Feykir - 27.11.2008, Síða 28
JótoMi®
k..*+:
★ * *
flutningi þeirra.
Heima voru svo jólin eins
og venjulega og meira að
segja tókst þeim eítir mikla
tilraunastarfsemi að útbúa
blöndu af fanta og írskum bjór
sem líktist blöndu af malti og
appelsíni. -Það varð reyndar
pínu fótur í blöndunni og ein
jólin hafði einn lítill gestur
svolgrað heldur meir í sig af
blöndunni en ráðlegt þótti og
ég er ekki frá því að hann hafi
fundið á sér, segir Margrét og
hlær. -Stelpurnar okkar voru
hálfu fastheldnari á siðina en
við og höfðu dregið okkur búð
úr búð í leit að réttu blöndunni,
bætir Jón við.
Hvað með enska jólasiði
tókuð þið enga slíka með
ykkur heim? -Jú, einn. Við
höfum gjarnan á borðum
enskan jólabúðing ef við
náum í hann. Við vorum
einmitt að koma að utan núna
og tókum jólabúðinginn með.
Þessi búðingur er eins og þykk
brauðsúpa eða ávaxtakaka
því uppistaðan í honum eru
ávextir sem hafa fengið að
gerjast, oft á tíðum í marga
mánuði. Margar konur byrja
að undirbúa búðinginn í
janúar og eru að dreypa á
hann koníaki og láta hann
gerjast allt árið. Síðan er þetta
hitað og koníaki hellt yfir og
gjarnan kveikt í búðingnum
svo hann logi á disknum.
Bretarnir borða með þessu
brandybutter eða blöndu
af koníaki og smjöri en við
höfum nú bara rjóma með
kökunni, útskýrir Jón.
Bæjjin hjálpaði á
erfiöum tímum
Haustið 2002 voru þau hjón
farin að hugsa sér til hreyfmgs
og Jón sótti um námsleyfi.
Hugðist hann fara til Rómar
eða Svíþjóðar en þá veiktist
Sigrún, dóttir þeirra, af
krabbameini og allar áætlanir
þeirra breyttust. -Sigrún var
búsett í Stykkishólmi og svo
fór að ég fékk að sækja fyrir-
lestra við Háskóla íslands til
þess að geta verið nærri henni
og börnunum en Sigrún átti
þrjú börn. Sama haust kom
síðan í ljós að skipa þyrfti
nýjan vígslubiskup hér á
Hólum og það var skorað á
mig að gefa kost á mér sem og
ég gerði. Það kom síðan í ljós í
mars árið 2003 að ég yrði hér
vígslubiskup og var ég vígður
biskup í júní það ár. Það var
kærkomið enda fannst okkur
við búin með okkar kvóta
úti og gott að koma hingað.
Auðvitað voru það mikil
viðbrigði að koma úr borginni
og hér í fámennið en að mörgu
leyti var það bara kærkomin
breyting. Það var líka ómetan-
legt að vera á landinu þegar
Sigrún gekk í gegnum sína
sjúkdómsbaráttu. Hún fór í
þrjár stórar skurðaðgerðir auk
geisla og strangrar lyfjagjafar,
en hún missti aldrei móðinn.
Hún lést mjög skyndilega
skömmu eftir síðustu skurð-
aðgerðina haustið 2004. Það
var gríðarlegt áfall að missa
hana og fyrstu jólin eft ir að hún
dó voru okkur tilfinningalega
mjög erfið. Börnin hennar og
eiginmaður voru þá hjá okkur
og líka Rósa dóttir okkar og
hennar maður og barn. Við
nutum stuðnings hvert af öðru
í sorginni.
Þau segjast á þessum tíma
eins og endranær hafa leitað
styrks í bæninni. -Mér hjálpaði
ekkert eins mikið og bænin,
ég tók mér tíma á hverjum
morgni og bað um smá birtu
og það hjálpaði mér - ekld
spurning, segir Margrét.
Gott að leyfa
tilfinningunum aö
flæða
Sjálfur hefur Jón menntað sig
í sálgæslu og stór hluti starfs
hans á Lundúnarárunum
snéri að sálgæslu. Jón segir að í
þeirra tilfelli hafi það sem hann
hafði lært í sínu námi sannað
sig. -Það er svo mikilvægt að
byrgja ekló tilfmningarnar
inni og reyna að opna sig fyrir
sínum nánustu. Það er svo
mikið léttara en að burðast
einn með sorgina í sínu hjarta
og það er átakanlegt að hitta
hjón eða sambýlisfólk sem
( UPPSKRIFTIR )
1 b sykur
1 b púðursykur
1 b smjör eða smjörlíki
1 b hnetusmjör
legg
vanilludropar
3 b hveiti
1 tsk. natron
1 tsk. salt
Sykur, smjör, egg og
vanilla hrærð vel saman og
þurrefnunum síðan bætt út í.
Hnoðað íkúlursem eru flattar
aðeins út á plötunni með gaffíi.
Enda voru kökumarlíka oft
kallaðar gafflakökur. Stundum
þ arfaðeins meirí vætu til að
kúlumartollisaman.
hafa orðið fyrir sorg og ná ekld
að tala um hana. Það skiptir
svo miklu máli að vinna
úr sorginni, leyfa þessum
tilfinningum að flæða, gráta
eða tala því þessi úrvinnsla
gerist ekld öðru vísi. Þessi
frosna sorg er svo skelfileg
og oft fer illa fyrir þeim sem
burðast of lengi með hana,
segir Jón og leggur áherslu á
orð sín.
Ég spyr Jón hvort sálgæslu-
starf hans í gegnum tíðina
hafi hjálpað honum eða
hvort sorgin hafði læðst að
honum? -Maður er búinn
að ganga í gegnum svo mikla
sorg með öðrum í gegnum
tíðina, ég fmn alltaf til með
syrgjendum í hjarta mínu og
kemst ekld hjá því að samsama
mig aðstæðum þeirra þannig
að það var lítið sem kom mér
á óvart.
Vissulega voru fyrstu jólin
erfið eftir að Sigrún lést, en
kannski finnur maður best
hve hin sanna jólagleði er
verðmæt þegar maður heldur
jólin í skugga sorgar eða
aðstæðum eins og nú eru
uppi i þjóðfélaginu, svarar
Jón og effir stutta þögn tekur
Margrét til máls. -Það er líka
gott á þessum árstíma að
minnast þess sem er látinn,
ræða um hverju viðkomandi
hafði gaman af og rifja upp
góðar minningar. Gleðjast yfir
góðum minningum. Margir fá
sektarkennd þegar þeir hlæja í
fyrsta sinn eftir missi ástvinar
en það þarf ekki. Okkur var
mikill styrkur í bréfum sem
við fengum frá fólld, ég man
sérstaklega eftir bréfi frá
fjarskyldri frænku Jóns sem
hafði misst dóttur sína. Einnig
er mikil hjálp i hlýju handtaki
eða faðmlagi sem oft segja
meira en mörg orð.
Minningartónleikar um
Sigrúnu voru haldnir í Stykkis-
hólmi en hún var þar skóla-
stjóri tónlistarskólans. Hún
hafði áður verið kirkjuorgan-
isti og kórstjóri, enda mikil
kirkjukona alla tíð. Núna í
desember á fertugsafmæli
hennar stefnum við, ættingjar
og vinir, að því að koma saman
í kirkjunni hennar og diskur
með minningartónleikunum
var að koma út. Ágóði af
honum rennur í orgelsjóð
Jdrkjunnar. Allt svona hjálpar
okkur mikið. Það er gott að
vita hversu margir minnast
hennar með hlýju.
Fallegur minnisvarói
um fallega stúlku
Á Hólahátíð í sumar gáfu
þau hjón Hóladómkirkju
endurgerð á kápu Jóns
Arasonar en upprunalega
kápan var síðast notuð við
biskupsvígslu í Hóladómkirkju
árið 1959 og er einn frægasti
helgiklæðnaður í eigu Islend-
inga. Kápuna gáfu þau í
minningu Sigrúnar dóttur
sinnar. -Hugmyndin að káp-
unni kviknaði strax og við
komum hingað að Hólum og
við nefndum það við Ólínu
Bragadóttur Weightman,
mikla hannyrðakonu sem
við kynntumst í London þar
sem hún er búsett. Þegar við
stofnuðum söfnuðinn þar
fengum við Ólínu til að sauma
messuskrúða, tvo hökla og
stólur, sem hún hannaði sjálf.
Upphaflega hugmyndin var
að kirkjan kostaði kápuna, en
eftir að Sigrún dó og í ljós kom
að þetta var mun viðameira
verk en við höfðum haldið,
ákváðum við að gefa hana til
minningar um Sigrúnu, segir
Jón.
Trúlega hefðu þau hjón
ekki getað reist dóttur sinni
fallegri minnisvarða.
Jólakortin skipa
stóran sess í
undirbúningi jólanna
Eftir stutta þögn förum við að
ræða komandi jól og ég spyr
þau hjón hvort þau skreyti
mikið og hvort skrautið komi
snemma upp. -Við skreytum
seint og eins og í öðru í okkar
jólahaldi er allt í föstum
skorðum. Hver hlutur á sinn
stað. Aðventuljósin fara upp 1.
sunnudag í aðventu og eitthvað
af ljósum en síðan skreytum
við allt á Þorláksmessu um leið
og við hlustum á kveðjurnar,
svarar Margrét og ég spyr
hvort hún baki mikið fyrir
jólin. -Ég gerði það hér einu
sinni, en í dag baka ég bara
tvær smákökusortir, hálfmána
og hnetusmjörkökur og eina
brúna tertu. Síðan gerum við
laufabrauð sem við kaupum
í bakaríinu, þynnum hér
heima og skerum kantana
með kleinuhjóli og síðan að
sjálfsögðu laufaskurðinn, Jón
er lista skurðarmaður.
Jólakortin skipa mikinn
sess í jólaundirbúningi þeirra
hjóna en þau senda mikinn
fjölda jólakorta og leggja mikla
alúð í að hvert og eitt kort sé
persónulegt. -Maður fyllist
hálfgerðum aðgerðarkvíða
áður en haldið er í þetta verk
en kortin eru okkur mjög
mikilvæg. Hér einu sinni
opnuðum við aldrei kortin
fyrr en á aðfangadagskvöld
en í Lundúnum vöndumst
við á að opna þau jafn óðum
en jólakort eru hluti af
jólaskreytingu Englendinga
og þar opna menn kortin
jafnóðum og þakka síðan fyrir
kortið mæti þeir sendanda
þess á förnum vegi fyrir jólin.
Kannsld tökum við affur upp
hinn gamla sið, ég veit það
ekki, segir Margrét hugsi. -Æi,
þá er alltaf hætta á að maður
gleymi einhverjum, stynur Jón
og við hlæjum öll.
Gott aö lesa inn í
jólanóttina
Á aðfangadag borða þau hjón
klukkan sex og með þeim
verður Róshildur dóttir þeirra
og hennar fjölskylda.
- Klukkan 11 er síðan helgi-
stund í Dómkirkjunni þar sem
við hlýðum á jólaguðspjallið,
stutta hugleiðingu og syngjum
jólasálmana. Á jóladag er svo
hátíðarmessa í Dómkirkjunni.
Eftir hátíðarstund á aðfanga-
dagskvöld er gott að setjast
niður og lesa í góðri bók
eitthvað inn í jólanóttina. Á
jóladagsmorgun er ætíð heitt
súkkulaði og sætar kökur
í morgunmat og síðan kalt
hangikjöt í hádeginu. Allt í
föstum skorðum, segir Jón
og brosir. Ég brosi líka enda
alltaf eitthvað svo notalegt við
hátíðarhöld eins og venjulega.