Stjórnartíðindi fyrir Ísland: B-deild - 01.12.1874, Qupperneq 48

34
40
27da
nóvbr.
41
27da
nóvbr.
43
27da
nóvbr.
Bri’f landshöfðingjans (til bÍHkupsina).
Eptir að íandshbfðingitin liafði borið npp fyrir ráðgjafannm fyrir ísland erindi lierra
biskupsins frá 11. septbr. þ. á., þar sem þér í tiíefni af þ'ví, að próföstnm hér á landi
með allrahæstum úrskurði 20 maí þ. á. er veitt hin sama nafnbót og próföstum í Dan-
mörku og hvorirtveggja setlir i fjórða flokk tíginna manna, spyrjið hvort prófastar á ís-
landi séu eigi lausir við að gjalda nafnbótaskatt og óskið, að þeir ef það á móti von
skyldi ekki vera, verði með allrahæstum úrskurði undanþegnir frá áminstri gjaldskyldu,
hefir ráðgjafinn í bréfi frá 7. þ. m. kynt mér, að það efalaust hafi verið álitið, þá er
hinn nefndi konungsúrskurðr var gefinn út, að prófaslar á íslandi skyldu ekki greiða
skatt af nafnbót þeirri, er þeim var veitt með greindum úrskurði, og að því skuli ekki
fyrst um sinn krefja þá um þenna skalt, en að það að öðru leyti muni verða gjört að
umhugsunarefni, hvort nauðsynlegt sé að útvega sérstakan konungsúrskurð eðr lagaboö
uin þelta.
I’etta er hérmeð gefið yður lierra biskup til vilundar.
Bref' landshofðingians (til amtmannsins yfir suðr- og vostrumdæminu).
Ráðgjafinn fyrir ísland hefir 7. þ. m. ritað mér á þessa leið :
«í þóknanlegu bréfi frá 20. ógúst síðastliðnum hafið þer herra landshöfðingi, nm
leið og þér skýrðuð frá umsjónarl'erð yðar í sumar er leið í hinum 3 ömtum Islands,
skotið til úrlausnar ráðgjafans spurningu, er amtmaðrinn yfir suðr- og vestramtinu hafði
sett fram um það, hvort eigi að greiða koslnað yðar til fararskjóta á þessari ferð úr jafn-
aðarsjóðum amtanna, og hafið þér jafnað þessnm kostnaði á þá samkvæmt opnu bréfi frá
10. febr. 1847. Eptir ætlnn amtmannsins heimilar þetta bréf að eins að leggja á jafnað-
arsjóðina ferðakoslnað nokkurra tiltekinna embætlismanna, sem á þeim líma, er lagaboð
þetta kom út, áttu heimtingu á flutningi ókeypis á embætlisferðum sínum, en það eigi sér
ekki stað uin landshöfðingjaqn, því embætti hans haft verið stofnað síðar.
I’ér herra landshöfðingi eruð þar í mót ekki í vafa um það, að opið bréf frá 10.
febr. 1847 verði heimfært á ferðakostnað landshöfðingjans, bæði af því. að orðin í liinu
nefnda lagahoði verði eigi skilin öðruvísi^ en að þau með tilliti til allra þeirra embættismanna
á íslandi, sem samkvæmt embættisstöðu sinni eigi að ferðast þar i alþjóðlegu erindi, aftaki
skyldu gjaldþegnanna til að llytja þá sjálfir, og af því hvernig skylda þessi sé undirkomiu
á íslandi, því ókeypisflutningr hafi npprunalega einmitt verið veiltr fremr öðrum þeim
embættismanni, er landshöfðinginn er kominn i slaðinn fyrir, sem sé umboðsmanni kon-
ungs, og’ sé honum heilið slíkum flutningi í opnu bréfi 10. maí 1650, en kauplaus flutn-
ingr hafi eigi verið veitlr amtmönnum fyrr en með konungsbréfi 16. mal 1829.
Af þessu tilefni skal eigi undanlella þjónustusamlega að Ijá yðr lil þóknanlegrar leiö-
beiningar og birtjngar, að ráðgjafinn aðhylíist skoðun þó, er herra laudshöfðinginn hcfir
lálið í ijosi».
þetta tilkynnist yðr herra amtmaður með þessu bréfi.
Brðf landshöfðingjans (tíl amtmanosins yfir suðr- og vestrumdæminu).
Samkvæmt lillögum landshöfðingjans hefir ráðgjafinn fyrir ísland með bréfi 9. f. in.
samþykt, að konsul Uandrup í Reykjavík og stórkaupmanni Lefolii í Kaupmannahöfn enclr-
gjaldist, hinum fyrrnefnda 24 rd. 64 sk., sem eru aöflutningsgjald fyrir 296 potta af spiri-
tus, er höfðu lekið úr 2 tunnum fluttum á skipinu Nancy í síðastliðnum júnfmánuði
hingað til Reykjavlkr, hinum síðar nefnda 158 rd. 40 sk., er greiddir liafa verið sem tollr