Stjórnartíðindi fyrir Ísland: B-deild - 01.12.1874, Qupperneq 33

lð
ög. Bf upþhæft þessi fyrir yfirstandandi ér borguð lðgregluþjóuunum úr landssjóðnum,
eptir að dómsmálasjóðrinn er runninn saman víð hann.
En þar sem nú fyrir fult og alt er búið að taka ákvörðun um laun fangavarðarius við
fángelsi Ueykjavikrkaupstaðar f sambandi við liegningarhúsið hár f bænum, verðr sam-
kvæmt bréfl ráðgjafans fyrir ísland frá 18. f. m. cptirleiðis að hætta að greiða ofanuefuda
62 rd., sem lagðir bafa verið lil launa lögregluþjónanna, þvf þeir eru landssjóðnum óvið-
komandi.
þetta leiði eg ekki hjá mðr að Ijá br. bæjarfógotanum til þóknanlegrar leiðbeiningar
að því við bættu, að bætt verðr að borga ofangreinda uppbæö úr laudssjóðnum ineð lok-r
um yflrstandandi reikningsárs.
Iirif landahöfðingjans (til amtmannsina yfir auðr- og vostrumdæmlnu).
Með þóknanlegu bréfl frá 27. þ. m. helir br. aintmaðrinn sent mér bréf frá sýslu-
manninum í Dalasýslu af 29. f. m., er fer þvf fram, að brcytt verði úrskurði veslramts-
ins frá 29. júnf þ. á. tim dogpeninga þá, er honum bera sem settuin dómara f gjafsókn-
armáli milli Ásgeirs bónda Einarssotiar og umboðsmanns Strandasýslnjarða. Með umgetn-
um úrskurði amtsins eru dagpeningar þeir, 3 rd. daglega, er sýslumaðrinn heflr reiknað
sér, með skýrskotun lil opins bréfs 21. marr 1800 og kanscllibr. 28. júlf 1840, settir niðr
1 1 rd. daglega, en það er bæði í úrskurðiniun tekið fram, að dagpeningar þeir, scm sýslu-
maðrinn hefir reiknað sér ( umgetnti máli, engan veginn séu of háir, þegar á það sé lit-
ið, hversu mjög peningar hafi lækkað í verði á binuin síðari límum, og þar að auki (trck-
að i áliti hr. amlmannsins frá 27. þ. m., að 3 rd. séu í sjálln sör ekki of liáir dagpen-
ingar handa embættismönnum, og sýslumadrinn i umræddu tilfclli ekki of haldinn af þvf,
þó hanu fengi þá dagpeninga, sem hann hefir reiknað sör. Samkvæmt þessu heftr lih
amtmaðrinn mælt með beiðni þelrri, er hér ræðir um.
Út af þessu skal hr. amtmanninum hér mcð tjáð til þóknanlcgrar leiðbeiningar og
frekari birtingar, að þó að reglnr þær um dagpeninga héraðsdómara í einkamálmn, sem
fylgja ber, séu að finna í aukalekjureglug. 10. 6ept. 1830, § 15, snerlir þessi grein þó að
eins þær athafnir, seni hlutaðeigandi dóniari fremr f sfnu eigin lögsagnarumdæmi. Sé
hann þar á móti skipaðr til að gegna slörfum sclt.s dómara f öðru lögsagnariimdæmi,
verðr ekki betr séð, en að lionum, bæði eptir eðli lilutarins o« anda laganua, beri fult
endrgjald úlláta þeirra, er hann getr fært sönnur á, að hafl ieitl af fjærveru h'áhs frá
heimili sfnu, eða að dagpeninga vcrði að ákveða þannig, að þeir hrökkvi lil borgunar
útgjaldanna. l*ar sem nú álíta verðr, bæði eptir ásigkomulagi fcrðar þcirrar, sem hér er
umtaisefuíð, eptir árstimanum, þcgar liún áiti sér stað, og eplir áliti hr. amlmannsiiis, að
dagpeniningar þeir, 3 rd. á dag, sem sýslumaðr Lárus Blöndul hel'ir reiknað sér, ckki
fari fram yfir sannarleg útgjöld hous, veilist hr. amtmanninum hér með vald til, að borga
honum umrædda dagpeniuga, 3 rd. á dag, úr jafnaðarsjóði vestramtsins.
Frurnvarp til reglugjörðar um sUikkvilið Keykjavíkrbajpr.
1. grein*.
[AUir verkfærir karlmenn f umdæmi Rcykjavíkrkaupstaðar, að undanskildum konunglegum embætt-
ÍBmönnum og bæjarstjórum, eru skyldir til pjónustu í slökkviliði bæjarins frá pvf Jieir eru 18 vetra, uns
pelr eru fiiiimtugir, nema sjiikleikr harnli].
2. grein.
Sérhver slökkviliði er skyldr til að koma sjálfr, er á hann er skornð nf fyrirliðum
1J Breytt at litiiclðbottiusjamiiu.
«2
27da
oktúber.
23
30sta
október.
«4
31sta
október