Skólavarðan - 01.10.2014, Qupperneq 17

og koma í veg fyrir raddvandamál og einnig
sé bent á leiðir til að laga hljóðvist innan
skólanna, sem í sumum tilfellum þarf ekki að
YHUDêNMDÀyNLè 
Raddveilur og raddþrot
Kennarar skipa efstu sætin í hópi raddveilu-
sjúklinga. Það þarf ekki að koma á óvart
þegar hugsað er til eðlis starfs þeirra; þeir
ìXUIDRIWDèWDODtKiYDèDV|PXXPKYHU¿HèD
í stórum sölum og standa jafnvel langt frá
nemendum. Þetta er meðal þess sem kemur
fram í grein Valdísar Jónsdóttur sem birtist í Skólavörðunni á
síðasta ári.
Valdís segir jafnframt í grein sinni að langoftast komi radd-
veilur og raddþrot fram vegna of mikils álags á raddfærin. „Þess
vegna er eðlilegt að líta á þær sem atvinnusjúkdóm og þar með
sem heilsufarsvandamál,“ skrifar Valdís en bendir um leið á að
svo sé ekki gert í lögum og reglugerðum.
FRÉTTIR OKTÓBER 2014
„Röddin er atvinnu-
tæki og kennari sem
getur ekki talað, get-
ur ekki kennt. Góð
hljóðvist skiptir máli
hvað varðar vellíðan
bæði nemenda og
kennara.“