Lögmannablaðið - 01.03.2011, Blaðsíða 15
Aðsent efni
skoðuð, að ökumaður bifhjóls sem lætur
framdekk missa allt veggrip hefur enga
stjórn á bifhjólinu, stjórntæki þess verða
óvirk og jafnvægi bifhjólsins raskast.
Þeir dómar sem lögmaðurinn nefnir í
grein sinni eru því ekki fordæmi um
gáleysismatið enda lúta þeir að akstri
bifreiða og ósambærilegum atvikum. allir
eiga þeir samt sameiginlegt að ekki var
talið sannað að um stórkostlegt gáleysi
væri að ræða og var því ekki tekin
afstaða til hver bæri sönnunarbyrðina
um orsakatengslin milli hins stórkostlega
gáleysis og tjónsins.
sönnunarbyrði
Hæstarétti þótti sannað að ökumaðurinn
H hefði sýnt af sér stórkostlegt gáleysi í
umrætt sinn og á grundvelli þess lagði
Hæstiréttur sönnunarbyrðina, um að H
hefði ekki misst stjórn á bifhjólinu af
þessari ástæðu, á H sjálfan.
Vilhjálmur gagnrýnir Hæstarétt annars
vegar fyrir að hafa byggt á málsástæðu
um sönnunarmat sem ekki var byggt
á fyrr en við málflutning í Hæstarétti
og hins vegar fyrir að hafa vikið frá
dómvenju um sönnunarbyrði.
fyrri fullyrðing lögmannsins er
alröng en á umræddri málsástæðu var
byggt í greinargerð S í héraði. auk þess
er um atriði að ræða sem fellur undir hið
frjálsa sönnunarmat dómara og því hefði
sérstök málsástæða þessa efnis ekki
þurft að koma fram til að Hæstiréttur
gæti komist að þessari niðurstöðu.
Síðari fullyrðing lögmannsins er
einnig röng. niðurstaða Hæstaréttar í
málinu nr. 100/2010 er í fullu samræmi
við fyrri dómsúrlausnir Hæstaréttar þar
sem sannað hefur verið að viðkomandi
hafi sýnt af sér stórkostlegt gáleysi.
Sönnunarbyrðin um að það hafi ekki
verið orsök tjónsins hvílir á tjónþola.
Því til stuðnings má t.d. nefna dóm
Hæstaréttar í málinu nr 51/2003 en þar
var talið sannað að ökumaður hefði
verið undir áhrifum áfengis sem væri
stórkostlegt gáleysi. ökumaðurinn
byggði hins vegar á því að slysið væri
ekki að rekja til ölvunar hans heldur
akstursaðstæðna í umrætt sinn en mikill
snjór og hálka hafi verið á veginum
auk þess sem skýjað hafi verið og
dimmt. Héraðsdómur og Hæstiréttur
lögðu sönnunarbyrðina um að tjón
ökumannsins væri að rekja til annarra
atvika en ölvunar hans á ökumanninn
sjálfan. Í dómi Hæstaréttar frá árinu
1995, bls. 2249, lagði Hæstiréttur einnig
sönnunarbyrði á ölvaðan ökumann um
að önnur atvik en ölvun hans hefði
verið orsök slyssins.
niðurstaða Hæstaréttar í málinu
100/2010 þess efnis að leggja sönnunar-
byrðina um að önnur atvik en stór-
kostlegt gáleysi ökumanns bifhjólsins
á ökumanninn sjálfan er því hvorki
frávik frá hefðbundu sönnunarmati
né fyrri dómvenju um sönnunarbyrði
um orsakatengsl. niðurstaðan er
ekki í andstöðu við fyrri niðurstöður
Hæstaréttar Íslands í sambærilegum
málum eins og lögmaðurinn heldur
fram í grein sinni.
GÓÐ lífeyrisréttindi
Séreign, sameign, áfallalífeyrir
Verið velkomin í Borgartún 25
sími 510 2500 – www.almenni.is
Enginn milliliður
Verið velkomin í Borgartún 25
sími 510 2500 – www.almenni.is
Verið velkomin í Borgartún 25
sími 510 2500 – www.almenni.is
Fjölbreyttar
ávöxtunarleiðir
Úttekt á stjórnar
háttum fyrirtækja
74% stjórnenda telja það skipta
miklu máli að atvinnulífið fari eftir
leiðbeiningum um stjórnarhætti.
Styrktu stjórnarhætti þíns fyrirtækis
í samræmi við nýtt matsferli sem
kynnt var á Viðskiptaþingi.
Nánari upplýsingar
veitir Berglind Ósk
Guðmundsdóttir í síma
545 6149 eða í tölvupósti
bgudmundsdottir@kpmg.is
kpmg.is