Húnavaka - 01.05.2006, Page 97

HUNAVAKA
95
eins og við værum á sama báti þrátt fyrir að við kæmum frá ólíkum lönd-
um. A veitingastöðunum settist maður oft niður hjá ókunnu fólki ef lítið
var plássið og byrjaði að spjalla. Við spjölluðum frekar mikið við þrjá
drengi frá Israel, einnig við veitingahúseiganda og stjörnufræðing sem
báðir voru frá Tíbet og við enskan blaðamann. Eg ræddi einnig við eldri
mann frá Tíbet sem átti verslun sem mér fannst gaman að skoða. Hann
sagði mér frá trú sinni, heimalandi sínu og mörgu fleira.
Við fórum og skoðuðum gamla kaþólska kirkju. Messan var byrjuð
þegar okkur bar að garði. I messunni vorum við stelpurnar sex saman
og fjórir aðrir. Presturinn messaði reyndar voðalega lítið, hann var meira
fyrir að syngja svo að við tókum undir og sungum lag eftir lag í næstum
því heila klukkustund þótt ekkert væri undirspilið.
A leiðinni til Palampur þurfti ég að komast á klósettið. Við stoppuðum
á rútustöðinni í Dharamsala og ég arkaði af stað í átt að klósettunum.
Við innganginn var ég stoppuð og rukkuð um einn rs. Maður lét sig hafa
það því að ekkert val var fyrir hendi. Þegar ég labbaði niður stigann á
klósettaðstöðunni lagði á móti mér sterka hlandlykt. Klósettið var óþrifíð
ef það hafði þá nokkurn tímann verið þrifið og það var auk þess kviknað
líf í vaskinum og mér virtist sápan vera frátekin af skordýrum. Fyrir að
nota þessa aðstöðu þurfti sem sagt að borga.
Heimagisting
Þegar ég kom aftur til Jaipur 17. maí eftir 15 tíma lestarferð var eins og
ég gengi á vegg. Hitinn var um 41 - 43 gráður, loftið þurrt og golan sjóð-
heit. Hitastigið lækkaði lítið um nætur og var um 30 gráður.
Eg leigði herbergi hjá efnaðri fjölskyldu. Það var miklu öruggara en að
vera með hótelherbergi. Kostir heimagistingar voru miklu fleiri en gallar.
Eg fékk að upplifa hvernig það var að búa með indverskri fjölskyldu.
Hún sagði mér hvert var best að fara, hvernig best var að komast þangað
og hvað það ætti að kosta mig. Ef ég hafði ekki skilað mér í hús fyrir
myrkur og ekkert látið vita af mér fór hún að kanna hvar ég var niður-
komin.
Húsfreyjan hét Rekha og var prófessor í listum. Maður hennar heitir
Ps og var prófessor í hagfræði. A heimilinu bjuggu líka tveir synir henn-
ar og tengdadóttir. Þau voru einnig öll með háskólagráðu. Húsið þeirra
var stórt og rúmgott. Þau höfðu ferðast mikið um heiminn og haft margt
af fólki í gistingu alls staðar að úr heiminum. Margir höfðu sent þeim
gjafir frá sínu landi. Húsið þeirra var skreytt alls konar listmunum, héðan
og þaðan úr heiminum.
Það var æðislegt að vera hjá Rekha. Hún fór með mig að heimsækja
kvennaskólann sem hún kenndi við og sýndi mér listasöfn og margt
fleira. Eg fékk að sjá njja hlið á Jaipur. Við Rekha urðum góðar vinkon-
ur og töluðum mikið saman um heima og geima.