Húnavaka - 01.05.2000, Blaðsíða 56

54
HUNAVAKA
við túnið á Hofi, rétt við engjaveginn. Þar glímdi Guðmundur lengi við
Skinnpilsu og var atgangur svo harður að honum lá við fjörtjóni. Loks
kom hann Skinnpilsu niður í tjörnina, dróst heim að Hofi og lá lengi
sjúkur, var jafnvel talinn þunglyndur eftir þetta.
Skinnpilsa lá ekki kyrr í Setukonutjörn og varð hennar víða vart en
hún var vandlát og fylgdi ekki óneydd nema laukum ættarinnar en ég
var hálfafbrýðissamur vegna þess að hún vildi ekki fylgja mér, ])ótt hún
ætti að teljast heimilisföst á Hofi. En hún sást oft á undan fólki frá Þór-
ormstungu og það sagði mér Sigurlaug kona Guðmundar Olafssonar í
Ási að rnóðir hennar (Ingibjörg Markúsdóttir) hefði ætíð getað sagt fyr-
ir um það ef einhver kom frá Þórormstungu. Skinnpilsa átti t\'isvar að
liafa sést á Hofi og sá hana sinn maðurinn í hvort skiptið, annar þeirra
sannorður talinn en hinn gepill. Eg hafði beyg af Skinnpilsu á unglings-
árum og tók gjarnan á mig krók upp á mela fremur en fara Þröskuldana
ætti ég leið utan af engjum þegar farið var að skyggja.
Síðar segir Agúst:
Nú er allt fólk af þessari ætt flutt burt úr Vatnsdal nema Hannesjónsson
fyrrverandi alþingismaður, sem á ættarjörðina Þórormstungu enn og tel-
ur sér þar heimili. Hins vegar virðist Skinnpilsa ætíð hafa verið treg dl
að fylgja honum, svo sem henni væri þó skylt og augljóst þótd Vatnsdæl-
ingum að hún heföi með öllu neitað að leggja lag sitt við Hannes Pálsson
(frá Guðlaugsstöðum) þegar hann tengdist ætdnni.
Ágúst segir frá uppruna Skinnpilsu og tengslum hennar við Snæ-
bjarnarætdna og Þórormstungu. Er það mjög í samræmi við það sem
segir í handrid Þorsteins á Eyjólfsstöðum en Ágúst bregður einnig upp
frásögn af mannlífi í Vatnsdal og þó einkum því er tengdist Skinnpilsu á
þeim tíma er hann sjálfur lifði og þekkti af eigin kynnum.
Oneitanlega er nú hljóðara um Skinnpilsu en áður var. Kemur þar
margt dl. Miklar þjóðlífsbreytingar hafa orðið á síðari áratugum. Hafa
þær haft í för með sér að minna verður vart við hugsanlegar myrkraverur
en áður var. Umhverfi fólks er orðiö svo upplýst að mjög hlýtur að
þrengja að athöfnum þeirra. Hvað viðkemur Skinnpilsu og athafnasviði
hennar í Vatnsdal eru breydngarnar satt að segja ótrúlegar. Snæbjarnar-
ættin er að verða með öllu horfin þaðan og má telja það með ólíkind-
um um svo þróttmikinn ættstofn. Hvort þetta er hægt að rekja til aðgerða
Skinnpilsu verður ekki reynt að svara hér eða hvort Skinnpilsa sjálf hefir
lirakist úr dalnum með dreifingu ættarinnar víðs vegar. Daði Davíðsson