Húnavaka - 01.05.2000, Side 24

22
H U N A V A K A
glngga svo börnin svæfu því þau rugluðust algjörlega í ríminu við sólar-
geislana á nóttunni.
Það getur snjóað rækilega í Tromsö en það snjóar allt öðruvísi en á Is-
landi. Þarna kemur varla nokkurn tímann rok og snjóar helst alltaf í
logni svo að snjórinn er jafnfallinn yfir öllu. Lognið helst stundum vikum
saman og ég segi stundum þegar niaður getur varla opnað glugga liérna
á Skagaströnd að þetta sé annað en í Noregi.
Eg opnaði svefnherbergisgluggann þegar við fluttum inn í húsið í
Kabelvág og lokaði honum þegar við fluttum til Islands.
Frostið getur farið niður fyrir 20 stig en það gerist ekki oft. Reyndar
helst veðrið oft í hendur við veðrið á Islandi enda segja Norður-Norð-
menn að aðalinnflutningur til Noregs frá Islandi séu lægðirnar.
Við Islendingarnir héldum vel hópinn og reyndum að halda íslensk-
um hefðum við lýði. Islendingafélagið Hrafnaflóki var stofnað fyrir um
25 árum en hafði lognast út af og var nýlega endurrreist þegar við kom-
um til Tromsö. Jóel var þar formaður í nokkur ár og við störfuðum mik-
ið með félaginu.
Við fórurn til Islands í sumarfríinu árið eftir að við fluttum út og Jóel
var með Sigurfara frá Olafsfirði. Eftir það fórum við heim annað hvort ár
enda ærinn kostnaður með stóra fjölskyldu.
LadaF75
Við áttum nýlega Lödu þegar Jóel var í Stýrimannaskólanum en tókum
hana ekki með okkur út, einhverra hluta vegna.
Þegar við komum til Tromsö komumst við að því að bílar eru næstum
helmingi dýrari í Noregi en á Islandi. Það varð því úr að við létum senda
okkur bílinn. Jóel varð að sækja hann niður til Ki istiansand þar sem
flutningaskipið fór ekki lengra norður. Milli Kristiansand og Tomsö eru
um 1.800 km. En tollurinn komst að því að við höfðum aðeins átt bílinn
í 360 daga áður en hann var fluttur til Noregs og sagði að þar á bæ vildu
menn hafa þá nákvæmlega 365. Við höfðum fengið uppgefið á Islandi
að hálft ár rnyndi duga. Það voru send bréf og klögur í allar áttir en ekk-
ert dugði. Þegar við gáfumst upp var aðeins einn aðili eftir sem hægt var
að klaga til og hann vildurn við ekki ónáða en það var Óli kóngur.
Bíllinn varð því að standa úti við vegg fram á vorið. Þegar Jóel skilaði
inn skiltunum F 75 sem vakið höfðu ómælda athygli spurði hann hvort
hann fengi þau ekki næsta vor úl að keyra bílinn niður til Bergen og taka
Norrænu heim. ,Jú“, svaraði möppudýrið, „við erum sveigjanlegir
hérna“.