Skólavarðan - 01.12.2006, Blaðsíða 25

Skólavarðan - 01.12.2006, Blaðsíða 25
25 SKÓLAVARÐAN 8.TBL. 6. ÁRG. 2006 látnir falla niður með síðum. Fyrir utan það að vera sögusvið hinna óviðjafnanlegu Dallas þátta þá er Texasfylki sennilega einna best þekkt fyrir íhaldssemi þeirra sem þar búa. Skólayfirvöld í nokkrum skólum í norðurhluta fylkisins hafa sett nokkuð skýrar reglur varðandi klæðaburð kennara. Í þeim felst meðal annars að kennarar mega ekki koma í gallabuxum, stuttbuxum, strigaskóm eða áprentuðum stuttermabolum til vinnu og þeir mega ekki vera gataðir annars staðar en í eyrum. Kjósi karlmenn að láta sér vaxa skegg þá er það í lagi svo framarlega að það sé vel snyrt, eða eins og kúrekarnir í Texas orða það: „Male staff may have facial hair that is well groomed.” Pils kvenna mega ekki vera styttri en tveimur tommum fyrir ofan hné og ögrandi fatnaður sem kallar á siðlausar vangaveltur er sömuleiðis á bannlista. Einnig er kennurum uppálagt að vera í hreinum fatnaði, en það vekur vissulega upp efasemdir um snyrtimennsku bandarískra kennara að nauðsynlegt þyki að taka slíkt fram. Og svo má heldur ekki gleyma þeim í Houston en í einu skólaumdæmi þar má hár karlkyns kennara ekki ná niður fyrir skyrtukraga og það sem verra er: Bartar mega ekki verða síðari en eyrnasneplum nemur. Elvis-lúkkið greinilega á bannlista þar í bæ! Þetta er greinilega alþjóðlegt áhyggju- efni þeirra sem á annað borð láta sig menntamál einhverju varða og augljóst er að margir eru að leita lausna víða um heim. Lausnin er ekkert einföld og greinarhöfundur hefur því miður ekkert einfalt svar á takteinum. En vonandi verða aldrei settar opinberar reglur um útlit íslenskra kennara. Nú er sú sem þetta skrifar ekki svo grunnhyggin að halda að ytra útlit skipti öllu máli. Tilgangur greinarskrifanna er langt í frá sá að koma inn einhverjum útlitskomplexum hjá kennarastéttinni. Kennarar eru upp til hópa bæði fríðir og föngulegir og þá má oftar en ekki þekkja á löngu færi sökum glæsilegs limaburðar og meðfædds yndisþokka (þetta er kannski svolítið yfirdrifið og hugsanlega eitthvað fært í stílinn). En ef við viljum láta koma fram við okkur eins og háskólamenntað fagfólk og ef við viljum láta borga okkur laun eins og háskólamenntuðu fagfólki sæmir – eigum við þá ekki að reyna að líta út eins og slíkt fólk? Kemur lögfræðingur í réttarsal í stuttermabol merktum Sóma- samlokum í bak og fyrir? Tekur læknir á móti sjúklingum sínum í grútskítugri lopapeysu sem hefur gengið í erfðir í þrjár kynslóðir og gæti örugglega talað, væri á hana yrt? Mætir virtur fyrirlesari á vel sóttan fyrirlestur í upplituðum háskólabol, „bara af því að hann er svo obbosslega þægilegur og kósý”? Svarið er nei, nei og aftur nei. Nú hefur gammurinn verið látinn geysa í gamansömum tóni um ytra útlit kennara. En eins og flest vel gefið fólk veit, og í þeim hópi eru kennarar vissulega, er það hinn innri maður sem er aðalatriðið. Kennari stendur og fellur með hæfni sinni til að umgangast fólk, kenna því og uppfræða, ekki með því hvernig hann kýs að klæða sig. Kennarastarfið er fjölbreytilegt og kennari þarf að vera viðbúinn því að takast á við nánast allt sem getur gerst í mannlegu samfélagi og þarf að vera klæddur í samræmi við það. Það hlýtur þó að vera óumdeilanlegt að viss klæðnaður á ekkert erindi inn í skólastofuna, hvorki utan á búk kennara né nemanda. Dæmi um slíkan klæðaburð eru peysur með áletrunum sem eru niðurlægjandi fyrir einstaka hópa eða einstaklinga. Önnur dæmi eru til dæmis stuttermabolir, þar sem tíundað er hversu langt er síðan eigandi bolsins átti náið líkamlegt samneyti við aðra mannveru, stutt og þröng föt sem gera öðru fólki kleift að telja rifbein og ýmislegt annað á viðkomandi einstaklingi, gegnsæ föt, sokkar sem syngja jólalög og kvennahlaupsbolir. Anna Lilja Þórisdóttir Á vefsíðu bandarískra kennara- samtaka má finna vinsamlegar ábendingar til kennara varðandi tilhlýðilegan klæðaburð, eins og til dæmis að kjósi kennari að klæðast hlýrabol þá skuli hlýri bolsins eigi vera mjórri en sem samsvarar þremur fingurbreiddum. Nú eru fingur fólks býsna misjafnir að breidd og ekkert sagt um hvort miða skuli við fingurbreidd kennarans eða skólastjórans. Eða þarf kannski að kalla til fræðslustjórann til að fá úr þessu skorið? ALRÆÐI TÍSKUNNAR Tískudjöfullinn vill gera okkur öll að Barbie og Ken en hver veit nema strengjabrúðurnar geri einhvern tímann uppreisn.

x

Skólavarðan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Skólavarðan
https://timarit.is/publication/1179

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.