Dagblaðið Vísir - DV - 14.11.2014, Qupperneq 36

Helgarblað 14.–17. nóvember 201436 Fólk Viðtal
Þ
egar blaðamaður hefur
samband við Sif í gegnum
Facebook daginn fyrir við-
talið, þá varar hún við því
að hún muni líklega hvá
oft í spjalli okkar, enda sé hún hálf-
heyrnarlaus á báðum eyrum eftir
slæmt kvef. Blaðamaður er mjög
meðvitaður um þennan krankleika
þegar hann slær á þráðinn til henn-
ar til London og undir það búinn að
samtalið verði uppfullt af misskiln-
ingi og endurtekningum.
Búin að vera lasin í tvo mánuði
Þegar Sif svarar glaðlega í símann er
fyrsta spurningin því eðlilega hvort
hún heyri eitthvað. „Jú, ótrúlegt en
satt, þá heyri ég í þér. Þetta er búið
að vera alveg fáránlegt,“ segir hún
hlæjandi en er augljóslega ekki al-
veg búin að jafna sig alveg á kvef-
inu. Hún er búin að vera meira og
minna lasin í næstum tvo mánuði,
en er þó eitthvað að braggast. „Ég
tók held ég bara aðeins of mikið út
úr gleðibankanum á þessu ári. Það
er búið að vera rosalega mikið að
gera hjá mér og rosalega gaman.
Ég er búin að skrifa mikið, með-
al annars að klára bók fyrir jólin.
Þegar allt þetta var búið þá var bara
eins og ónæmis kerfið hefði hrein-
lega hrunið og ég er búin að liggja
í pestum síðan. Þessi nýjasta leiddi
til þess að ég missti heyrn og reynd-
ar bragðskynið líka sem er eigin-
lega öllu verra því ég er svo mikill
mathákur.“ Sif hlær að hrakförum
sínum þó að hún sé frekar hnuggin
yfir ástandinu. „Maður getur nefni-
lega notað bragðskynið til að hugga
sjálfan sig í eymdinni og því er
leiðinlegt að missa það líka.“
Hún vonast til að geta risið upp
úr pestarbælinu á næstu dögum,
enda þarf hún að komast heim til
Íslands að kynna nýjustu bók sína,
síðara bindi Freyju sögu – Djásn. En
um er að ræða framhald Múrsins,
sem kom út á síðasta ári.
Peningar eru tími
Sif hefur alltaf verið hrifin af ævin-
týrasögum og fantasíum og heillað-
ist snemma af norrænni goðafræði,
sem Freyju saga er einmitt byggð
á. Þá hreifst hún af fantasíuhöf-
undinum Philip Pullman og Freyju
saga fór að þróast hjá henni í kjölfar
þess að hún las bækurnar hans fyrir
nokkrum árum. Þrátt fyrir að bækur
Sifjar séu að einhverju leyti byggðar
á norrænni goðafræði þá reynir hún
samt að fela það, enda vill hún ekki
að fólk viti hvernig sagan endar.
„Mig langaði alltaf til að gera eitt-
hvað með goðafræðina og þarna
fékk ég tækifæri til að nota hana.
Hún er samt sett í nútímalegan,
fantasíu-, vísindaskáldsögubúning,“
segir Sif til að reyna að lýsa því um
hvernig bókmenntir er að ræða.
„Bókin gerist á Íslandi í mjög fjar-
lægri framtíð. Í fallegri og nútíma-
legri borg sem er full af gljáfægð-
um háhýsum og fallegum hlutum
en það kemur í ljós að undir sléttu
og felldu yfirborðinu er ekki allt jafn
fagurt.“
Sif segir bókina að hluta til fjalla
um neysluhyggju. „Það er stund-
um sagt að tími sé peningar, en
peningar eru líka tími. Ef maður
fer til dæmis út í búð og kaupir sér
enn einn svarta kjólinn sem mað-
ur á í mesta lagi eftir að nota einu
sinni, þá er maður að láta af hendi
tíma sinn. Hvort veitir manni meiri
gleði, að eiga kjól sem hangir inni í
skáp eða eiga góða stund með fjöl-
skyldunni, stunda áhugamálin eða
eyða tíma með sjálfum sér við að
gera ekki neitt?“ Sif veit svarið við
þessari spurningu, allavega hvað
hana sjálfa varðar.
Vill ekki vera sagt fyrir verkum
Það hafði lengi blundað í henni að
skrifa bækur í þessum dúr, eða al-
veg frá því að hún hóf meistaranám
í barnabókmenntum árið 2002. „Ég
fór í námið því ég vissi að ég vildi
skrifa barna- og unglingabækur,
þannig þetta hefur blundað í mér
mjög lengi.“
Freyju saga er þó ekki fyrsta
framhaldssaga Sifjar því hún skrif-
aði einnig unglingabækurnar Ég er
ekki dramadrottning, sem kom út
árið 2006, og Einu sinni var drama-
drottning í ríki sínu, sem kom út árið
2007. En báðar bækurnar fengu mjög
góðar viðtökur. „Alltaf þegar ég fer
að lesa upp úr Múrnum eða Djásni
í skólum, þá er ég alltaf spurð út í
dramadrottninguna,“ segir Sif hlæj-
andi. Bækurnar lifa því góðu lífi þrátt
fyrir að nýir unglingaárgangar hafi
tekið við lestrinum. „Maður gleym-
ir því stundum að bækur lifa áfram
á bókasöfnum. Þegar maður er rit-
höfundur þá kemur maður með
bók, kynnir hana og svo þarf maður
bara að færa sig í næsta verkefni. Það
kemur því alltaf skemmtilega á óvart
hvað bækurnar lifa með lesendum
og það eru alltaf að koma nýir og nýir
lesendur með hverri kynslóð.“
Aðspurð hvort manneskja þurfi
ekki að hafa ríkt ímyndunarafl til
að geta skapað svona fantasíuheim
líkt og hún gerir í Freyju sögu, segir
Sif það líklega rétt. „Mér líður vel í
hausnum á sjálfri mér. Ég er hálf-
gerður einfari og finnst gott að sitja
og hugsa og skrifa. Ég hef alltaf farið
mínar eigin leiðir og þoli fátt verra en
að vera sagt fyrir verkum. Þá er ágætt
að vera sjálfstætt starfandi rithöf-
undur,“ segir Sif hreinskilin.
London heillaði snemma
Hún er fædd og uppalin í Reykja-
vík, nánar tiltekið í hverfi 103 við
Kringluna, sem var einmitt opnuð
þegar hún var níu ára. Eðlilega varð
Kringlan því þungamiðja félagslífs
barnanna og unglinganna í hverf-
inu sem dvöldu þar öllum stundum.
Þrátt fyrir að Sif sér Reykvíkingur
í húð og hár þá er hún Lundúna-
búi í hjartanu, og varð það í raun
löngu áður en hún flutti til þangað.
„Þegar ég fór í fyrsta sinn í frí með
pabba og mömmu til London sem
barn, þá ákvað ég að ég ætlaði að
búa í London þegar ég yrði stór. Ís-
land er samt alltaf heima og ég held
Stjórnmálamenn
vildu ritskoða Sif
Sif Sigmarsdóttir vissi ung hvað hún vildi
verða og hvar hún ætlaði að búa. Nú hafa báðir
þessir draumar ræst. Hún býr í London, er að senda
frá sér sína fjórðu bók og er strax byrjuð að vinna í
annarri. Sif er einn beittasti pistlahöfundur landsins
og fyrir nokkrum árum lenti hún í því að stjórnmála-
menn reyndu að ritskoða skrif hennar. Blaðamaður
sló á þráðinn til Sifjar í London og ræddi um lífið
og tilveruna, draumana sem hafa ræst, tilraunir til
ritskoðunar, nýju bókina og það sem framundan er.
Sólrún Lilja Ragnarsdóttir
solrun@dv.is
„Það er
stundum
sagt að tími sé
peningar, en
peningar eru
líka tími.