Morgunblaðið - 28.03.2015, Síða 27

27
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 28. MARS 2015
Lífsgleði Veðrið hefur oft verið ævintýralega skemmtilegt síðustu vikur. Þessir lífsglöðu piltar brugðu á leik í Árbænum í gær og sáu enga ástæðu til að kvarta yfir snjónum og tíðarfarinu.
Golli
Á vefmiðlinum
eyjan.is má finna pistil
eftir Þorstein Pálsson
sem ber fyrirsögnina
„Markaðslausnir í
sjávarútvegi“. Af skrif-
um Þorsteins á und-
anförnum árum um
mögulega aðild Íslands
að Evrópusambandinu
mætti ætla að málið
hafi heltekið hann. Í
öllu falli hefur það af-
vegaleitt hann á stundum og svo er í
þessum pistli. Það er helsta gæfa ís-
lensks sjávarútvegs að hafa undan-
farna áratugi í stærstum dráttum
búið við markaðskerfi varðandi nýt-
ingu aflaheimilda. Óþarft er að hafa
langt mál um að það hefur skilað ís-
lensku samfélagi miklu, um það vitn-
ar árangurinn best. Þeir sem nú
gera út á Íslandsmið og
eiga aflaheimildir hafa
í flestum tilvikum
keypt þær allar eða
stærstan hluta þeirra. Í
sumum tilvikum eiga
útgerðir reyndar minni
hlut en þær hafa keypt
vegna skerðinga
stjórnmálamanna á at-
kvæðaveiðum. Íslensk-
ir útvegsmenn hafa
ekki vílað fyrir sér að
leggja í kostnað til að
afla sér og Íslandi rétt-
ar til veiða úr áður
ónýttum stofnum, s.s. þorski og öðr-
um tegundum í Barentshafi, karfa á
Reykjaneshrygg, rækju á Flæm-
ingjagrunni, makríl o.fl. Útvegs-
menn standa og falla með ákvörð-
unum sínum og tímar ríkisafskipta
hafa að stórum hluta þorrið. Þeir
hugsa um aflaheimildirnar eins og
hverja aðra eign sína. Þegar rétt-
urinn til nýtingar aflaheimilda er
tryggur og varanlegur er það hagur
þeirra að ganga vel um fiskimiðin og
nýta fiskistofnana með langtíma-
sjónarmið í huga. Tryggur réttur er
einnig forsenda góðs rekstrarárang-
urs.
Vinstri flokkarnir hafa lengi pre-
dikað ríkisvæðingu íslensks sjávar-
útvegs með því að hirða aflaheim-
ildir af útgerðunum og gera þær
upptækar til ríkisins. Það þarf ekki
að koma á óvart enda trúa fylgis-
menn þeirra á forræði ríkisins fram-
ar frelsi einstaklinganna. Að sjálf-
sögðu halda þeir því fram að þetta
verði gert með hag sjávarútvegsins í
huga. Hirðum kvótann af útgerð-
unum og bjóðum hann upp, þá
ákveða útgerðirnar sjálfar endur-
gjaldið, segja þeir. Áhugasamir um
aðild að ESB hafa sumir boðað rík-
isvæðingu sjávarútvegsins þar sem
ljóst er að við inngöngu í sambandið
myndum við ekki halda forræði í
sjávarútvegsmálum. Þeirra lausn er
að með þjóðnýtingu aflaheimilda og
eða ofurskattlagningu nýtingar
þeirra megi telja fólki trú um að ekki
skipti máli þó að við missum for-
ræðið eða hverjir nýta fiskimiðin.
Markaðslausn Þorsteins Páls-
sonar sem hann segist hafa endur-
uppgötvað við að hlusta á tölu Bene-
dikts Jóhannessonar,
skoðanabróður síns um aðild Íslands
að ESB, felst í ríkisvæðingu vinstri
flokkanna. Þorsteinn notar reyndar
tækifærið til að splæsa óskyldri
framtíðarsýn formanns SFS við
hugleiðingar sínar um að færa beri
þjóðnýtingarhugmyndirnar sem
hann flokkar undir frjóar umræður
inn á Alþingi. Allt á þetta auðvitað
að gerast til hagsbóta fyrir íslenskan
sjávarútveg. Vinstri flokkarnir hafa
predikað upptöku aflaheimilda um
áratuga skeið á Alþingi og víðar. Sú
þula hefur ekki verið frjó og verður
það ekki við endurtekningu. Það er
ekkert frjótt við það að hirða afla-
heimildir af þeim sem hafa keypt eða
áunnið sér og Íslandi þær. Slík um-
ræða á ekkert skylt við markaðs-
lausnir. Þar er einfaldlega um þjóð-
nýtingu að ræða og þá skiptir engu
þó að Þorsteinn Pálsson og skoð-
anabræður hans kjósi að hafa enda-
skipti á hlutunum og kalli þá ekki
sínum réttu nöfnum.
Eftir Friðrik J.
Arngrímsson » Íslenskir útvegs-
menn hafa ekki
vílað fyrir sér að
leggja í kostnað til að
afla sér og Íslandi
réttar til veiða úr áður
ónýttum stofnum.
Friðrik J.
Arngrímsson
Höfundur er áhugamaður
um sjávarútveg.
Því ruglaðist Þorsteinn Pálsson í ríminu