hvert vel launað starf að mér. Við
höfum rekið þetta á fjölskyldu-
grunni alla tíð og haft nóg fyrir
okkur. En þetta hefur vissulega
verið bindandi. Maður lokar ekki
ef sólin skín eða mann langar til
útlanda. Þetta er að því leyti eins
og að vera bóndi. Það þarf að
sinna þessu frá degi til dags og
allar fjarverur kosta að fá fólk til
þess að hlaupa í skarðið. Sumar-
fríin hafa því ekki alltaf verið
löng,“ segir Bragi nýkominn úr
viku fríi. En eitthvað hljóta menn
að hafa út úr rekstri af þessu tagi.
„Vissulega og ég held það sé
raunar margþætt. Ég hef átt mjög
ánægjuleg samskipti við fólk í
gegnum þetta starf mitt og rekst-
ur og það á sinn þátt í að ég hef
haldið ótrauður áfram.“
Breiðholtið að dafna og
fá jákvæðari ímynd
Bragi kveðst finna fyrir því að
Breiðholtið sé tekið að dafna að
nýju og sé að fá jákvæðari ímynd
en hafi verið á tímabili. „Ég held
að Breiðholtið sé síst verra hverfi
en önnur en það hefur stundum
orðið fyrir óréttmætri gagnrýni í
umræðunni og fengið of nei-
kvæða umfjöllun. Þetta kann að
stafa af því að hverfið er mjög
stórt og byggðist fremur hratt.
Auðvitað er alla mannlífsflóruna
að finna í Breiðholtinu. Þetta er
margbrotin byggð. Eiginlega heilt
borgarsamfélag inn í sjálfu aðal-
borgarsamfélaginu með alla þess
kosti og galla. Vera má að Breið-
holtið hafi fremur liðið fyrir það
en önnur hverfi. En þetta er að
breytast. Nú er vaxin úr grasi kyn-
slóð sem er fædd og uppalin í
Breiðholtinu og hún hefur aðrar
taugar til hverfisins en fólk sem
fannst kannski eins og það væri
að flytja út fyrir borgarmörkin við
að fara upp í Breiðholt. Börnin
eru almennt til fyrirmyndar þótt
til séu vandamál eins og allsstað-
ar. Undan þeim verður ekkert vik-
ist en ég held að þau séu ekki
neitt fyrirferðarmeiri en í öðrum
hverfum ef tekið er tillit til stærð-
ar þess og íbúafjölda.“
Lengi býr að fyrstu gerð
En Kópavogsstrákurinn og
Breiðhyltingurinn á sér líka rætur
úti á landi. „Faðir minn er frá
Hjalteyri við Eyjafjörð og móðir
mín er frá Akureyri þannig að ég
er eiginlega Norðlendingur þótt
ég sé fæddur og uppalinn hér
syðra. Ræturnar liggja því norður
og eru sterkari fyrir það að ég var
mikið fyrir norðan í uppvextinum.
Afi minn og amma bjuggu allan
sinn aldur á Hjalteyri og faðir
minn keypti hús skammt frá þeim
sem við notuðum sem sumar-
dvalarstað. Ég var því mikið á
Hjalteyri sem barn og unglingur
og fylgdist með mannlífinu þar
við sjóinn. Já - ég dorgaði á
bryggjunum á Hjalteyri,“ segir
Bragi aðspurður en þar er oft
mikið um fisk einkum þegar
sumri tekur að halla. „Maður beið
á vorin eftir að komast norður
þótt stundum væri erfitt að fara
frá fótboltanum. En það var jafn
erfitt að fara suður aftur. Svo
fækkaði ferðunum en ég hef þó
farið norður á hverju sumri. En
þar kemur fótboltinn einnig við
sögu og einkum pollamótin og
Essómótin á Akureyri. Svo má
rifja það upp að fyrstu handtök
mín á verslunarsviðinu voru á
Hjalteyri þar sem afi minn rak
litla verslun. Ég var stundum að
hjálpa honum í búðinni. Segir
máltækið ekki að lengi búi að
fyrstu gerð,“ segir Bragi Björns-
son í Leiksporti.
Í aldarfjórðung í Hólagarði
Bragi Björnsson handleikur bolta í verslun sinni í Hólagarði.