Morgunblaðið - 27.08.2015, Síða 61

61
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 27. ÁGÚST 2015
Skuggsjá Speglarnir í náttúrunni kalla fram ókennilegar myndir þar sem hið óvænta kemur í ljós og ýmislegt er öfugsnúið, en hver veit í hvaða átt veran gengur sem stendur á haus.
RAX
Þegar ríkisstjórn
Íslands tók þá
ákvörðun að sýna
Evrópusambandinu
(ESB) fylgispekt í öll-
um málum voru gerð
afdrifarík mistök.
Flest ráðuneyti rík-
isstjórnarinnar hafa
haldið í þessa aumk-
unarverðu vegferð og
má nefna þrjú dæmi
um glapræði; veð-
urfarsstefnu ESB (umhverfisráðu-
neyti), flóttamannastefnu ESB
(velferðarráðuneyti) og Rússlands-
stefnu ESB (utanríkisráðuneyti).
Hér verður síðastnefnda glapræðið
tekið til umfjöllunar. Að meðaltali
sendir ESB eina fyrirskipun á
viku til einhvers ráðherra Íslands,
sem þeir undirrita möglunarlaust.
Íslendingar aðhyllast lýðræði
og lýðveldi er það stjórnar-
form sem við kjósum
Flestir Íslendingar aðhyllast
lýðræði sem stjórnarfar. Það var
staðfest með upptöku lýðveldis
1944, þegar einveldi danska kon-
ungsins var hafnað. Lýðveldi nefn-
ist það stjórnarform sem svarar
best til lýðræðishugsjónarinnar og
einungis nokkrar hjáróma raddir
ESB-sinna hafa mælt fyrir öðru
stjórnarformi. Í lýð-
veldi er fullveldi rík-
isins hjá þjóðinni og
brölt ESB-sinna fær
ekki breytt þeirra
stjórnarfarslegu stað-
reynd. Höfðingja-
veldið sem ríkir í ESB
er litlu skárra en ein-
veldi. Í ESB er engin
ráðamanna lýðræðis-
lega kosinn.
Afstaða Íslendinga
til utanríkismála hef-
ur alla jafna mótast af
lýðræðishugsjón
landsmanna. Þess vegna hafa Ís-
lendingar almennt verið andsnúnir
ríkjum þar sem einræði hefur ríkt
og má nefna: Ítalía – Mussolini,
Spánn – Franco, Þýskaland – Hit-
ler og Ráðstjórnarríkin Stalín.
Þrátt fyrir rótgróna andúð á ein-
ræðisríkjum hefur Ísland ekki tal-
ið sig þess megnugt að fella ein-
ræðisstjórnir með viðskiptaþving-
unum. Raunar hefur engu ríki
tekist að fella stjórnvöld í öðru ríki
með slíkum aðgerðum og hafa þó
stórveldi reynt slíkt. Meðal annars
hafa svonefndar „vinaþjóðir“ beitt
viðskiptaþvingunum gegn Íslandi.
Evrópusambandið og NATO
fylgja útþenslustefnu
Þróun mála í Evrópu síðustu 60
árin, varðandi áhrifasvæði, er deg-
inum ljósari. Grunnur að ESB var
lagður 1951 með stofnun Kola- og
stálbandalagsins (KSB). Að stofn-
un KSB stóðu sex ríki og það voru
Bandaríkin sem fyrirskipuðu
stofnun þess. Allar götur síðan
hefur ESB verið fjarstýrt af
Bandaríkjunum. Núna eru ESB-
ríkin 28, þannig að varla getur
neinum dulist sú gríðarlega út-
þensla sem ESB stendur fyrir.
Samtímis stækkun ESB hefur
NATO teygt út arma sína og regl-
an er sú að skömmu eftir að ríki
hafa verið tekin í ESB hafa þau
fengið inngöngu í NATO. Raunar
verður ekki annað séð en ESB sé
skipulagt sem stökkpallur inn í
NATO. Á góðum dögum tala menn
um NATO sem varnarbandalag, en
samstarf NATO-ríkjanna utan
Evrópu og fjölgun aðildarríkja,
þótt Kalda stríðinu hafi lokið með
falli Ráðstjórnarríkjanna, veldur
því að menn brosa í laumi þegar
NATO er nefnt varnarbandalag.
Engum dylst að ætlunin er að um-
sóknir Úkraínu um aðild að ESB
og NATO fái hraða afgreiðslu.
Ekki dugar að mótmæla þessu
því að fyrir liggur samþykkt
NATO frá 2008 um að Úkraína og
Georgía verði aðilar að NATO. Í
ályktun fundar NATO, sem 2008
var haldinn í Rúmeníu, segir:
„NATO fagnar löngun Úkraínu
og Georgíu að verða aðilar að
NATO. Í dag samþykktum við að
þessi ríki munu verða aðildarríki
NATO. Bæði ríkin hafa lagt drjúg-
an skerf til hernaðaraðgerða
bandalagsins. Næsta skref fyrir
Úkraínu og Georgíu á þráðbeinni
leið þeirra að aðild, er að hefja
MAP-ferlið (MAP = Membership
Action Plan). Við gefum þá yfirlýs-
ingu í dag, að við styðjum MAP-
umsókn þessara ríkja.“
Farið er mörgum fleiri orðum
um MAP-umsókn Úkraínu og
Georgíu, sem sýnir eindreginn
vilja NATO til að fá þessi tvö lönd
í sínar raðir og að vínföng hafa
ekki verið skorin við nögl á fund-
inum. Við getum ímyndað okkur
hvernig ráðamenn í Moskvu hafa
tekið þessum hvatningum til
þeirra næstu nágranna. Varla hef-
ur Kremlverjum fundist að vor-
vindar glaðir hafi blásið úr vestr-
inu.
Lagabeiting Íslands í anda
hryðjuverkalaga Bretlands
Utanríkisráðherra gerði Íslandi
óleik, þegar hann setti „Reglugerð
281/2014 um þvingunaraðgerðir
varðandi Úkraínu“. Heimild ráð-
herrans er að finna í „Lögum 93/
2008 um framkvæmd alþjóðlegra
þvingunaraðgerða“. Þessi lög voru
sett í framhaldi af árásum músl-
ima á Bandaríkin 2001 og áttu að
fjalla um varnir gegn hryðjuverk-
um. Svo undarlega bregður við, að
„hryðjuverk“ eru ekki nefnd í
texta laganna. Flest ríki settu
sambærileg lög og þar á meðal
Bretland (Anti-terrorism, Crime
and Security Act 2001). Það voru
einmitt þessi lög sem notuð voru
gegn Íslandi í Icesave-deilunni.
Það er kuldalegt til þess að vita að
Ísland notar hryðjuverkalög gegn
Rússlandi á jafn fráleitum for-
sendum og Bretland gerði gegn
Íslandi.
Ef ríkisstjórn Íslands gæfi sér
tíma til að fylgjast með heimsmál-
unum mætti ef til vill vænta vit-
rænna ákvarðana. Viðskiptastríð
við Rússland, sem byggir á áróðri
frá Brussel, þjónar ekki hags-
munum Íslands. Engu máli skiptir
þótt NATO hafi í kalda stríðinu
verið mikilvægt tæki lýðræð-
isþjóða til að andæfa kommúnism-
anum. Tímarnir eru breyttir og
hryðjuverk múslima eru verðug
verkefni fyrir NATO. Rússland
ætti að vera bandamaður vest-
rænna ríkja gegn þeirri miklu
bölvun.
Eftir Loft Altice
Þorsteinsson »Höfðingjaveldið sem
ríkir í Evrópusam-
bandinu er litlu skárra
en einveldi. Í ESB er
engin ráðamanna lýð-
ræðislega kosinn.
Loftur Altice
Þorsteinsson
Höfundur er verkfræðingur.
Stöðvum fylgispekt Íslands við
ólýðræðislegt Evrópusamband