Húnavaka - 01.05.2000, Qupperneq 9

s
Nú á árinu 2000 eru libin Jjörutíu ár frá því Húnavaka hóf göngu sína.
Þá munu þeir sem ýttu henni úr vör ekki hafa hugsaö svo langt fram í tím-
ann. Þrátt Jyrir þaö liefur á hverju ári tekist aö koma ritinu út. I því hafa
margir héraðsbúar ogjleiri átt, bœði bundið ogóbundið, efni tengt héraðinu og
íbúum þess.
Samstarf þeirra sem að Húnavöku hafa staðið hefur verið einstaklega gott
og allir verið samtaka um að vinna að útgáfu hennar á þann hátt sem þurft
hefur hverju sinni. Húnavaka erþví árangur af starfi samhents hóþs áhuga-
fólks.
Egget ekki stillt migum að setja hérstutta tilvitnun í bréf sem barst mér í
mars á þessu ári, frá konu sem ég met mikils. Hún segir þar:
„Hvenær sem færi gefst lýsi égyfir þeirri trú minni að Húnavaka sé fjöl-
breyttasta og langbesta héraðarit sem gefið er út. Og sú skoðun er ekki af því að
ég er Húnvetningur heldur af samanburði við önnur héraðarit sem ég les öll
en er aðeins áskrifandi að Húnavöku og Skaftfellingi. “
Að þessu sinni er birt skrá yfir alla höfunda í Húnavöku frá uþþhafi
ásamt efnisskrá yfir hvað hver hefur skrifað og í hvaða árgangi það er að
finna.
Nokkuð seint hefur gengið að fá suma fréttaþistla. Eins og áður hefur ver-
ið óskað eftir þurfa þeir helst að koma Jyrir lokjanúar á hvetju ári ef ritið á að
koma út í aþríl eins og stefnt er að og tókst á síðasta ári.
Eins og áður hvetjum við þá sem eiga eitthvert efni ífórum sínum að senda
Húnavöku það fyrir næstu áramót. Einnig ættu þeir sem vita af óskráðu efni
eða hafa frá einhverju forvitnilegu að segja að koma því á blað. Hafi þeir
ekki aðstöðu til þess œttu þeir að hafa samband við okkur svo að við gœtum
aðstoðað við að forða þvífrá gleymsku. Það er mikils virði að hafa alltaf efni
fyrirliggjandi þegar hafin er vinna við ritið í nóvember ár hvert. Við sjáum
fram á að svo verður að þessu sinni þar sem stœrð Húnavöku er takmörkuð
þótt um afmœlisárgang sé að rœða.
A tímamótum er ekki úr vegi að skyggnast um af bœjarhlaðinu og horfa
fram á við. Við byggjum víðlent og blómlegt hérað „sem verður alltaf eitt af
byggilegustu svæðum þessa lands“ eins og Páll Kolka læknir segir í bók sinni
Föðurtún. Astœða erþví að horfa til þeirra móguleika sem við liöfum á tímum
mikilla breytinga í atvinnuháttum. Vegna tækniframfara í landbúnaði þarf
stöðugt fœni liendur til þeirrar framleiðslu sem stunduð hefur verið öldum