Skólavarðan - 01.10.2014, Blaðsíða 4

Menntastefnan 2008 var unnin í tíð Þorgerðar Katrín-
ar Gunnarsdóttur menntamálaráðherra í miklu samráði við
Kennarasambandið og aðra hagsmunaaðila. Árið 2009 tók
Katrín Jakobsdóttir við sem mennta- og menningarmálaráð-
herra og í hennar tíð var allt gert til að koma hinni nýju stefnu
til framkvæmda. Ráðherra tók stöðu með menntun og hafn-
aði öllum niðurskurði á inntaki náms. Aðhalds var gætt og þó
.HQQDUDVDPEDQGLèKD¿HNNLDOOWDIYHULèVDPPiODIRUJDQJVU|è-
un ráðamanna, og meðal annars talið að leggja ætti enn meiri
áherslu á menntun árin eftir hrun, náðist að vinna
ákveðinn varnarsigur.
Nú hefur Illugi Gunnarson, mennta- og menn-
ingarmálaráðherra, sett fram stefnu sína í hvítbók.
Áherslurnar eru nú að taka á sig mynd og margt
þar vekur með mér ótta. Enn einu sinni kemur
sjálfstæðismaður fram með áætlanir um styttingu
náms sem í þessu tilfelli mun óhjákvæmilega
skerða inntak menntunar. Ég get vissulega tekið
XQGLUPHè,OOXJDXPQDXèV\QìHVVDèVHPÀHVWLU
klári nám sitt á tilsettum tíma. Í rauninni er það of
stór hópur nemenda sem drollar við nám sitt og lýkur því á mun
lengri tíma en almennt er gert ráð fyrir, sem verður til þess að
auka kostnað við nám. En þrátt fyrir þetta er íslenski framhalds-
skólinn með þeim ódýrustu í heimi. Það staðfesta rannsóknir
efnahags- og þróunarstofnunar Evrópu (OECD) ótvírætt.
Ráðherra vill líka minnka brottfall og undir það markmið
tek ég. En það mál þarf að skoða miklu betur áður en farið er
vinna að einhverjum aðgerðum. Við þurfum sérstaklega að fara
í saumana á því hvernig við skráum brottfall. Þegar nemandi
skiptir um nám og fer úr einum skóla í annan telst það vera
brottfall í öðrum skólanum og nýskráning í hinum. Það þýðir að
tölurnar sýna ekki raunverulegt brottfall og þetta þarf að skoða.
Það veldur mér miklum áhyggjum að Kennarasambandið
fær ekki beinan aðgang að þeirri vinnu sem hvítbókin kallar
á. Einhverjir félagsmenn sambandsins hafa verið kallaðir að
„Við Íslendingar
getum verið stolt
af skólakerfi
okkar. Það er gott
og jafnrétti er til
staðar en alltaf
má gera betur.“