Húnavaka - 01.05.2011, Side 29

H Ú N A V A K A 27
Það var líka ákveðin gerjun og menn
vildu fækka afurðastöðvunum. Á
þessum tíma voru ákveðnir erfiðleikar í
kaupfélaginu hérna en SAH og KH
voru systurfélög. Ég vildi skoða þann
möguleika hvort hægt væri að ná
samkomulagi við Skagfirðinga um að
byggja upp afurðasölufélag sem næði
yfir báðar sýslurnar. Vildi sameina
þannig að í Skagafirði yrðu höfuðstöðvar
fyrir útgerð, iðnað og verslun en
afurðasalan kæmi á Blönduós. Þarna
var byrjað að endurbyggja sláturhúsið á
Blönduósi samkvæmt ströngustu
kröfum. Ég taldi að það væri best að
hafa bara eitt sláturhús fyrir Húnavatns-
og Skagafjarðarsýslur og leitaði því
samstarfs en því miður gekk það ekki
eftir. Síðar byggðu Skagfirðingar sitt
sláturhús og núna eru bæði sláturhúsin
að sækja sláturfé um langan veg.
Ég var rauðhærður þarna í upphafi árs 1987 þegar ég tók við formennsku,
bæði í veiðifélaginu og SAH en um haustið var ég orðinn alveg gráhærður. Það
getur bara vel verið að þetta félagsmálastúss, sem maður fór í, hafi haft einhver
áhrif. Ég var hins vegar ánægður með að þetta tók fljótt af og að ég varð bara
allt í einu gráhærður. Eiginlega var ekkert millistig og síðan hef ég haldið
mínum gráa lubba. Sjálfsagt eru þeir fáir sem muna eftir rauðhærða stráknum.
En svo segi ég nú stundum í gamni við Elínu mína, sem fæddist þetta ár, að
þetta sé allt henni að kenna eða þakka. Það sé nú erfitt að eignast svona
stelpu.
Flugið
Ég fékk ungur nokkurn áhuga á flugi. Sá fyrst og fremst í því frelsið og hve
gaman það væri að geta skotist og skoðað landið frá öðru sjónarhorni. Svo
voru það nokkrir áhugasamir menn hér í héraði sem tóku sig til og fóru að læra
flug. Ég slóst í þennan hóp. Það var mikill kraftur í honum. Í upphafi fengum
við flugkennara hingað til Blönduóss með litla kennsluvél og áður en langt um
leið voru aðilar í hópnum búnir að eignast tvær eða þrjár flugvélar og það var
mikið flogið. Síðar fengum við flugkennara hingað til þess að kenna bóklega
hlutann. Sá þáttur byrjaði á afmælisdaginn minn þegar ég varð fertugur svo
þetta var eiginlega mín afmælisgjöf á þeim tímamótum.
Eftir að hafa lokið bóklega prófinu söfnuðum við tímum undir leiðsögn
kennara og að lokum var farið í sjálft einkaflugmannsprófið. Ég tók það í
Flugmaðurinn Magnús við stýrið á flugvél
sinni.