Skólavarðan - 01.02.2007, Blaðsíða 23

LEIKSKÓLAR STÚDENTA
SKÓLAVARÐAN 1.TBL. 7. ÁRG. 2007
Lítil byggð þrífst og dafnar í skjóli
annarrar stærri sem sjálf er hluti af
enn stærri byggð. Þrír hringir en allir
nátengdir. Þetta er upplifunin af
leikskólum stúdenta í við fyrstu sýn.
Þeir eru innsti hringurinn, umvafi nn
af miðhring háskólasamfélagsins sem
er hluti af stærsta hringnum, borginni
í heild. Háskólinn er Háskóli Íslands,
borgin er Reykjavík og leikskólarnir eru
Leikgarður, Mánagarður og Sólgarður.
Sigríður Stephensen er skólastjóri á
Mánagarði, einum leikskólanna þriggja.
Mánagarður er þriggja deilda leikskóli
með 64 heilsdagsrýmum fyrir eins til
sex ára gömul börn. Hann er til húsa
að Eggertsgötu 34, í næsta nágrenni
háskólans, og Sigríður sýnir mér nafnspjöld
barnanna á vegg þar sem sést að stór hluti
þeirra býr á Eggertsgötunni í aðliggjandi
húsum. Ekki þó í sama húsi og leikskólinn
því íbúðirnar fyrir ofan Mánagarð, sem er
á jarðhæðinni, eru einstaklingsíbúðir. Ekki
er mikil hreyfi ng á starfsfólki Mánagarðs,
því líkar vel að vinna í notalegu og
akademísku umhverfi leikskólans þar sem
foreldrahópurinn er samstilltur og virkur
en líka tiltölulega einsleitur: Ungir og
áhugasamir foreldrar í námi. Hins vegar
vantar menntaða kennara í leikskólana
þrjá og Sigríður telur að skýringanna sé að
leita í hálfgerðri tilviljun. „Kennarar fara
helst þangað sem margir kennarar eru fyrir
og það spyrst út ef skóli státar af mörgum
kennurum, sem þó hefur oft gerst fyrir
tilviljun í upphafi , til dæmis vegna þess
að vinahópur hefur tekið sig saman og
sótt um.“ Skólastarf og stefna Mánagarðs
virðist blaðamanni vel til þess fallin að
höfða til kennara, þar er spennandi
stærðfræðistarf í gangi, sveigjanleiki og
mikið traust borið til starfsmanna og tillit
tekið til þeirra hugðarefna og aðstæðna,
semsagt: virk mannauðsstefna. Sigríður ber
samstarfsskólunum Sólgarði og Leikgarði
vel söguna og segir bæði gagn og gaman
leiða af því samstarfi sem skipulegt er á
reglulegum fundum skólastjórnenda.
Um þessar mundir er unnið að námskrá
Mánagarðs og fyrirhugað að vinnu við
hana ljúki snemma á vordögum 2007.
Ekki er unnið samkvæmt einni ákveðinni
hugmyndafræði heldur hefur skólinn
mótað starfsgrundvöll sinn á grunni fl eiri
uppeldisfrömuða. Má þar helsta telja John
Dewey, Caroline Pratt, Lev Vigotsky og
Jean Piaget. Ábyrgð á mótun námskrár
og skólastefnu hvílir að mestu á herðum
skólastjórans vegna kennaraskorts en
Sigríður bendir á að það sé lán skólans
að hafa sérstaklega góðan og samhentan
hóp ófaglærðs starfsfólks sem vill og getur
tileinkað sér nýjungar og umbætur. „Það
veldur okkur að vísu nokkrum erfi ðleikum
að vera í fl eiri en einu stéttarfélagi þegar
kemur að ferðum en við erum vongóð um
að geta sótt í þá sjóði sem við erum aðilar
að,“ segir Sigríður. „Þótt það sé fl óknara
að fara á námstefnur og í vinnuferðir
þegar samsetning starfshópsins er með
þessum hætti á það í sjálfu sér ekki að vera
nein fyrirstaða og áhugann vantar ekki.“
Fimm ára landnámsmenn
„Síðasta ár barns á leikskóla er um margt
merkilegt,“ segir Sigríður. „Hjá okkur er
það þannig að fi mm ára börn af báðum
eldri deildum eru saman í skólahópi nokkra
stund á hverjum degi og unnið er í ýmsum
verkefnum til að undirbúa þau sem best
undir komandi grunnskólagöngu. Eftir
áramót er markvisst unnið að „Landnámi“
og notaðar hugmyndir Herdísar Egilsdóttur
úr bókinni Kisuland. Börnin búa til land og
vinna það frá grunni. Skólahópur hefur
líka þá sérstöðu að fara um víðan völl í alls
konar kynnisferðir og leiðangra í tengslum
við þau verkefni sem unnið er að hverju
sinni.“ Að sögn Sigríðar er markvisst unnið
að því að efl a tengsl leik- og grunnskóla í
Mánagarði. „Við eigum gott samstarf við
Melaskóla í þessu skyni,“ segir Sigríður.
„Börnunum er boðið í heimsókn í skólann,
þau fá að sitja í kennslustund, heimsækja
bókasafnið og taka þátt í íþróttatíma. Auk
þess koma sex ára nemendur í heimsókn til
okkar og deila með okkur reynslusögum
um hvernig er að byrja í skóla og hvað er
skemmtilegast.
Þorpið í borginni
Sigríður Stephensen, skólastjóri Mánagarðs.
23