Dagblaðið Vísir - DV - 09.02.2011, Síða 8

Gunnar Rúnar Sigurþórsson sat níu
ára gamall á heimili sínu í Hafnar-
firði í djúpu áfalli eftir að hafa heyrt
skotið ríða af sem varð föður hans
að bana. Hann trúði því ekki að faðir
hans hefði verið með hlaðna byssu á
heimilinu og í huga hans var hann á
sjónum eins og svo oft áður og kæmi
brátt heim aftur.
Hörmulegt áfall
Upphafið að veikindum Gunnars
Rúnars má samkvæmt geðmati rekja
til sjálfsvígs föður hans, en Gunnar
Rúnar var níu ára þegar faðir hans
svipti sig lífi á heimili fjölskyldunn-
ar. Sjálfsvíginu hefur verið lýst sem
hörmulegu áfalli fyrir Gunnar Rún-
ar, sem varð til þess að persónuleika-
þroski hans þróaðist ekki sem skyldi
og stöðvaðist á vissan hátt. Fram að
því var hann eðlilegur drengur með
eðlilegan þroska.
Búið að vera erfitt
Guðrún Bríet Gunnarsdóttir, móðir
Gunnars Rúnars, sagði í samtali við
DV að tíminn eftir sjálfsvígið hefði
verið allri fjölskyldunni gríðarlega
erfiður, en faðir Gunnars hafði átt við
þunglyndi að stríða. Að hennar sögn
var Gunnar Rúnar eðlilegur strákur
fram að dauða föður síns, en hann
hafi upplifað mikið áfall sem mark-
aði djúpt spor í líf hans og hann hafi
breyst mikið eftir það.
Guðrún Bríet segist aðspurð ekki
vera í neinu sambandi við fjölskyldu
Hannesar, en hún var viðstödd að-
almeðferðina í Héraðsdómi Reykja-
ness á mánudag og reyndist það
henni erfitt. „Þetta er mjög erfitt og er
búið að vera alveg ofboðslega erfitt,“
segir hún og það er auðheyrt að það
reynist henni gríðarlega þungbært
að ræða um málið. „Ég er að reyna að
vinna úr þessu eins og ég get,“ segir
hún en hún segist ekki treysta sér til
að ræða málið frekar.
Afneitun á dauða
Faðir Gunnars Rúnars lærði mat-
reiðslu og vann sem matreiðslu-
maður bæði til sjós og lands. Síðast
á frystitogara. Hann var vanur að fara
í langa túra og var oft frá svo vikum
skipti og hafði meðal annars verið
á veiðum í Smugunni í erfiðum að-
stæðum.
Gunnar Rúnar var mjög náinn
föður sínum sem var hans helsta
fyrirmynd í lífinu. Þegar hann kom
heim af sjónum eyddu þeir feðgar
gjarnan miklum tíma saman og áttu
góðar stundir.
Samkvæmt Helga Garðarssyni
geðlækni gerist það yfirleitt um 9 ára
aldur að börn átti sig á að dauðinn er
endanlegur. Í tilviki Gunnars Rúnars
var sjálfsvígið svo mikið áfall að hann
fór í djúpa afneitun á dauða föður
síns. Hann ímyndaði sér að pabbi
sinn væri á sjónum og þeir myndu
aftur upplifa þær góðu stundir sem
þeir áttu þegar hann kæmi heim.
Reyndi að vakna af martröð
Þessi fantasía náði að rótfesta sig í
hugarheimi Gunnars, meðal annars
vegna þess að hann var hvorki við-
staddur kistulagningu né jarðarför
föður síns þrátt fyrir hvatningu fjöl-
skyldunnar. Við réttarhöldin kom
fram að móðir Gunnars hefði ekki
sagt honum að faðir hans hefði fram-
ið sjálfsvíg heldur að slysaskot hefði
orðið honum að bana. Níu ára dreng-
urinn, sem ekki var fyllilega farinn að
skilja dauðann, hristi höfuðið aftur
og aftur eins og til að vakna upp af
martröð.
Tveir persónuleikar
Gunnar Rúnar einangraði sig eft-
ir dauða föður síns og missti tengsl
við þá vini sem hann hafði áður átt.
Hann lifði í sínum eigin hugarheimi,
bjó til nokkurs konar griðastað sem
einungis hann og faðir hans áttu
saman. Þegar Gunnar Rúnar upplifði
erfiðleika eða mótlæti í lífinu leitaði
hann skjóls á þessum griðastað hug-
ar síns og fann þar ró. Hann þróaði
með sér það sem Helgi kallar sjúk-
legt sálarlíf á geðrofsgrunni. Helgi
sagði að innra með Gunnari Rún-
ari væru tveir persónuleikar eða tvö
tilfinningaleg öfl. Annar persónu-
leikinn væri tiltölulega heill en hinn
mjög sturlaður. Góði persónuleikinn
reyndi að grípa inn í drápshugmynd-
ir hins sturlaða, en á vanþroskaðan
hátt og að lokum hafði sá vondi sig-
ur. Drápshugsanir fylltu hugann og
drifu hann á endanum út í verknað-
inn.
Glaður fyrir morðið
Gunnar Rúnar lýsti því fyrir geðlækni
hvernig allt hefði verið óraunverulegt
kvöldið áður en hann myrti Hannes.
Honum hefði ekki fundist hann vera
hann sjálfur. Hann var glaður og gekk
rólegur með bros á vör upp að húsi
Hannesar í þeim tilgangi að ráða
honum bana. Honum leið vel þar
sem sem hann stakk hann 20 sinn-
um af miklu afli. Eftir morðið varð
hann raunveruleikatengdari og trúði
því ekki sjálfur að það hefði verið
hann sem framdi morðið. Aftur greip
hann til sama ráðs og eftir dauða föð-
ur síns. Hann hristi höfuðið í sífellu í
von um að láta aðstæðurnar hverfa.
Hann ætlaði sér að beita sömu að-
ferð eftir morðið og eftir dauða föður
síns. Grófri afneitun.
Stóð ekki á sama
Gunnar Rúnar gekk í grunnskóla í
Hafnarfirði og sóttist námið ágæt-
lega. Hann var einfari og komu ein-
staka sinnum upp vandamál þar sem
hann varð fyrir stríðni og aðkasti
samnemenda sinna. Við tvö slík atvik
missti Gunnar Rúnar stjórn á skapi
sínu á svo alvarlegan hátt að kennur-
um hans og móður stóð ekki á sama.
Þá hafði hann safnað saman vopn-
um í þeim tilgangi að skaða pilt sem
hafði sig mikið í frammi og hafði náð
að reita Gunnar Rúnar til mikillar
reiði. Honum var vísað á BUGL þar
sem hann fór í tvö viðtöl hjá sálfræð-
ingi en fékk enga formlega greiningu
og ekki þótti ástæða til að afhafast
frekar í hans málum.
Sérstakur einfari
Þegar hann útskrifaðist úr fram-
haldsskóla fór hann að vinna í tölvu-
verslun í Smárahverfinu í Kópavogi
8 | Fréttir 9. febrúar 2011 Miðvikudagur
n Móðir Gunnars Rúnars segir hafa verið erfitt að sitja í
réttarsalnum n Gunnar stöðvaðist í þroska eftir sjálfsvíg
föður hans n Með tvískiptan persónuleika og haldinn
ástsýki n Hræðist sjálfan sig og er sagður hættulegur
„OFBOÐSLEGA
ERFITT“
Hanna Ólafsdóttir
blaðamaður skrifar hanna@dv.is
„Góði persónuleik-
inn reyndi að grípa
inn í drápshugmyndir hins
sturlaða, en á vanþrosk-
aðan hátt og að lokum
hafði sá vondi sigur.
Hið illa sigraði Innra með Gunn-
ari Rúnari eru tveir persónuleikar
eða tvö tilfinningaleg öfl, að mati
geðlæknis. Annar persónuleikinn
er tiltölulega heill en hinn mjög
sturlaður. MYND SIGTRYGGUR ARI
Sjúkleg ást Hugsunin um Hildi var
allsráðandi í huga Gunnars Rúnars. Hann
trúði því að hún yrði hans ef Hannes Þór
hyrfi úr lífi hennar.
„Þú ert svo mikill aumingi að geta
ekki einu sinni verið viðstaddur,“
kallaði Kristín Helgadóttir,
systir Hannesar Þórs Helgasonar, til
Gunnars Rúnars þegar hann yfirgaf
réttarhöldin á mánudaginn. Verjandi
Gunnars Rúnars tjáði dómara að
hann myndi ekki svara spurningum
dómara og lögregluskýrslur yrðu
látnar duga. Var Gunnari veitt leyfi
til að yfirgefa réttarsalinn í kjölfarið.
Fjölskylda Hannesar var mjög ósátt
við það. Kristín hljóp því á eftir
Gunnari Rúnari út í bíl sem flutti hann
burt frá Héraðsdómi Reykjaness,
barði á rúðuna og lét ofangreind orð
falla.
Kristín hefur verið í forsvari fyrir fjölskyldu Hannesar í fjölmiðlum og við þingfestingu
málsins í Héraðsdómi Reykjaness þann 19. nóvember lét hún þessi orði falla: „Ég get
ekki séð að það sé neitt að þessum dreng. Hann vissi nákvæmlega hvað hann gerði og
hann á að gjalda fyrir það.“
Fjölskyldan hefur frá upphafi talið að Gunnar Rúnar hafi myrt Hannes að yfirlögðu
ráði og að hann sé ábyrgur gjörða sinna. Við lok aðalmeðferðar á mánudaginn sagði
Kristín að þau væru enn á þeirri skoðun. „Okkur líður ennþá jafn illa. Líðan breytist ekki á
sex mánuðum. Við lítum enn svo á að morðingi Hannesar sé bara kaldrifjaður morðingi
og við förum ekki af þeirri skoðun [...] Hann stakk bróður okkar 20 sinnum. Þetta var vel
skipulagt og vel hugsað hjá honum. En dómari hefur síðasta orðið og við berum fullt
traust til hans,“ sagði Kristín. solrun@dv.is
þar sem yfirmaður hans lýsti hon-
um sem einfara og örlítið sérstök-
um. Hann borðaði ekki með sam-
starfsfólki í mötuneyti fyrirtækisins
heldur fór í hverju hádegi einsamall
á pitsustað í Smáralindinni. Þar hitti
hann gamla bekkjarsystur sína, Guð-
laugu Matthildi Rögnvaldsdóttur,
eða Hildi eins og hún er kölluð. Þau
fóru að spjalla saman og Hildur bauð
honum í partí heim til Hannesar. Eft-
ir að Gunnar Rúnar fór að umgang-
ast Hildi, Hannes og vini þeirra var
hann kominn í flóknari félagslegar
aðstæður en hann hafði áður átt að
venjast og réð ekki fyllilega við, eins
og því var lýst af geðlæknum.
Ástsýki
Á sama tíma hófst sjúkleg þráhyggja
hans gagnvart Hildi. Þráhyggjan
heitir á fagmáli eratomania, eða fix-
ed idea, og lýsir sér sem algjörlega
allsráðandi hugmynd sem einstak-
lingur getur ekki með nokkru móti
losað úr huga sínum. Á íslensku kall-
ast hún ástsýki.
Einstaklingar sem eru haldnir ást-
sýki geta túlkað hvers kyns líkams-
tjáningu, orð eða athafnir sem merki
um gagnkvæma ást. Eftir að mynd-
bandið þar sem Gunnar Rúnar tjáir
Hildi ást sína birtist á YouTube bað
hún hann að taka það út og hætti að
hafa samband við hann í einhvern
tíma. Seinna byrjuðu þau þó aftur að
tala saman. Hildur var byrjuð í sam-
bandi með Hannesi á þessum tíma
sem tók myndbandinu af léttúð.
Gunnar Rúnar var engin ógn í hans
augum.
Í viðtölum við geðlækni eftir
morðið á Hannesi viðurkenndi
Gunnar Rúnar að Hildur hefði aldrei
tjáð honum ást sína í beinum orðum
en sagði: „Hún sagði aldrei nei.“ Þar
með var hinni sjúklegu ást viðhald-
ið. „Nei“ var svar Hildar þegar blaða-
maður DV spurði hana hvort hún
hefði orðið vör við að Gunnar Rúnar
ætti við geðræn veikindi að stríða.
Skilaboð til samfélagsins
Geðlæknarnir þrír sem framkvæmdu
geðmatið á Gunnari Rúnari voru allir
sammála um að hann væri hættuleg-
ur umhverfi sínu og þyrfti að vera vist-
aður á stofnun fyrir ósakhæfa glæpa-
menn. Tveir þeirra sögðust hafa orðið
hræddir þegar Gunnar Rúnar brotn-
aði niður með óhugnanlegum hætti í
viðtali eftir að þeir höfðu þrýst á hann
vegna ranghugmynda. „Ég gjóaði aug-
unum í áttina að dyrunum til að at-
huga hvort ég kæmist undan,“ sagði
Tómas Zoega í vitnisburði sínum.
Sjálfur segist Gunnar hræðast sjálfan
sig og ekki vita hvað hann myndi gera
ef hann hitti Hildi í dag eða ef einhver
reitti hann til mikillar reiði.
Systir Hannesar heitins hefur látið ýmis ummæli falla:
„Þú ert svo mikill aumingi“
Ósátt Fjölskylda Hannesar vildi að Gunnar
Rúnar yrði viðstaddur aðalmeðferð á
mánudaginn.