Lögmannablaðið - 01.03.2013, Blaðsíða 25

lögMannaBlaðið tBl 01/13 25
UMfJÖllUn
hvort við hefðum virkilega skuldbundið
okkur til þess að taka svona bagga á
okkur.
Stefán Már: Það sem við lögðum alltaf
áherslu á í greinum okkar var að
skoða málið aðeins út frá lögfræðilegu
sjónarmiði. við hleyptum aldrei
neinum pólitískum, hagfræðilegum,
viðskiptalegum eða öðrum sjónarmiðum
að heldur einungis þeim lagalegu. Því
teljum að dómur eFTA dómstólsins sé
fyrst og fremst sigur lögfræðinnar að
lokum.
til heimabrúks
Eyvindur: Menn sögðu ykkur vera
með heimatilbúnar lögskýringar sem
útlendingar myndu ekki hlusta á. Var
engin umræða um hvort við bærum
ábyrgð samkvæmt tilskipuninni?
Lárus: Fyrstu níu mánuðina, fram á mitt
ár 2009, má segja að það hafi ekkert
verið hlustað á okkur og það kom
okkur mjög á óvart hvað við vorum
einangraðir í umræðunni. Fáir bökkuðu
okkur upp í viðhorfum okkar og til að
mynda vorum við aldrei fengnir til að
segja okkar skoðun í umræðuþáttum.
mönnum þótti þetta varla tækt til
umræðu fyrr en þeir horfðust í augu
við fyrsta Icesave samninginn sumarið
2009. Þá áttuðu þeir sig á því hvað þetta
var mikið hagsmunamál.
Stefán Már: Ég upplifði ekki gagnrýni
á þau lögfræðilegu sjónarmið sem við
komum með heldur væru það önnur
atriði en lögfræði sem skiptu meira máli.
Lárus: Það var eitthvað um að menn
sögðu þetta til heimabrúks en enginn
myndi hlusta á þetta á alþjóðlegum
vettvangi. Fyrsti lögfræðilegi stuðning­
urinn sem við fengum var grein sem
Sigurður Líndal skrifaði sumarið 2009
en hann skrifaði svo með okkur tvær
greinar.
Engin lagaleg gagnrýni
Eyvindur: Forsendur fyrir greiðslu­
skyldu fyrsta Icesave samningsins
voru aldrei skilgreindar heldur var
lánssamningur lagður fram. Miðað
við Icesave dóminn, má segja að
hefði samningurinn ekki verið settur
í þjóðaratkvæðagreiðslu hefði skuld­
bindingin í raun fyrst stofnast við
undirritun samningsins, en ekki við
fall Landsbankans?
Lárus: einmitt, menn fóru út til að gera
upp þessa skuld, þeir fóru ekki út til að
semja eða komast að því hvort krafan
væri til staðar heldur til að klára málið
svo það héngi ekki yfir okkur. Það
endurspeglar viðhorfið á þessum tíma
hjá þeim sem þóttu hæfir í umræðunni.
Stefán Már: eftir fyrstu samningana
ræddum við Lárus um að ekki væri einu
sinni litið á þetta sem þjóðréttarlega
deilu, einungis hefði verið undirritaður
lánssamningur þar sem spurningin
snérist um vexti og greiðslukjör.
Eyvindur: Í sjálfstæðisbaráttu
Íslendinga og útfærslu lögsögunnar
var fyrst og fremst byggt á lagalegum
rökum. Hvers vegna átti það ekki við
í Icesave málinu? Má vera að einhvers
konar sjálfsásökun eða skömm hafi
tengst þessu viðhorfi, að Íslendingar
hafi viljað bæta erlendum aðilum
tjónið?
Lárus: Það voru stofnuð samtök til að
berjast fyrir hagsmunum okkar gagnvart
bretum sem snérust m.a. um að mótmæla
beitingu hryðjuverkalaganna. menn
sendu til dæmis myndir af fjölskyldum
til með skilaboðum til breta um að við
værum ekki hryðjuverkamenn. Það
gerðist ekkert sambærilegt varðandi
þessar skuldbindingar. Það kom í
framhaldinu þegar málið þroskaðist.
Þá fóru ýmsir að taka upp okkar málstað
sem voru í baráttunni á öðrum vettvangi.
Stefán Már: við Lárus fengum aldrei
lögfræðilega gagnrýni á blaðagreinarnar.
einu sinni kölluðum við eftir því,
sögðum að við skildum ekki að það
kæmu ekki lagaleg rök á móti.
stefán Már stefánsson og lárus Blöndal.