Són - 01.01.2013, Side 16

14 Þorgeir SigurðSSon
1809 en hún studdist bæði við AM 146 fol. og ÍB 169 4to, sam kvæmt
greinar gerð Guð mundar Magnús sonar (1809, 648).
Með saman burði við inn rauðar myndir sést að upp skriftin í ÍB 169
4to fylgir Möðru valla bók betur en hinar upp skriftirnar og að texti
hennar er að minnsta kosti jafn nálægt því að vera band rétt afrit af texta
Arin bjarnar kviðu í Möðru valla bók og band rétt afrit Finns Jóns sonar
(sbr. töflu 1). Hinar upp skriftirnar hafa sömu frá vik og ÍB 169 4to frá
Möðru valla bók og til við bótar ýmis frávik hvor um sig og hljóta því
báðar að vera skrif að ar eftir ÍB 169 4to. ÍB 169 4to er því elsta upp skrift
kvæðis ins og ber með sér að vera skrifuð beint eftir Möðru valla bók með
þeirri ná kvæmni sem á 17. öld þekkt ist aðeins hjá Árna Magnús syni og
skrif ur um hans. Í kafla 3 eru texta dæmi sem sýna tengsl þessara upp-
skrifta og skýra betur hvað hér er átt við en ekki er fjallað nánar um
upp runa upp skriftar innar í ÍB 169 4to eða um lík legan ritara hennar.
Arin bjarnar kviðu í ÍB 169 4to er skipt í erindi. Öftustu erindin hafa
aðeins eitt orð. Upp skrift Guð brands Vigfús sonar fær þaðan óvæntan
stuðn ing sem sagt er frá í kafla 5 hér á eftir. Ef Guð brandur eða Finnur
hefðu þekkt ÍB 169 4to er lík legt að þeir hefðu gert sér mat úr þessu.
Með Egils sögu útgáfu Árna nefndar 1809 fylgdu prent að ar kopar-
stungur með sýnis hornum af texta í ýmsum hand ritum sög unn ar. Þar
á meðal var kopar stunga með erindi númer 20 í Arin bjarnar kviðu (sjá
mynd 1). Vegna hennar er textinn í þessu erindi vel þekktur auk þess sem
Mynd 2. Opna úr Möðruvallabók, síður 99v og 100r. Arinbjarnarkviða er í tveimur dálkum
á síðunni til vinstri. Allur sýnilegur texti er núinn í burtu úr neðri hluta aftari dálks.