Feykir - 18.12.1991, Blaðsíða 11

45/1991 FEYKIR 11
RÁtt^lVCl^lfll WY Gömul frásögn
■■^**^*B Jónasar lllugasonar
Árni er maður nefndur
Árnason. Hann átti sér
kenningarnafn, var kallaður
gersemi. Hann var lausingi
og mjög kenndur við drykk.
Eitt haust fékk hann hest og
reiðtygi að láni og ríður til
Stafnsréttar. Hafði hann
nautssin í hendi og ekki
annað vopna. Reið hann sem
leið liggur fram Svartárdal að
Stafni. Þetta var kvöldið fyrir
réttina. Var á þeim árum
fjölmenni mikið við réttina
og komu flestir kvöldiðáður.
Varð því oft mannmargt
heima í Stafni um nóttina.
Hús voru þar ekki stór,
önnur en eldhúsið. Það var
mikið að lengd og breidd en
ekki hátt. Ei var það þiljað,
en veggir voru þurrir og
harðir af sóti. Hlóðir miklar
voru fyrir öðrum gafli
hússins, mátti hafa þar þrjá
elda í senn. Þó hús þetta væri
ekki meir við skraut en sagt
er, var það aðaldrykkjarstofa
um réttir. Sátu menn með-
fram veggjum á kláfum og
kirnum, en húsfreyjan var í
öndvegi við hlóðirnar og
hitaði kaffi og munngát
handa gestum. Sátu þá heldri
menn úr Húnavatnssýslu og
Skagafirði hið næsta henni, á
hlóðarsteinum og í öðrum
virðingarsætum. Var þar oft
glaumur mikill og horna-
skvol.
Nú er að segja frá Árna, að
hann kemur síðla um kvöldið
til Stafns. Sleppti hann hesti
sínum í túnið en reisti sinina
upp við bæjarþil, því enginn
mátti með vopnum ganga til
eldhúss. Dvaldist honum
lengi inni og kneyfði mörg
horn. Var nokkuð liðið á nótt
er hann sneri til dyra.
Þreifaði hann fyrir sér eftir
vopni sínu, er út kom, því
myrkur var og hann orðinn
voteygur. Finnur hann ekki
það er hann leitaði. Spurði
hann menn er þar voru, hver
mundi svo djarfur að taka
vopn sín. Gat einhverþess að
hundur lægi þar í varpanum
og nagaði eitthvað.
Snaraðist Árni þangað. Lá
þá seppi með sinina og hafði
þegar stýft hana allt að
miðju. Grípur Árni til
heftisins og bregður stúfnum
og lýstur hundinn mikið
högg. Kvað seppi við hátt.
Var eigandi hans þar ekki
allfjarri; brást hann reiður
við og býst til að hefna
áverkans og snýr að Árna.
Voru ýmsir vinir og drykkju-
bræður Árna þar nærri og
hlupu til að veita honum.
Skiptu menn þar í tvo flokka
og sló í bardaga. Gerðist nú
hark mikið og vopnaburður
og urðu brátt áverkar með
mönnum. Veitti hundingjum
miður í fyrstu. Leituðu þeir
sér þá vígis í fjóshaugnum,
því hann var þar nærri. Létu
þeir nú mykjuna ganga sem
tíðast, en hinir börðu
Ný og glæsileg matvöruverslun var opnuð í Hlíðahverfi sl. laugardag. Hlíðakaup heitir hún
og eru eigendur verslunarinnar til hægri á myndinni, Elín Sigríður Þórðardóttir og Ásgeir
Einarsson. Þá starfstúlkurnar Bergrún Ingimarsdóttir, Gerður Hallgrímsdóttir, Alma
Guðmundsdóttir og Hafdís Skúladóttir.
Drangeyjarsundkappi
Frá Stafnsrétt.
torfuskeklum, er þeir rifu úr
veggjum og á öðru sem til
fannst; var nú orrusta hin
ákafasta og mátti ekki milli
sjá hverjir sigra mundu.
Bárust tíðindin til eldhúss-
ins, að fjölmenni berðist úti
fyrir. Heitirhúsfreyjaámenn
til fulltingis að stöðva
bardagann og gekk hún fyrir
út á vígvöllinn. Gekk hún
þar á milli með menn sína.
Urðu þeir skildir er börðust
og varð griðum á komið.
Gengu vinir beggja á milli að
leita um sættir. Kom mönnum
ásamt um að leggja málin í
gjörð; voru til þess valdir
hinir vitrustu menn. Sögðu
þeir upp gjörðina þegar um
nóttina. Skyldi jafnt sinar-
átið og frumhlaupið, en
húsfreyja kvaðst bæta frá sér
Árna brennivínsstaupi en
hundinum grautarsleikju, en
öllum skyldi heimill bæjar-
lækurinn til afnota fyrir
neðan bæ. Þótti húsfreyju vel
farast og stórmannlega og
hlaut hún virðing af málinu.
Lauk þannig ófrið þeim
hinum mikla er nafnfrægastur
hefur orðið þar í sveit og
lengi verið til vitnað.
Hlíöakaup opnar
látinn
Sautjánda nóvember sl.
lést einn mesti íþróttamaður
sem Island hefur alið,
Haukur Einarsson frá Mið-
dal. Haukur er einn fárra
Islendinga sem leikið hafa
eftir Gretti sterka að synda
úr Drangey til lands. Það
gerði Haukur sumarið 1939
og er Drangeyjarsund hans
líklega þekktast af fjölmörgum
íþróttaafrekum, en Haukur
synti leiðina á skemmri tíma
en nokkur annar hefur gert.
Og svo hress var Haukur að
loknu sundinu að hann gekk
óstuddur til laugar og
afþakkaði alla aðstoð.
Haukur, sem kenndur er
við Miðdal, vann
lengstum að prentiðn sem
hann nam ungur í Gutenberg.
Guðni Jónsson prófessor
fylgdist vel með íþróttaferli
Hauks og á fertugsafmæli
Hauks 19. febrúar 1949, orti
Guðni ljóð til vinar síns. Það
nefnist Drangeyjarsund og
birtist hér.
Feril norður fullur móðar
fetaði Haukur Grettisslóðar.
Fjörðinn Skaga í fang sér tók
hann.
Faðmlög Ránar dætrum jók
hann.
Yfir vann hann Ægis hyski
eyju frá að Reykjadiski.
Dvergar lands í dýru bóli
Drangey frá að Tindastóli,
álfar, tröll og íslands vættir
undrast, skyggnast fram í
gættir,
líta garpinn grimmum tökum
greiða för á öldubökum.
Eftir rétta eyktarstundu
upp hann sté á Reykjagrundu.
Sævi drifin hetjan harða
hafði reist sér minnisvarða.
Grettis dæmi drengjum sýndi.
dáðum nýja kynslóð brýndi.