Reykjalundur - 01.10.1977, Síða 40

meðferð. Hér kemur venjulega að bestu gagni
sú umbun sem fæst af því að geta gert eitthvað
nýtt, þora meira en áðtir, hafa tekið áhættu,
finna þrekið aukast ásamt því að eiga mögu-
leikann á að vaxa áfram. Hér er urn það að
ræða að öðlast máttartilfinningu og sjálfs-
traust.
£g vil halda því fram að í endurhæfingu
öryrkja sé tryggingakerfi okkar stundum not-
að af fullmiklu örlæti eða athugunarleysi og
sé sundum til óþurftar í meðferð. í fyrsta lagi
fái fólk oft tryggingabætur of snemma, Iiætti
að kvarta í bili og liætti baráttunni fyrir betri
heilsu. Skjalið sem tryggir að sjúklingur fái
örorkubæktur næsta ár (sem venjulega Jsýðir
varanlegar örorkubætur) er |)á um leið tilboð
um ef ekki trygging fyrir varanlegri örorku.
Sá, sem hefur brýnustu Jaarfir sínar mettaðar,
hefur ekki náttúrulega knýjandi ástæðu til að
breyta aðstæðum sínum. Hafi liann efnahags-
lega lífvænlega eða viðunandi aðstöðu J)aif
liann aðeins að sætta sig við skerta Jjjóðfélags-
aðstöðu og Jrar koma veikindin til hjálpar
til að útskýra og afsaka ósigur hans fvrir sant-
borgurunum. Spakmælin góðu „neyðin
kennir naktri konu að spinna" og „sveltur
sitjandi kráka en fljúgandi fær“ eru í fullu
gildi enn í dag, jafnvel í Jteim velferðarsam-
félögum sem stæra sig af því að seðja allt liung-
ur og sjá fyrir þörfum allra. Þessi máltæki tala
um sígildar náttúrlegar áslæður og aðferðir
mannsins til að bjarga sér, seðja hungur sitt
og sinna Jtörfum sínum. Mettun hungurs og
peningagjafir geta Jtví verið vafasöm hjálp. Sá
sem hefur hungur sitt satt og vissu fyrir næstu
máltíð, mun ógjarna fara af stað í fæðuleit.
Betra væri að kenna honum að bjarga sér.
Reykjalundur var byggður á sínum tíma í
Jteim tilgangi að hjálpa sjúklingum út úr
sjúkrahlutverkum sínum. SÍBS-hreyfingin
hafði vissulega forystuhlutverk í Jjví að vekja
fólk til umhugsunar um hvað endurhæfing
er. Mér hefur jafnan virst að Reykjalundur
hafi haft sérstöðu meðal sjúkrahúsa enda er
nafnið vinnuheimili einstætt fyrir sjúkrahús.
Ég vil enda Jiessa grein á að tjá þá von mína
að Reykjalundur rnegi halda áfram að vinna
vel í anda kjörorðs SÍBS með því að styðja
og þjálfa sjúka til sjálfsbjargar og megi halda
áfram að vera vinnuheimili, stofnun |)ar sem
J)að sjónarmið er kennt og iðkað að andleg
og líkamleg virkni og vinna sé öruggasta að-
ferðin til að öðlast og halda sjálfstæði og
heilsu.
Framkvæmdastjóraskipti
á Reykjalundi
Framkvæmdastjóraskipti urðu á Reykja-
lundi um s.l. áramót, eins og öllum er kunn-
ugt. Arni Einarsson, sem verið hefur fram-
kvæmdastjóri á Reykjalundi frá stofnun hans,
lét af störfum. Vísast til greinar Odds Ólafs-
sonar alþm., á bls. 18 í þessu blaði, um Árna
og hin margvíslegu störf hans á langri og giftu-
samri starfsævi. En blaðið Reykjalundur á
honum líka Jíakkir að gjalda fyrir mikinn og
góðan stuðning og holl ráð. Hann hefur átt
sæti í ritnefndum og verið allra manna dug-
legastur við að kynna starfsemina á Reykja-
lundi og ritað fjölda greina í blaðið á undan-
förnum Jrrem áratugum. Fyrir allt Jætta Jjakk-
ar Reykjalundur og óskar |)eim hjónum, Árna
og Hlín, gæfu og gengis um ókomin ár.
Við framkvæmdastjórastarfinu tók Björn
Ástmundsson. Hann er fæddur í Rvík 23. okt.
1945, sonur Hjónanna Ástmundar Guðmunds-
sonar og konu lians Ágústu Ágústsdóttur.
Björn stundaði nám í Verslunarskólanum
og lauk lögfræðiprófi frá Háskóla íslands 1973.
Hann vann fyrst hjá Stálsmiðjunni í Rvík,
en gerðist skrifstofustjóri á Reykjalundi 1.
jan. 1974. Kona Björns er Guðmunda Arn-
órsdóttir, og eiga J)au hjónin þrjú börn.
Reykjalundur býður Björn velkominn til
starfa (J)ótt seint sé) og árnar honum heilla,
í mikilvægu og umfangsmiklu starfi, við stjórn
eins stærsta og merkasta fyrirtækis á íslandi.
.38
REYKJAI.UNDUR