Víkurfréttir - 29.11.2012, Qupperneq 26

AÐVENTA • fimmtudagurinn 29. nóvember 2012 • VÍKURFRÉTTIR26
Ég vil byrja á því að þakka kærlega
fyrir mig, allar þær hlýju og inni-
legu móttökur sem ég hef fengið
hérna heima á Íslandi og fyrir þær
frábæru móttökur sem ég fékk
þegar nýja íslenska bókin mín Mei
mí beibísitt? var kynnt í göngugöt-
unni Kjarna Flughóteli laugardag-
inn 17. nóvember. Þetta var mikill
gleðidagur í lífi mínu, móður
minnar og þeirra sem standa mér
næst, þegar við tókum á móti
öllum þeim fjölda gesta þennan
dag í bókaútgáfuveislunni en
mamma mín átti afmæli þennan
dag og var veislan haldin henni til
heiðurs. Víkurfréttir eiga einnig
miklar þakkir skilið fyrir það
traust sem þeir sýna mér sem höf-
undi að leggja út á bókamiðin með
mér. Frábært fagfólk þar á ferð!
Ég hef fengið svo hlýjar móttökur
alls staðar þar sem ég kem að ég
er stundum orðlaus yfir öllum
faðmlögunum, fallegum orðum í
minn garð og hrósum, allt þetta
er eins og vítamínsprauta til mín
um að gera meira, skrifa meira
og halda áfram að gleðja fólk og
lesendur mína. Það er svo gott
að koma hingað heim til ykkar.
Þegar ég gaf út ensku bókina mína
Becoming Goddess fyrr á þessu
ári, þá fann ég einnig fyrir hlýjum
móttökum en ekkert í líkingu við
þessar móttökur núna sem ég er
að fá, þegar ég kem hingað heim á
Suðurnesin mín með nýja íslenska
bók í farteskinu. Hingað heim
þar sem næstum allir þekkja alla
og það er svo notaleg tilfinning.
Ég bý núna í Noregi og þar er
gott að vera en á Íslandi er allra
best að búa til framtíðar, það er
staðreynd. Ísland er landið mitt.
Ég er smábæjarstelpa og verð það
ávallt. Mér þykir svo vænt um fólk
og heiðarleg mannleg samskipti.
Fólk sem kýs að eyða ævi sinni
fjarri skarkala höfuðborgarinnar
er oft svona fólk sem vill upplifa
nánd við þá sem eru þeim sam-
ferða í gegnum lífið. Mér þykir
vænt um að hitta fólk í næstu
matvörubúð, gefa mér tíma og
eiga vinaspjall um leið og ég versla
í matinn. Svona er það þegar við
búum úti á landi, þó mér finnist
ég ekki búa úti á landi hérna,
þegar svo stutt er til Reykjavíkur.
Mér finnst það forréttindi að búa
utan höfuðborgarsvæðisins, það
er stutt í allt sem ég þarfnast til
daglegs lífs en svo get ég alltaf
skroppið í borgina þegar ég þarf
að fá tilbreytingu. Ég fæ allt sem
ég þarf hérna á Suðurnesjum
og það fást margar nákvæm-
lega sömu vörur hér og fást í
Reykjavík, það eru m.a. sömu
verslanir og þar innfrá í nokkrum
tilfella. Eini munurinn er að
þegar ég versla heima í bænum
mínum, þá er ég að spara fullt af
bensíni, sem er auðvitað miklu
ódýrara fyrir mig og ég fæ að
hitta fullt af skemmtilegu fólki,
lenda á vinaspjalli og síðast en
ekki síst þá styrki ég heimabyggð
mína með því að versla heima.
Stundum hef ég keypt allar gjaf-
irnar á Suðurnesjum, í stað þess að
keyra inn í Reykjavík, þegar mig
langar að styðja við heimabyggð
mína, gera svæðið sterkara sem ég
bý á. Ég uppgötva þá að mér finnst
mun meiri ánægja fylgja því að
fara inn í verslanir, handverks- og
jólamarkaði hér á Suðurnesjum.
Ég fæ líka miklu persónulegri og
hlýlegri þjónustu og hitti marga í
leiðinni sem ég þekki. Maður er
manns gaman, það er staðreynd.
Ég verð yfirleitt voða lúin þegar
ég ráfa um verslanamiðstöðvar í
Reykjavík, fæ hausverk eða verð
orkulaus af því að labba um í
Kringlunni eða Smáralind. Þar
er heldur ekki eins heimilisleg
stemning. Ég mæti allt öðruvísi
framkomu hjá afgreiðslufólkinu
þar heldur en hér. Það er í raun
mun persónulegra og skemmti-
legra að versla heima.
Ég verð á flakki um allt með
bækurnar mínar fyrir jól, þar
sem ég kem fram og les upp úr
íslensku bókinni minni Mei mí
beibísitt? og segi jafnframt frá
ensku bókinni minni Becoming
Goddess. Ég hlakka til að sjá ykkur
og gleðja með upplestri mínum.
Njótum þess að lifa og njótum
þess að vera meira með þeim sem
okkur þykir vænst um. Komum
auga á allt það góða sem þegar er
til staðar í lífi okkar og munum
eftir að þakka fyrir. Hættum að
kvarta og förum að þakka!
Þakklæti opnar dyr gleðinnar inn
í líf okkar. Gleðin vex í lífi okkar
þegar við tökum eftir henni og
vökvum hana með því að tala um
hana, brosa meira og hlæja oftar.
Allt stækkar sem fær athygli, bæði
fólk, góð hugsun og skemmti-
legir viðburðir. Það er létt að búa
til gleðistund. Eigum gleðilega
aðventu og njótum þess að hitt-
ast á förnum vegi kæru vinir!
Kær kveðja,
Marta Eiríksdóttir
n Marta Eiríksdóttir, rithöfundur skrifar:
n Guðrún Kjartansdóttir er mynd- og leirlistarmaður í Sandgerði:
Gott að koma heim
Guðrún Kjartansdóttir mynd- og leirlistar-kona rekur GK Leir og Litir við Vitatorg í
Sandgerði. Hún hefur verið að vinna með leir
meira og minna í fjórtán ár og nú eru það
hrútar í ýmsum stærðum sem eiga hug
hennar allan. Guðrún hefur hand-
verkið að atvinnu og segist bara
nokkuð sátt.
Verkin sem Guðrún vinnur í leirinn
eru frostþolin og stærstu hrútarnir
sem hún gerir eru hugsaðir fyrir
útikerti. Þá eru einnig minni útgáfur
til skrauts og þá má nota fyrir teljós,
tannstöngla, penna eða annað smálegt.
Þá hefur hún einnig mótað hrúta sem
settir eru upp á vegg.
Fyrir jólin hefur Guðrún einnig gert syngjandi jóla-
sveina í nokkrum stærðum. Hins vegar hafa verið
það miklar annir í hrútagerðinni að sveinahópurinn
er ekki eins fjölmennur fyrir þessi jól eins og
oft áður. Þá gerir hún einnig kertakúlur í
hraunlitum og með hrímaðri áferð og
margt fleira.
Handverkið selur Guðrún svo í versl-
anir víða um land, m.a. Íslandia-Ey-
mundsson, Rammagerðina, Álafoss
og í Flugstöð Leifs Eiríkssonar. Þá
er vinnustofan hennar við Vitatorg í
Sandgerði opin þannig að fólk getur
fylgst með Guðrúnu við vinnuna
og keypt af henni handverk en þar er
núna mikið úrval af hrútum í mörgum
stærðum og nokkrum litum.
Hrútarnir eiga
hug hennar allan