Ljóðormur - 01.10.1985, Síða 15

GYRÐIR ELÍASSON:
Veruleikritiö
skyndilega kvarnast glasið
um vatnið svamla gúmíklukkur
járnbrautin liggur utaní rúnum
ristu töfrafjallinu
skilrúm úr neti víra spornar gegn
einföldu sjónrými
dælustöðin flytur kornótta kvoðu
eftir leiðslum sem kvíslast
úr loftinu hángirfáklædd pera
kolsvartur ferníngur undirlagður
af óskilgreindum táknum
um hlaupfyllta kúlu þjóta verur
skyggðar óþolandi birtu þú grípur
í tómt reynirðu að lykja höndum um
klæðafald þeirra
lítur aftur út
endalausar steppur snúa lófum upp
brautin liggur samsíða líflínunni
svefnvagninn læstur að utanverðu
þegar heingiflugið kemur ertu
þegar heingiflugið kemur ertu viðbúinn
13