Dagblaðið Vísir - DV - 27.06.2012, Qupperneq 17

Hvergi
algengari
… reyna einhver
bolabrögð
Vilhjálmur Birgisson um kjarasamningsbrot gagnvart starfsfólki í ferðaiðnaði. – PressanKatrín Oddsdóttir um aðstöðu flóttamannsins Askarpour Mohammmed. – DV Hannes Hólmsteinn um ESB en hann telur að Ísland tapi Icesave-málinu. – Pressan
S
em barn hitti ég Vigdísi Finn­
bogadóttur, sem þá var forseti
Íslands. Hún sagði okkur krökk­
unum að við værum sérstaklega
heppin því við byggjum í lýðræðisríki,
að lýðræðið væri dýrmætt en því mið­
ur ekki sjálfgefið. Á Íslandi ætti fólk
rétt á að velja sína fulltrúa í frjálsum
kosningum.
Og nú reynir aldeilis á fólkið sem
þjóðin valdi til verka. Sigurvegarar
síðustu kosninga mynda nú stjórn,
hinir minnihluta eða stjórnarand­
stöðu. Báðir hópar hafa mikilvægu
hlutverki að gegna. Stjórnin sér um
stefnumótun og ber í raun ábyrgð á
öllu draslinu. Þeirra er framkvæmda­
valdið og forseti þingsins með dag­
skrárvaldið. Minnihlutinn hefur víð­
tækt eftirlitshlutverk og ber að vera
gagnrýninn á störf stjórnarinnar.
Stjórnarandstaðan á að setja spurn­
ingarmerki við allt sem stjórnin legg­
ur til – velta því upp hvort fara megi
aðrar leiðir og tryggja að ríkisstjórn sé
gerð ábyrg gjörða sinna.
Sú stjórnarandstaða sem við búum
við á Alþingi í dag virðist hins vegar
halda að hlutverk sitt sé ekki eingöngu
að spyrja spurninga og veita aðhald
heldur hreinlega koma í veg fyrir fram­
gang allra mála meirihlutans. Þar finn­
ast mér menn vera farnir að misskilja
bæði hlutverk sitt og völd.
Leikreglurnar
Þingið starfar eftir lögum um þing­
sköp Alþingis. Eins og í fótboltan­
um þarf að gæta að því að leikurinn
sé sanngjarn og er það gert með því
að búa bæði stjórn, og þar með for­
seta þingsins, og stjórnarandstöðu
vopnum. Eitt af vopnum stjórnar­
andstöðunnar er málþófið. Fyrir
nokkrum árum var þingsköpum
breytt þannig að í stað þess að hver
þingmaður gæti talað eins lengi
og hann héldi vöku tvisvar sinn­
um voru ræðurnar styttar og leyfð
andsvör en enginn fjöldi á ræðum
tiltekinn. Ég var ekki á þingi þegar
þessar löngu ræður voru mögu­
legar en get rétt ímyndað mér þau
leiðindi, enda vísindalega sann­
að að hlustendur halda ekki athygli
nema í 20 mínútur í einu þegar hlýtt
er á einn ræðumann. Þetta vita all­
ir góðir kennarar og brjóta upp
kennslustundir með verkefnum og
spurningum. Nú geta þingmenn
hins vegar endalaust skipst á að
halda stuttar ræður. Og það er þetta
„endalaust“ sem skapar vandræðin
því lítill hópur herskárra stjórnar­
andstæðinga getur auðveldlega
tekið þingið í gíslingu.
Neyðarhemillinn
Stjórnarandstaðan á hverjum tíma
verður að hafa neyðarhemil til að
grípa í ef í óefni stefnir. Málþófs­
rétturinn er slíkur neyðarhemill
en ekki endilega sá heppilegasti,
sérstaklega ekki þegar þingmenn
geta talað endalaust eins og nú er
og gera það. Ég er mun hrifnari af
því að minnihlutinn geti sent stór
og umdeild mál í þjóðaratkvæða­
greiðslu eins og í Danmörku. Þar
hefur það aðeins einu sinni verið
gert. Í flestum ríkjunum í kringum
okkur er ræðutími um hvert mál
ákvarðaður fyrirfram. Ræðutími
þjóðþinga Norðurlandanna er því
töluvert styttri en hér á landi þótt
þingmennirnir séu mun fleiri og
örugglega jafnúttroðnir af skoðun­
um og sjálfumgleði og íslenskir
starfsbræður þeirra.
Vopn meirihlutans
En meirihlutinn hefur líka vopn.
Forseti eða níu þingmenn geta til
dæmis lagt til að umræðu sé slitið
eða hún takmörkuð samkvæmt
64. gr. þingskapanna. Slíka tillögu
þarf að bera undir þingið en alvöru
meirihluti ætti að geta fengið hana
samþykkta. Og þar liggur hund­
urinn grafinn. Á meðan stjórnar­
andstaðan notar öll vopnin sín,
alltaf, og hefur töglin og hagldirnar
í þinginu, þorir meirihlutinn varla
að opna vopnabúrið sitt, hvað
þá beita því. Lögð er áhersla á að
leysa öll mál í samkomulagi þegar
allt eins væri hægt að reyna að ná
samkomulagi við ánamaðka eða
villta úlfa. Á meðan meirihlutinn
sýnir þennan undirlægjuhátt er
engin von til þess að nokkuð breyt­
ist og stjórnarandstaðan mun hafa
neitunarvald í öllum málum áfram.
Meirihlutinn þarf að ná
völdunum aftur
Ef áfram heldur sem horfir mun
næsti þingvetur verða en skelfilegri.
Á dagskrá verða helstu stórmál ríkis­
stjórnarinnar, svo sem rammaáætl­
un og nýtt fiskveiðistjórnunarkerfi
– auðlindir okkar verða undir. Auk
þess þarf þingið að afgreiða nýja
stjórnarskrá. Við núverandi ástand
er vonlaust að nokkuð af þessu kom­
ist í gegnum nálarauga stjórnarand­
stöðunnar. Þetta er eins konar valda­
rán. Lýðræðislega kjörinn meirihluti
kemur litlu í verk og alls ekki sínum
helstu stefnumálum sem meirihluti
þjóðarinnar kaus hann til að fram­
kvæma. Stjórnarandstaðan er með
þingið í gíslingu. Og málþófið veldur
því að umræða um þingmálin er í
raun ónýt því það er tilgangslaust að
koma með ábendingar í þingræðu
um hvað betur megi fara því þær
drukkna í öllum gífuryrðunum. Þetta
ástand er hættulegt og meirihlut­
inn verður að axla þá ábyrgð að stýra
skútunni. Það eru nefnilega svik við
kjósendur að láta minnihlutann ráða
förinni.
Lýðræði í hættu
Spurningin
„Spánverjar, því þeir
eru með besta liðið.“
Guðmundur Þorsteinsson
16 ára menntaskólanemi
„Ég held að það
verði Þýskaland.“
Davíð Steinar Ásgrímsson
20 ára starfsmaður á lager
„Þýskaland. Þeir eru eins og vél.“
Árni Gunnar Eyþórsson
21 árs starfsmaður Hörpu
„Ég heyri marga segja að
Þýskaland muni vinna svo
ég segi Þýskaland.“
Arís Eva Vilhelmsdóttir
21 árs starfsmaður Zöru
„Spánverjar, því þeim hefur
gengið ágætlega vel.“
Sigríður Birna Matthíasdóttir
21 árs nemi í fatahönnun í París
Hverjir verða
Evrópumeistarar
í fótbolta?
1 Hannes ósáttur við tón í bréfi Svavars Svavar Halldórsson,
eiginmaður Þóru Arnórsdóttur
forsetaframbjóðanda, sendi Hannesi
Hólmsteini Gissurarsyni tölvupóst að
næturlagi.
2 Börkur lagður í einelti í æsku Heimildarmenn DV greina frá því að
Börkur Birgisson hafi verið lagður í
einelti í grunnskóla.
3 Læstu Þóru-laginu á Youtube Myndband á Youtube þar sem
stuðningsmenn Þóru sungu lag og
fluttu texta henni til stuðnings hefur
verið læst.
4 Telur líklegt að við töpum Icesave-máli Hannes Hómsteinn
Gissurarson telur að Icesave-málið
tapist.
5 Verkfræðingar halda helst fram hjá Samkvæmt nýrri könnun
er hinn dæmigerði ótrúi eiginmaður að
nálgast fertugt, tveggja barna faðir
sem hefur verið giftur í tíu ár.
6 Lottóvinningshafinn er fundinn! Gaf sig loksins fram
7 Aðeins of margar aðgerðir Priscilla Presley hefur gengið aðeins
of langt í því að vilja líta vel út að mati
sérfræðinganna í Hollywood.
Mest lesið á DV.is
Ég er forsetinn
E
in er sú manneskja
á öllu Íslandi sem er
besta efnið í samein­
ingartákn þjóðarinnar.
Það er ég.
Einn er sá á landinu sem
getur stýrt talinu í þjóðfé­
laginu úr deilum í uppbyggi­
lega umræðu. Það er ég.
Því miður eruð þið ekki
nógu vel upplýst. Þið talið
ekki um réttu hlutina og
talið ekki rétt um þá. Þing­
mennirnir ykkar og fjölmiðlar
eru einnig óhæf. En ekki ég.
Ég mun stýra umræðu ykkar,
ég verð nefndur „Moderator“.
Aðeins fyrir mína til­
stuðlan munið þið komast að
skynsamlegri niðurstöðu. Ég
mun afnema verðtrygginguna
og afnema skuldir heimil­
anna. Þið hafið ekki getað það
í öll þessi ár, talið bara um
það, og talið vitlaust um það.
Þið standið ekki nógu
vel saman, eruð of tvístruð,
börnin góð. Ásýnd mín
og orð munu verða þess
valdandi að þið þjappist
saman, eins og klappstýrur í
píramída. Þið þurfið sterk­
an leiðtoga á göngu ykkar í
gegnum sjálfskapaða andlega
eyðimörk ykkar. Þið þurfið
leiðtoga, sem er eins og flæð­
andi vin sem bleytir og nærir.
Leiðtoga eins og mig.
Deilur munu lognast út af
þegar lausnadrifin orð mín
blakta í eyrum ykkar, þegar
ég leiðrétti mistök Alþingis og
ríkisstjórnarinnar og tryggi
sjálfstæði landsins og aðdáun
og undrun umheimsins.
Til mín hafa leitað ýmsir
aðilar, sem bera í brjósti sér
bæði ugg og hag Íslands, á
þessum óvissutímum, þegar
ný þáttaröð af Dallas er kom­
in í loftið, Þórunn Antonía
gefur frá sér sólóplötu og
England er dottið úr leik á
EM.
Ég hef ákveðið að bjóða
mig fram til forseta Íslands.
Og þið kjósið mig, ef þið vitið
hvað er gott fyrir ykkur. Sem
þið gerið ekki. Og einmitt
þess vegna þurfið þið á mér
að halda.
Svarthöfði
Kjallari
Margrét
Tryggvadóttir
Umræða 17Miðvikudagur 27. júní 2012
M
ótframbjóðendur
Ólafs Ragnars
Grímssonar í for­
setakosningunum
30. júní næstkomandi geta
verið stoltir af framtaki og
þori sínu við að koma hon­
um frá. Takist það yrði það
til þess að byggja upp nýtt
traust og virðingu fyrir for­
setaembættinu.
Raunar held ég að Ís­
lendingar myndu verða
ánægðir með hvern og einn
þeirra sem nú eru í fram­
boði til embættis forseta,
en augljóst er samkvæmt
öllum skoðanakönnunum
að aðeins einn frambjóð­
andi, Þóra Arnórsdóttir,
hefur möguleika á að
sigra Ólaf. Því fyndist mér
heillavænlegt og drengi­
legt ef þeir frambjóðend­
ur sem mun minna fylgi
hafa drægju framboð sitt til
baka og lýstu yfir stuðningi
við Þóru. Án þessa stuðn­
ings er ljóst hvernig fer.
Markmiðið hlýtur að vera
að brúa þá gjá sem mynd­
ast hefur á ferli núver­
andi forseta, milli hans og
þjóðarinnar. Og vonandi
láta kjósendur ekki slúð­
ursögur hafa áhrif á dóm­
greind sína.
Kjósum
forseta
á betri
forsendum
Aðsent
Jón H. Sigurðsson
„ Á meðan meirihlut-
inn sýnir þennan
undirlægjuhátt er engin
von til þess að nokkuð
breytist og stjórnarand-
staðan mun hafa neitun-
arvald í öllum málum
áfram.
… svona
skítkast
Höfundur lagsins um Þóru Arnórsdóttur, lokaði því á Youtube.