Stjórnartíðindi fyrir Ísland: B-deild - 01.12.1874, Qupperneq 54

40
51
14da
desbr.
5*
21sta
nóvbr
mér er kunnngt, helir cigi verið kvartað yfir, að slörf liins sameinaða embællis á þessum
4 mánuðum hafi verið vanrækt, þrált fyrir það, að hinn nýi embæltismaðr hafi verið ó-
kunnugr mönnum og högum bæði í sýslunni og I bænum, að skrifstofa hans hafi vcrið
háð liinum sömu vandkvæðum, og loksins að hálíðarhöldin hér í sumar og ýms önnur
atvik, sem orsakað hafa bæjarstjórnar-, dómara- og lögreglustörf, er ekki mátti gjöra ráð
fyrir, hafi gert embættið örðugra, en það getr verið undir venjulcgum kringumstæðum.
tað er sjálfsagt, að sameining embættanna gjörir það nauðsynlegt, að embæltismaðr-
inn haldi reglulega skrifslofu, og hafi að minsla kosti einn faslan skrifara, er geli, þegar
embættismaðrinn hefir störf fyrir utan skrifstofu sína, annaðhvort I bænum eðr í sýslunni,
á hans ábyrgð afgreilt störf þau, er koma fyrir á skrifstofunni, og það mun, ef þessi skrif-
ari ekki hefir hæfileglcika lil að gegna dómarastörfum í forföllnm bæjarfógetans, ekki veila
örðugt að fá meðal hinna lögfróðu embætlismanna, sem eru hér í bænum, mann, er setja
megi í forföllum dómarans til að gegna slíkum störfum.
Skyldi það síðar reynast — en slik reynsla hefir, eins og sagt er, enn eigi gelað
komið fram — að sameining sú, sem um hefir verið rælt, sé óhagkvæm, og verði það
mögulegt að aðgreina embæltin án þess að hækka lillagið til þeirra úr landssjóðnum, og
gæti þetta, ef til vill, orðið, þegar embættið losnaði, mun það verða nákvæmar ihugaft,
hvort eigi að framkvæma slíka aðgreiningu.
Bref bislcupsins (til allra prófasta).
I’ar eð það því miðr er of almennt, að því er of lengi skotið á frest, að kenna
börnum að lesa og láta þau byrja að læra krislindóminn, verðr einatt afleiðingin sú, nð
þcgar þau eru tornæm eða viljalílil, einkanlega þegar þau eru umkomulaus eða sveitar-
börn, eru þau lítið komin áleiðis I bóklestri og kristindómsnámi á venjulegum fermingar-
aldri, en þegar þau hafa náð þessurn aldri, er farið að hafa þau til vika og snúninga og
annarar \innu, og bóknámið er lálið silja á hakanum, svo þegnr þessir vanræktu ungling-
ar eru 18 ára eða eldri, er sólt um biskupsleyfi til að ferma þá, þó þeir séu lill læsir
og hafi ekki lært nema nokkuð framan af barnalærdómsbókinni.
Til að reyna að bæta úr þessu, vil eg hér með þénustusamlega biðja yðr, herra
prófastr, að skora á sóknarprestana í yðar prófastsdæmi að hafa nákvæmt eptirlit með þvl
í söfnuðunum, að ofangreint hirðuleysi eigi sjer ekki stað, og I því skyni rita í sálna-
registrin, hvernig hvert barn er lesandi og hve langt það er komið að læra, hvort heldur
það er Balles eða Balslevs barnalærdómsbók, eins og eg líka treysti því, að þeir láli ekki
silt eptir liggja, að gefa foreldrum og húsbændum nauðsynlega áminningu I þessu efni,
sem og að þér, herra prófastr, á visitatíuferðum vðar vandið um þetta og skoðiö vand-
lega sálnoregistrin í hverjum stað.
E m I) æ 11 i s m e n n s k i p a ð i r.
íiinn 2. dag desembermánabar hefir landshöfðinginn staðfest veitingarbréf stiptsyfirvaldanna, dag-
sett 11. ágúst {). á., handa sira Guðjóni Hálfdánarsyni fyrir Ki'osspingaprcstakalli moð ad interim Siglu-
vik í Rangárvallasýslu.
S. d. staðfesti landshöfðinginn veitingarbréf stiptsyfirvaldanna, dagsott 7. september p. á., handa
prófasti sira Bergi Jónssyni fyrir Ássprestakalli í Fellum.
Hinn 19. dag desembermánaðar skipaði biskupinn settan prófast sira Sæmund Jónsson á llraun-
gerði til að vera prófast í Árnessýslu.