Húnavaka - 01.05.2009, Blaðsíða 75

H Ú N A V A K A 73
var í góðum tengslum við Jóna í Stóra-
dal. Guðbjörg Ágústsdóttir var alin
upp af föður sínum, Ágústi Björns -
syni, sem var vinnumaður í Stóradal á
dögum Jóns alþingismans. Guðbjörg
og Halldór á Syðri-Löngu mýri voru
barnlaus og þetta hefur verið talin
skynsamleg tilhögun við þær aðstæður
sem þá ríktu. Þessi sumar dvöl varð
lengri en upphaflega var gert ráð fyrir
og afdrifarík fyrir mig.
Heimilisfólkið og störfin
Guðbjörg og Halldór ráku aðalbúið
en Eyþór Guðmundsson og Pálína
Jónsdóttir, foreldrar Halldórs, héldu
sér heimili. Þau síðarnefndu höfðu
eina kú og fjárhús á efri hól og þar var
einnig hesthús yfir hross sem hýst voru
í verri veðrum á vetrum og gefið.
Ágúst Björnsson, faðir Guðbjargar, hafði aðstöðu fyrir búsýslu sína í traustum
húsum suður af bænum og sá um hrúta og hænsni og hafði hross þar en var í
heimili hjá yngri hjónunum. Auk þessa fólks dvöldu á bænum fyrstu sumrin
Elín Eyþórsdóttir með dætur sínar, Ingibjörgu og Eygló Pálu Sigurvinsdætur
og frænka þeirra, Hólmfríður Svala Jóhannsdóttir.
Samvinna var um margt í búskapnum og flest verk sem kröfðust mannafla.
Búskaparhættir voru að mestu leyti sjálf bærir þegar ég kom í sveitina árið
1954. Það var slegið með orfi og rakað með hrífu og ég man að ég var farinn
að standa á engi við slátt um ferm ingu. Mér reyndist þetta létt því ég var kapp-
samur og fannst mér aldrei misboðið með vinnu, nema einu sinni þegar ég var
að raka á engjum og leidd ist það. Ég vildi fara að skoða fugla og sól var í heiði
og tíbráin óendanleg. Tók ég þá til þess ráðs að brjóta hrífuna og losna þannig
frá rakstrinum.
Þegar ég kom að Syðri-Löngumýri var komin hestarakstrarvél og
hestasláttuvél. Ég man að klárinn, sem nota átti við rakstrarvélina, fældist
alltaf svo að ég var látinn sitja á vélinni en klárinn teymdur af fullorðnum. Ég
man eftir að hey var flutt á hestum af engjum í tvö sumur. Á heimatúni voru
heysátur dregnar á hestum annaðhvort á böndum eða sleða til tóftar. Síðan
kom Farmall Cub og svo þróaðist tæknin hægt og sígandi. Kubburinn kom í
kössum og Sigurgeir í Stóradal setti hann saman af sínu alkunna hyggjuviti og
þótti mér furðulegt hvernig hann gat það.
Ágúst Björnsson á Freyfaxa.