Húnavaka - 01.05.2006, Qupperneq 146

144
HÚNAVAKA
stjórnar. Treystum við svo á sanngirni þingmanna að þeir samþykki þessa
sameiningu, hvað flokki sent þeir fylgja.
Fjöregg kauptúnins
Sumum kann að þykja að ég hafi urn of deilt á hreppsnefnd Engihlíðar-
hrepps í grein þessari. Eg játa það. Eg hef ekki fyrirgefið henni þá þröng-
sýni hennar að neita samvinnu um sameiginlega heilbrigðissamþykkt
fyrir kauptúnið enda þótt ég skilji að sá ótti við samvinnu um sjálfsögð
velferðarmál er sprottinn af hræðslu við sameiningu kauptúnanna sem
þeir finna að hlýtur að koma til framkvæmda fyrr eða síðar en þó auðvit-
að því fyrr sem þeir vanrækja meir að taka þátt í sameiginlegum frarn-
faramálum. Hreppur þeirra hefur um langt skeið notið óeðlilegrar
aðstöðu til að láta greipar sópa um það fé sem Blönduósshreppi bar að
réttu lagi sem arftaka Torfalækjar- og Engihlíðarlnepps. Sónrasamlegt
væri óneitanlega að inna af höndum þann arf hins unga hrepps og það
því frekar sem þessir neir næstu hreppar hafa haft mestu þægindi af legu
kauptúnsins og ættu því að geta unnt þessu afkvæmi sínu þess að fá að
starfa sem sérstök og sjálfstæð heild í samvinnu við og sem tengiliður
milli annarra hreppa Húnavatnssýslu.
Það hefur verið ógæfa Islands frá landnámsöld og fram á þennan dag
að ráðandi menn hafa oft metið meir einkahagsmuni skjólstæðinga sinna
en sanngirni og réttlæti og það hefur hent svo rnarga, að öðru leyti ágæta
rnenn, að hreppsnefnd Engihlíðarhrepps hefur allmikið sér til afsökunar
þótt hún strandi einnig á þessu skeri.
Við sem erum að undirbúa sameininguna viljum alls ekki beita Engi-
hlíðarhrepp neinni ósanngirni í máli þessu því að tillögur okkar ganga í
þá átt að Blönduósshreppur taki við kauptúnshlutanum utan árinnar,
meðgjafarlaust, svo að Engihlíðarhreppur haldi þeirn sjóðum óskertum
sem myndast hafa, m.a. fyrir það að fjöregg kauptúnsins, bryggjan og
landið þar uppaf var um óeðlilega langt skeið í höndum Enghlíðinga.
Mega þeir þá vel við una. Þeir hafa grætt á því ranglæti sem Blönduóss-
hreppur var beittur í byrjun og þurfa engu fé að skila aftur þótt þeir hins
vegar verði að gera sér að góðu að geta ekki búið að þessu ranglæti um
aldur og ævi.
Enginn Húnvetningur utan Engihlíðarhrepps getur með góðri sam-
visku verið á móti þessari lausn málsins. Því að það væri hreinn ódreng-
skapur gagnvart Blönduósshreppi og íbúum hans að halda þessu
kauptúni sem til er orðið í þarfir sveitar þeirra og sýslunnar í heild sinni
og stuðlað hefur að framgangi hennar og farsæld á liðnum árum, sund-
urlimuðu milli tv'eggja lu eppa.
Blönduósingar hafa áratugum saman brotist gegnum brimgarðinn hér
við Blöndumynnið til þess að flytja nauðsynjar húnvetnskra bænda að
landi og afurðir þeirra til skips og hafa stundum lagt lífið í sölurnar við