Húnavaka - 01.05.2000, Page 67

H Ú N A V A K A
65
Innrammaðar myndir af verkum Asgríms Jónssonar. Ljósm.: Sig. Kr.
kennileg í laginu, mjó en mjög hálslöng. Hann brá henni á loft fyrir
kunningja minn og sagði. „Stráið sem þú sérð inni í lienni er kryddið
sem notað er í vínið. Færðu svo safnaranum á Islandi þessa flösku með
kveðju frá karlinum á Italíu og segðu honum að þessar flöskur sé hætt að
framleiða.“ Það er svona eitt og annað við þessa söfnun sem er gaman
að og gefur henni sérstakt gildi.
Einn kunningi minn sem hafði séð safnið hjá mér var staddur í Kópa-
vogi þegar átti að henda svona litlum vínflöskum sem voru taldar vera
fyrir. Hann bauð eigandanum að taka þær með sér. Hann settí þær niður
í kassa og sendi mér. Þetta voru 126 flöskur og ég átti bara eina sams kon-
ar fyrir.
Fyrir nokkrum árum smíðaði ég skáp undir flöskurnar. Ég hafði mik-
ið hugsað um hvernig ég ætti að hafa hann. I honum eru þrjár raðir. Sú
aftasta vel upphækkuð, sú næsta minna og sú fremsta ekkert. Þegar hann
fylltist bjó ég til upphækkanir ofan á hann en þegar þær fylltust fór ég
með flöskur inn í skáp í svefnherberginu og nú eru þær líka niðri á neðri
hæð. Smáflöskurnar mínar eru orðnar eitthvað milli sex og sjöhundruð
talsins.
Ég á flöskur víða að en sú flaska sem lengst er komin er frá Ástralíu
og þér mun kunnugt um hana því að þú færðir mér hana. Ég á líka pínu-
litlar flöskur sem ekki eru nema þrír og hálfur sentimetri á hæð. í þeim
er lítið magn en 40% viský.
Þjóðverjar og Austurríkismenn eru iðnir við að búa til flöskur í alls