Húnavaka - 01.05.2006, Síða 15

HÚNAVAKA 13
aftur bæði í 100 m og 400 m hlaupi en tókst ekki eins vel upp og í
Múnchen.
Eg hljóp nokkrum sinnum á 10,5 sek. í 100 m hlaupi en náði hins veg-
ar besta tíma Islendings eða
10,2 sek. í 100 m hlaupi,
sama tíma og sjálfur Jessy
Owens náði á ijórða ára-
tugnum. Þetta gerðist á al-
þjóðlegu Reykjavíkurmóti í
Laugardal sent var vel sótt
af bæði erlendum og ís-
lenskum keppnismönnum.
Það var bjart og gott veður
og léttur meðvindur. I lang-
stökki, sem fór fram á sama
tíma og 100 m hlaupið, fór
fram vindmæling en með-
vindur má mestur vera 2
m/sek. og voru flest öll
langstökkin innan þeirra
marka og því dæmd lögleg.
I 100 m hlaupinu náði ég
afskaplega góðu starti,
hröðunin var góð svo og
jafnvægið. Eg fann að
keppinautar mínir drógust
óvenju langt aftur úr mér
og ég var þess fullviss þegar
í markið kom, að þarna
hafði ég náð mínu besta lilaupi. Rafmagnstímatakan sýndi ótvírætt að ég
hefði hlaupið á 10.2 sek. en þegar kom að vindmælingunni kom í ljós
að sá sem var að mæla í langstökkinu og átti einnig að mæla 100 m
hlaupið, hafði gleymt sér og því fór vindmæling ekki fram og ekki hægt
að staðfesta þetta sem Islandsmet. Þetta eru mín mestu vonbrigði í íþrótt-
unum en hins vegar mun það aldrei koma í ljós hvort ég var með lögleg-
an vind í bakið eða ekki.
Bjarni Stefánsson.
Áhugaverð störf
Vorið 1973, að loknu stúdentsprófi, gekk ég í lögregluna í Reykjavík og
starfaði þar samfleytt í eitt og hálft ár. Þá byrjaði reyndar einnig í lögregl-
unni, Gunnar Sigurðsson, sem nú er varðstjóri á Blönduósi. A þesssum
tíma voru vaktirnar staðnar töluvert stíft hjá lögreglunni og nokkuð var
um að menn færu yfir 200 aukavinnutíma á mánuði.