Húnavaka - 01.05.2006, Blaðsíða 98

96
HÚNAVAKA
Rekha sagði að það væri of hættulegt fyrir indverskar konur að fara út
eftir myrkur. A Indlandi ganga konur með gull og silfur á sér og það
skiptir ekki máli hversu lítið magn það er, samt væri það verðmæti í aug-
um þjófanna. Hún sagði mér frá dæmum sent sýndu hversu langt fólk
var tilbúið að ganga til að verða sér út um slík verðmæti. Ættbálkakonur
ganga oft nteð stór og þung ökklabönd úr silfri. Hver fótur getur vegið
allt að 10 kg af hreinu silfri. Þessum ökklaböndum er næstum ómögu-
legt að ná af með venjulegum aðferðum svo að þjófar saga fæturnar í
sundur af þessum konum til að ná silfrinu.
Foreldrar ráða makavali
Það vakti athygli mína hvað hjónaband er alvarlegt mál hjá Indverjum.
Heilu dagblöðin voru full af auglýsingum frá foreldrum í makaleit íyrir
afkvæntið sitt. Þetta minnti mig á atvinnuauglýsingar í Fréttablaðinu
nerna að þetta tók margar blaðsíður. Hagkvæmnilijónabönd eru talin
vera um 90% hjónabanda. Foreldrar frnna hentugan maka handa af-
kvæmi sínu en það má ekki vera hver sent er. Makinn verður helst að
vera í söniu stétt og í svipaðri þjóðfélagsstöðu. Eftir að er búið er að finna
hentugt efni í rnaka eru stjörnumerki þeirra skoðuð til að sjá hvort þetta
sé heppilegur ráðahagur. Einnig skiptir það máli hvernig þau líta út sam-
an en hjónakornin verða að santsvara frá útlitslegu sjónarhorni. I gamla
daga fengu þau ekki að sjá hvort annað f'yrr en á brúðkaupsdaginn. I dag
mega þau hittast og fara á kaffihús saman til að spjalla og þannig ná að
kynnast aðeins áður en stóru dagarnir renna upp. Eftir vissan aldur verð-
ur þyngri róður að velja niaka, sérstaklega fyrir konur sent eru komnar af
álitlegum giftingaraldri verður leitin næstum ómöguleg. Eg fór í heim-
sókn til fjölskyldu og þau áttu 30 ára garnla ógifta dóttur. Móðir hennar
var ntiður sín yfir þessu og var ekkert að fela það fyrir mér. Hvaö á að
gera? tuðaði hún í tíma og ótíma. Mér skildist að dóttir hennar hafði ver-
ið of vandlát þegar hún var á hápunkti giftingaraldursins og núna var
hún að súpa seyðið af því. Móðir hennar sagði að maður gæti ekki verið
svona vandlátur þegar velja á rnaka en þau hjónin voru ekki að baki dott-
in og leituðu út um allt að ntaka fyrir þessa ógiftu dóttur sína.
Eftir að búið er að finna rnaka byrjar ballið. Indversk brúðkaup eru
bæði löng og kostnaðarsöm. I dag standa þau yfir í þrjá daga með enda-
lausum veislum og hátíðahöldum. Lítil brúðkaup höfðu víst gestalista
upp á 300 manns en flest brúðkaup höfðu um 1000 - 2000 manns á gesta-
lista. Dýrt er að eiga dóttur því að faðir brúðarinnar stendur undir stærst-
um hluta kostnaðarins. Fyrir utan kostnaðinn af brúðkaupinu sjálfu er
enn borgaður hálfgerður heimanmundur. Mörgu þarf að huga að, til
dæmis að leigja brúðarlóð en þær eru út um allt, af öllum stærðum og
gerðum. Þær eru eins og leikmynd í leikhúsi, svona mynd af höllum og
görðum en bara framhlutinn. I brúðarveislum er mikið framboð af mat