Lögmannablaðið - 01.03.2009, Síða 10
10 < LÖGMANNABLAÐIÐ – 4 / 2008
Síðustu misseri hafa lögmenn og lög
mannsstofur í vaxandi mæli auglýst
þjónustu sína í fjölmiðlum. Að minnsta
kosti þrjár lögmannsstofur hafa birt
auglýsingar í dagblöðum og sjónvarpi
með áberandi hætti þar sem höfðað er
til þeirra sem hugsanlega eiga rétt á
slysa bótum. Enginn hefur hins vegar
enn séð ástæðu til að auglýsa kunnáttu
sína í sifja og erfðarétti svo dæmi séu
tekin og hvað þá áralanga reynslu af
landa merkjamálum. Má velta fyrir sér
hvað veldur.
Nýlega hafa lögmannsstofur einnig
byrjað að sjá um kostun ákveðinna
dagskrárliða í sjónvarpi. Þannig eru
nokkrir þættir sem fjalla um störf
lögmanna eða lögreglu kostaðir af
lögmannsstofum á Skjá einum.
Auglýsingaskrum til
umfjöllunar á aðalfundi
Á aðalfundi LMFÍ vorið 2008 vakti Jónas
Haraldsson hrl. athygli á þremur aug
lýsingum lögmannsstofa sem birtust í
dagblöðum þennan sama dag. Í öllum
tilvikum voru lögmenn að auglýsa þjón
ustu vegna skaðabótamála og taldi hann
þær ólögmætar, ósanngjarnar og
ósiðlegar.
Í fyrstu auglýsingunni sagði meðal
annars að viðkomandi lögmannsstofa
væri númer eitt í innheimtu slysabóta,
lögmenn hennar væru jafnframt sér
fræðingar í innheimtu slysabóta og fólk
gæti kannað rétt sinn sér að kostnaðar
lausu. Í annarri auglýsingu var sagt að
lögmannsstofan hefði afdráttar lausa
sérstöðu í slysa og skaðabóta málum.
Jónas taldi aug lýs ingarnar brjóta gegn
42. gr. siðareglna lögmanna og einnig
gegn 6. gr. laga nr. 57/2005 um eftirlit
með óréttmætum viðskiptaháttum og
gagnsæi markað arins en þar segir að
óheimilt sé að veita rangar, ófull
nægjandi eða villandi upplýsingar í
auglýsingum og að þær megi ekki vera
ósanngjarnar gagnvart keppinautum eða
neytendum.
Í þriðju auglýsingunni bauð lögmanns
stofa upp á ókeypis ráðgjöf í umferðar
og vinnuslysamálum, öðrum líkams
Umfjöllun
Auglýsingar
lögmanna
– tákn um nýja
tíma?
Lögmaður má auglýsa og kynna
þjónustu sína svo sem sam rým ist
góðum lögmanns háttum.
Óheimilt er lögmanni að veita
rangar, ófullnægjandi eða villandi
upplýsingar í auglýsingum eða
með öðrum hætti, svo og að afla
sér viðskipta með öðrum aðferðum,
sem sama marki eru brenndar.
42. grein Codex ethicus
markaðssetning virðist vera órjúfan legur þáttur nútímans og þykir erfitt
fyrir þann sem býður upp á þjónustu að geta ekki vakið athygli á henni
með einhverjum hætti. Áður fyrr treystu menn á að gott orðspor færði
þeim viðskiptavini og þá skipti tengslanetið mestu máli. Þótt slíkt net hafi
ennþá mikið að segja þá virðist það ekki lengur duga til.