Reykjalundur - 01.06.1954, Blaðsíða 11

Kalman Mikszath:

&
Græna flugan
Gamli bóndinn, ríkasti maðurinn í þorp-
inu, lá fársjúkur og að dauða kominn. Guð
hafði kallað liann fyrir dómstól sinn og
ávarpaði hann, eins og hann væri fulltrúi
alls mannkynsins.
„Iíeyr þú mig, Jón Gal. Hvað ímyndið
þið ykkur, dauðlegir menn, þið' séuð? —
þið eruð ekkert. Og þó, — Jón Gal er að
vísu eitthvað, jafnvel héraðsdómarinn heils'
ar honum endrum og sinnum með handa-
bandi. Greifafrúin heimsækir hann. Hann
er sá auðugasti meðal ykkar. Og sarnt get
ég lostið hann. Ég þarf ekki að' senda
hungraðan úlf til að rífa hann í sig, og ekki
slíta upp stórviði, fella það yfir hann og
merja til bana. Lítil fluga mun annast
verkið.“
Og þetta var það, sem gerðist. Fluga
beit liann í höndina, og skömmu síðar fór
hún að bólgna, varð dekkri og rauðari.
Presturinn og hallarfrúin ráðlögð'u hon-
um að senda eftir lækni. Hann hefði fús-
lega sent eftir héraðslækninum, en þau
heimtuðu, að hann sendi eftir sérfræðingi
til Budapest. Prófessor Birli varð fyrir val-
inu. Ein heimsókn kostaði þrjú hundruð
florinur, en því fé var vel varið.
„Vitleysa,“ sagði bóndinn, „Þessi litla
fluga hefur ekki getað' valdið þrjú hundruð
florinu skemmdum á líkama mínum.“
Greifafrúin lét sig ekki og bauðst til að
greiða sjálf reikning læknisins. Það reið
baggamuninn. Jón Gal var stoltur bóndi
Símskeyti var óðar sent og ungur, grann-
vaxinn maður með gleraugu — alls ekki
tígulegur — kom í vagninum, sem sendur
hafði verið ti! að sækja hann á járnbraut-
arstöðina.
Frú Gal, hin unga kona gamla bóndans,
tók á móti honum í hlið'inu.
„Eruð þér frægi læknirinn frá Buda-
pest?“ spurði hún. „Það er bezt, að þér
komið og lítið á manninn minn. Hann gerir
eins mikið veður út af einu flugubiti, eins
og hann hefði verið bitinn af fíl.“
Þetta voru helber ósannindi. Jón Gal
hafði aldrei sagt orð, ekki einu sinni minnst
á bitið', nema hann væri um það spurður og
var jafnvel þá mjög stuttur í spuna. Hann
lá ofan á rúmi sínu afskiptalaus og rólegur.
Ilöfuð hans hvíldi á gæruskinni og hann
var með pípuna sína í munninum.
REYKJALUNDUIl
9