Stjórnartíðindi fyrir Ísland: C-deild - 01.12.1885, Qupperneq 50

46
verk til hreppavega kemur vel lieim við útgjaldahlið reikninganna, og má pví að lík-
indum álíta að liún sje ekki mjög ónákvæm skoðuð sem áætlun.
TJm töfluna N, eða skýrsluna um hundaskattinn verður að taka fram, að sje
hún rjett, og sje hundaskatturinn eklci að öllum jafnaði talinn með óvissum tekjum, sem
mun mega fullyrða að ekki sje, pá er auðsætt, að tilsk. 25. júní 1869 um hundaliald
á íslandi, er alls eigi framfylgt neinstaðar á öllu landinu, nema í Eeykjavík og á ísa-
firði, og ef til vill á Vestmannaeyjum. |>að virðist svo, sem almenningur ekki sjái hvað
gott getur leitt af pví, að pessum lögum væri hlýtt; að nefndirnar sem eiga að fram-
fylgja peim sjeu ónógar, eða að lögin hafi komið út löngu fyrir rjettan tíma.
Undir óvissum tekjum, tafla 0, eru taldar allar pær tekjur sveitarsjóðanna, sem
ekki hafa verið nefndar í hinum töflunum. Með pessum tekjum eru taldar pessar tekju-
greinir:
1. Eptirlátnir Qármunir purfamanna svo sem peir hrökkva til uppí sveitarskuldina, pó
áldrei framyfir pað, sem hún nemur.
2. Endurgjald á lánum til purfamanna, ef pau eru borguð í lifanda lííi hvort heldur
af purfamanninum sjálfum eða hroppi lians.
3. Tillög frá ættingjum purfamanna, að svo miklu leyti sem pau eru ekki talin sjer;
hjer felast pau pannig í óvissum tekjum árin 1878-—81.
4. Gjafir til fátækra sem afhentar eru sveitarsjóðunum.
5. Sektir eptir dómum, yflrvaldsúrskurðum, og sáttagjörðum.
6. Fimmti hluti af allri fiskiveiði sem aflast á sunnudögum og helgidögum. í Njarð-
víkum og við Eaxaflóa innan suðuramtsins liafa pó verið gjörðar undantekningar frá
pessu með kgsbr. 28. apríl 1836.
Eimmti hluti pess hvals sem fluttur er eða skorinn á lielgum degi, sömuleiðis
af sel, sem veiddurer löghelgan dag fellur til fátækráeptir Jónsbókar Rekab. 10. kap.
7. Andvirði óskilafjár að frádregnum uppboðslaunum.
8. Bráðabyrgðalán sem sveitarsjóðirnir purfa að taka.
Eyrir utan pað, sem nú hefur verið talið er, ef til vill, fmislegt pað talið með
óvissum tekjum sem ekki ætti að vera par, í peim kann að vera talinn hundaskattur
við og við, en pað hefur alls engin áhrif á upphæð peirra. J>að gjörir pessa tekjugrein
aptur á móti mjög mikið liærri en hún á að vera, að par eru taldar til inntektar sem
tekjur útistandandi sveitarlán, sem ekki hafa komið inn á árinu. J>etta hefur verið
gjört í Skagafjarðarsýslu 1875 af pví að pá var reikningsreglunni breytt, og mun hafa
verið gjört í J>ingeyjarsýslu framanaf tímabilinu, síðast 1877, en fyrir pá sök eru óvissar
tekjur par svo gífurlega liáar, að pær ná ekki neinni átt. Slíkar tekjur — purfamanna-
lán sem ekki eru komin inn — ætti að telja með eptirstöðvum báðumegin, og með ó-
vissum tekjum pegar pau á endanum fást.
Yfir höfuð að tala virðast tekjugreinarnar í sveitarreikningunum að vera óná-
kvæmar sundurliðaðar en útgjaldalilið reikninganna.
Tðflurnar útgjaldamegin P—Y.
I>egar tala purfamanna og ómaga (tafla P) eptir pessurn skýrslum er borin sam-
an við tölu peirra í fólkstalinu, pá sýna skýrslurnar, að 1880—81 voru sveitarlimir og
purfamenn alls..................................................................3213
en eptir fólkstalinu síðasta voru peir 1. októbermán. 1880 .................. . 2424
mismunur 789