Skólavarðan - 01.08.2004, Blaðsíða 17

17
Áslaug Jóhannsdóttir
SKÓLAVARÐAN 6.TBL. 4. ÁRG. 2004
henni þegar þeir koma með veitingar í
skólann, svo sem vegna afmæla barna
sinna. Eldhús skólans vakti athygli okkar
fyrir hvað það var stórt og rúmgott og
búið fullkomnum tækjum. Þar vinna fimm
starfsmenn.
Gefa hvert öðru bækur
Fyrir utan umhverfismennt er lögð
áhersla á í skólastarfinu að börnin læri
jafnrétti, bræðralag og að leysa úr verkefn-
um (deilum). Unnið er með könnunarleik
(endurnýtanlega hluti) á öllum deildum.
Tónmenntakennari kemur tvisvar í viku
og hefur tónlistarstundir með börnunum
og spilar kennarinn á fiðlu og flautu.
Ef börn frá öðru landi sem ekki eru
spönskumælandi byrja í skólanum er fast-
ur kennari með þeim allan daginn. Verk-
efni hans er að koma börnunum í leik og
hjálpa þeim að mynda tengsl við önnur
börn. Ekki er um neina sérstaka málörvun
að ræða fyrir erlendu börnin. Þó á skólinn
kost á að kalla til talmeinafræðing sem
sveitarfélagið greiðir laun.
Alþjóðleg bókavika stóð yfir þá daga
sem við vorum í Madrid. Hún var helguð
minningu rithöfundarins Cervantesar og
voru bækur mjög áberandi alls staðar í
borginni og í leikskólunum sem við heim-
sóttum. Ein kennslustofan var útbúin sem
mjög skemmtilegt bókasafn í tilefni vik-
unnar og höfðu foreldrar keypt barnabók
sem börnin þeirra gáfu hvert öðru. Þarna
var einnig fjöldi bóka sem börnin höfðu
sjálf búið til eða voru að vinna að. Kennar-
ar höfðu búið til margar bækur til að örva
tilfinningagreind barnanna. Þar á meðal
voru bækur til að örva skynfæri og einstak-
lingsbækur sem fjölluðu um börnin sjálf
og fjölskyldur þeirra.
Allur aðbúnaður barnanna á Las Dora-
das var til fyrirmyndar. Alúð og virðing
kennara gagnvart starfinu var greinileg.
Reyndar var mikið um „fullorðinsföndur“,
sérstaklega hjá yngstu börnunum en það
skóp líka sérstakt útlit deildanna og er
barnamenning þótt hún tíðkist ekki hér
á landi.
Heimsóknin tók þrjár klukkustundir og
okkur var boðinn hádegisverður í sólskýli
garðsins. Ljúffengur maturinn samanstóð
af þjóðarréttum Spánverja. Allir kennarar
skólans tóku þátt í að taka á móti okkur.
Þeir höfðu greinilega undirbúið sig mjög
vel og var gestrisni þeirra eftirminnileg.
Leika sér lítið úti
Leiðsögn og skipulagning verkefnis-
stjóra Grænfánaverkefnisins var frábær.
Hann var með okkur allan skipulagsdag-
inn og fylgdi okkur í allar heimsóknir.
Það var ánægjulegt að sjá hversu gott og
fjölbreytt leikskólastarfið var í skólunum.
Einnig tókum við eftir hve Spánverjar eru
mikil bókaþjóð. Til dæmis voru allir skól-
arnir með sérherbergi merkt sem bóka-
safn. Ef til vill lýsir það fáfræði okkar að
við héldum að leikskólabörn sem búa í
tempraðra loftslagi en er hér lékju sér
mikið úti. En þvert á móti eru þau lítið úti
vegna hitans! Einnig kom á óvart að ekki
sást grasstrá í görðum skólanna en sama
skýring er líklega á því og útivistinni; lofts-
lagið og hitinn. Því má heldur ekki gleyma
að Madrid er efst á hásléttu Spánar og
því sparlega farið með vatn sem er oft af
skornum skammti.
Greinilegt var að engin sérstök stefna
eða móttökuáætlun var til fyrir börn af er-
lendu bergi brotin og ekkert sérstaklega
tekið tillit til menningar þeirra eða móður-
máls í leikskólunum.
Í öllum leikskólunum sem við heimsótt-
um vakti það athygli okkar hve starfsfólk-
ið var heilshugar í starfi með börnunum
og sýndi þeim sérstaka hlýju og umhyggju-
semi. Börnin voru öguð og kurteis og
létu það ekki trufla sig þótt hátt í þjátíu
manns væru á vappi í kringum þau. Ann-
að og meira þurfti til að trufla einbeitingu
þeirra og aga.
Tóbakið notað sem skordýraeitur
Auk Las Doradas voru tveir aðrir skólar
sóttir heim; Lope de Vega og Verbana. Við
Mánabrekka til Madrid
Birna Dís Traustadóttir leiðbeinandi á Mánabrekku í hópi spænskra félaga.
Birna er önnur frá hægri og henni á vinstri hönd er Jorge, verkefnisstjórinn spænski.
GRÆNFÁNAVERKEFNIÐ
Lj
ó
sm
y
n
d
f
rá
h
ö
fu
n
d
u
m
g
re
in
a
r.