Morgunblaðið - 24.11.2015, Blaðsíða 30

30 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 24. NÓVEMBER 2015
✝ GuðmundurEyjólfs Sig-
urðsson fæddist í
Reykjavík 25. jan-
úar 1968. Hann
lést á heimili sínu
10. nóvember
2015. Foreldrar
Guðmundar eru
Sigurður Vilhelm
Ólafsson f. 2.11.
1937, og Bára
Norðfjörð Guð-
mundsdóttir, f. 7.9. 1936.
Guðmundur var yngstur sjö
systkina og heita þau Svanhild-
ur Norðfjörð Erlingsdóttir, f.
1954, Klara Ólöf Sigurð-
ardóttir, f. 1.7. 1959, d. 11.12.
1963, Eyjólfur Sig-
urðsson, f. 1960,
Sólrún Laufey
Karlsdóttir, f.
1962, Klara Ólöf
Sigurðardóttir, f.
1963, Helga Sig-
urðardóttir, f.
1965.
Guðmundur læt-
ur eftir sig þrjár
dætur og heita
þær Marey Þóra, f.
1996, Birgitta Ýr, f. 2003, og
Bríet Myrra, f. 2012.
Útför Guðmundar fer fram
frá Seljakirkju í dag, 24. nóv-
ember 2015, og hefst athöfnin
kl. 13.
Elsku besti pabbi í heimi. Ég
sit hér í íbúðinni okkar og reyni
enn að átta mig á því að þú varst
tekinn frá mér og hvernig ég fer
að því að lifa án þín. Ég hugsa
mikið um að ég trúi ekki að ég fái
ekki hringingu frá þér á hverjum
degi og heyri þig segja: „Jæja,
hvað segir prinsessan hans
pabba,“ því þú sagðir alltaf að ég
væri prinsessan þín. Þú hefur
alltaf verið minn besti vinur og
ein af mikilvægustu persónum í
lífi mínu. Allar minningarnar
okkar mun ég geyma vel og varð-
veita, enda eru þær mikilvægar.
Það sem ég elska þig mikið og það
sem þú elskar mig mikið og Jes-
ús, hvað ég mun sakna þess þegar
þú vaktir mig með ryksugunni
þinni á hverjum morgni og byrj-
aðir að ryksuga tærnar mínar.
Ég sakna þess að heyra í þér
hlæja og þegar við vorum alltaf
að fíflast. Við vorum með alveg
eins húmor og vorum alltaf eitt.
Allir sem þekkja þig vita hversu
góður og yndislegur þú varst og
ert. Það er svo skrítið að þú sért
farinn því ég talaði við þig á laug-
ardeginum og við hlökkuðum svo
til að þú kæmir til mín til Dan-
merkur um jólin. Jeminn, hvað
við hlökkuðum til.
Þú varst svo stoltur af því að
þú varst nýbúinn að kaupa rúm
handa mér í herbergið mitt heima
hjá þér. Þú keyptir Barbie-sæng-
urver því ég var alltaf prinsessan
hans pabba, eins og þú sagðir allt-
af. Þú sagðir mér alltaf að þú
svæfir með bangsann minn eftir
að ég flutti til Danmerkur því þú
saknaðir mín svo og það var ljúft
að finna hann í rúminu þegar ég
lagðist upp í það.
Ég setti auðvitað bangsann í
kistuna þína, elsku pabbi minn.
Þú hefur alltaf passað upp á mig
og ég veit að þú munt gera það
áfram.
Þú varst og ert svo stoltur af
því hvað mér gekk vel með dönsk-
una og skólann úti í Danmörku og
þú varst svo ánægður að sjá hvað
mér gengur vel og það róaði
pabbahjartað. Ég er svo stolt að
þú ert pabbi minn. Ég elska þig
meira en allt í heiminum, elsku
besti pabbi í heimi.
Mér tregt er um orð til að þakka þér,
hvað þú hefur alla tíð verið mér.
Í munann fram myndir streyma.
Hver einasta minning er björt og blíð,
og bros þitt mun fylgja mér alla tíð,
unz hittumst við aftur heima.
Ó, elsku pabbi, ég enn þá er
aðeins barn, sem vill fylgja þér.
Þú heldur í höndina mína.
Til starfanna gekkstu með glaðri lund,
þú gleymdir ei skyldunum eina stund,
að annast um ástvini þína.
Þú farinn ert þangað á undan inn.
Á eftir komum við, pabbi minn.
Það huggar á harmastundum.
Þótt hjörtun titri af trega og þrá,
við trúum, að þig við hittum þá
í alsælu á grónum grundum.
(Hugrún)
Þín dóttir,
Marey Þóra.
Það kom brestur í hjartað mitt
þegar mér var tilkynnt að ynd-
islegi barnsfaðir minn og einn
besti vinur minn, Tumi, væri dá-
inn. Ég gat varla trúað þessu þar
sem við Marey töluðum við hann
á laugardagskvöldinu áður og
hann var að segja hvað hann
hlakkaði til að vera hjá okkur í
Danmörku um jólin. Ég lamaðist
við tilhugsunina um að dóttir
okkar væri orðin föðurlaus, að-
eins 20 ára. Hún missti ekki að-
eins föður sinn heldur líka besta
vin sinn. Þau voru svo náin og lík
og áttu mjög vel skap saman. Þau
ræddu um allt.
Þannig var með okkur Tuma
að hann var ekki bara góður faðir
og barnsfaðir – hann var líka einn
minn besti vinur í 24 ár. Við
hjálpuðumst mikið að í gegnum
lífið eftir sambúðarslit. Þá slitn-
aði aldrei vinskapurinn á milli
okkar. Hann hjálpaði mér of-
boðslega mikið þegar ég eignað-
ist mitt þriðja barn árið 2004 og
varð einstæð þriggja barna móð-
ir. Hann var alltaf til taks fyrir
mig og ég var alltaf til taks fyrir
hann. Hann var mikið á heimili
mínu og barna minna, enda er
hann elskaður, virtur og dáður af
öllum mínum börnum og allri
minni fjölskyldu. „Vináttan verð-
ur eilíf,“ sögðum við alltaf.
Það var yndislegt fyrir hana
Marey mína að alast upp við allan
þennan kærleik og vináttu milli
foreldra sinna. Hann tók mínum
yngri börnum eins og sínum eigin
og reyndist þeim rosalega vel.
Þegar ég og mín yngri börn flutt-
um til Danmerkur var Marey hjá
pabba sínum og það var svo ynd-
islegt að heyra í þeim í síma því
það var svo mikill kærleikur og
húmor hjá þeim. Það sem þau
gátu fíflast og talað fallega hvert
til annars var yndislegt að heyra.
Í október 2014 ákvað Marey að
flytja til mín og Tumi var svo
ánægður fyrir okkar hönd. Hann
var svo stoltur af því hvað hún er
dugleg úti með dönskuna, skól-
ann og með allt. Tumi lauk alltaf
símtölum við mig með því að
segja: „Ég elska þig.“
Elsku yndislegi Tumi minn,
hér sit ég í íbúðinni þinni og
skrifa þetta á meðan ég berst við
tárin. Mikið finn ég fyrir þér. Þar
sem ég veit að þú hefur alltaf
passað upp á okkur þá veit ég að
þú gerir það áfram og verndar
okkur. Það sem ég á eftir að
sakna þín mikið. Það er erfitt að
hugsa sér lífið án þín en það mun
ekki líða dagur án hlýlegra hugs-
ana til þín, elsku yndislegi vinur.
Ég mun passa vel upp á prinsess-
una okkar – því lofa ég þér.
Hér kemur ljóð sem ég orti um
þig:
Nú ertu þú okkur farinn frá,
og góðir minningar streyma.
Þú elsku vinur fórst of fljótt,
farinn til æðri heima.
Það sem mér þykir vænt um þig
og þakka þér allt sem við gerðum
saman.
Við vorum einstök þú og ég,
og höfðum það alltaf gaman.
Hvíl í friði, elsku yndislegi
Tumi minn. Megi Guðs englar
umvefja þig ást og hlýju. Ég
elska þig.
Þín barnsmóðir og vinkona,
Guðrún (Gudda).
Elsku hjartans Tumi minn.
Mikið rosalega er erfitt að
sætta sig við það að missa þig.
Við vorum svo miklir vinir og svo
háð hvort öðru. Ég var alltaf til
staðar fyrir þig þegar eitthvað
bjátaði á hjá þér. Þú varst heim-
alningurinn minn og synir mínir
elskuðu þig og kölluðu þig alltaf
Mumma frænda. Alltaf þegar þú
komst í heimsókn þá var það
fyrsta sem Kristófer frændi þinn
sagði: „Viltu gista?“ En hann
dýrkaði þig. Þú spurðir mig um
daginn: „Hvenær á ég að koma
og hjálpa þér, Systa mín, að
skreyta?“ Hann vissi það að ég
hafði ekki þolinmæði í að leysa
flækjurnar á jólaseríunum. Þú
gerðir það alltaf fyrir mig og
hjálpaðir mér mikið fyrir jólin en
það verður skrýtið að hafa þig
ekki hjá mér um jólin eins og öll
önnur jól. Þú vildir bara vera hjá
mér.
Vonandi ertu kominn á góðan
stað, elsku hjartað mitt. Ég veit
að þetta var erfið barátta, elsku
bróðir minn. Ég elska þig.
Þín systir,
Klara og börn.
Í dag kveð ég minn litla bróður
Tuma. Maður á ekki að þurfa að
skrifa minningargrein um litla
bróður sinn. Þetta er það erf-
iðasta sem ég hef gert. Söknuð-
urinn er svo mikill. Ég leit alltaf
upp til þín og það var alltaf svo
gott að tala við þig. Þú varst með
góðan og skemmtilegan húmor.
Þú varst hjá mér fyrir stuttu að
hjálpa mér hérna heima, við hlóg-
um mikið og áttum góða stund
saman.
Við ætluðum að hittast aftur
eftir nokkra daga en því miður
fengum við ekki tækifæri til þess.
Þú hefur alltaf verið ljúfur og
kátur sama hvað bjátaði á. Nú
ertu farinn, elsku bróðir, og ég
mun sakna þín. Ég mun sakna
húmorsins þíns og nærveru. Þú
munt alltaf vera í hjarta mínu.
Takk, elsku Tumi minn, fyrir
að hafa verið til staðar fyrir
mömmu og pabba. Við munum
hugsa vel um þau fyrir þig. Minn-
ing þín mun ávallt lifa og við
munum deila minningunum um
þig með dætrum þínum.
Guffa mun taka vel á móti þér í
himnaríki.
Hvíl í friði, elsku bróðir minn.
Minn fallegi bróðir með brúnu og
bláu augun.
Ég læt æðruleysisbænina
fylgja með því þér þótti svo vænt
um hana.
Guð gefi mér æðruleysi
til að sætta mig við það
sem ég fæ ekki breytt,
kjark til að breyta því
sem ég get breytt
og vit til að greina þar á milli.
(Reinhold Niebuhr.)
Ég elska þig. Þín systir,
Helga.
Við andlátsfregn þína,
allt stöðvast í tímans ranni.
Og sorgin mig grípur,
en segja ég vil með sanni,
að ósk mín um bata þinn,
tjáð var í bænunum mínum,
en Guð vildi fá þig,
og hafa með englunum sínum.
Við getum ei breytt því
sem frelsarinn hefur að segja.
Um hver fær að lifa,
og hver á svo næstur að deyja.
Þau örlög sem við höfum hlotið,
það verður að skilja.
Svo auðmjúk og hljóð,
við lútum að frelsarans vilja.
Þó sorgin sé sár,
og erfitt er við hana að una.
Við verðum að skilja,
og alltaf við verðum að muna,
að Guð hann er góður,
og veit hvað er best fyrir sína.
Því treysti ég nú,
að hann geymi vel sálina þína.
Þótt farin þú sért,
og horfin ert burt þessum heimi.
Ég minningu þína,
þá ávallt í hjarta mér geymi.
Ástvini þína, ég bið síðan
Guð minn að styðja,
og þerra burt tárin,
ég ætíð skal fyrir þeim biðja.
(Bryndís Halldóra Jónsdóttir)
Elsku Tumi, með þessum orð-
um viljum við kveðja þig, kæri
bróðir og mágur, og biðjum við
Guð að geyma þig í náðarfaðmi
sínum.
Eyjólfur og
Indíana.
Það er sárt að sjá eftir bróður
sínum á besta aldri. Elsku Tumi
eins og hann var ávallt kallaður
hefur kvatt okkur. Það er sárt að
hugsa til þess að fá aldrei að hitta
hann aftur. Aldrei að fá knúsið
hans aftur. Tumi var ljúfur,
hjartahlýr og með góðan húmor.
Ég sé fallega brosið hans og
glottið ljóslifandi fyrir mér. Góð-
mennska var honum í blóð borið,
dæmi um það er hversu vel hann
hugsaði um foreldra sína en hann
þar nánast alla daga, stundum að
elda eða að stússast í kringum
þau. Tumi var sjarmerandi per-
sónuleiki, með eitt blátt auga og
eitt brúnt. Yfirvegaður og hjarta-
hlýr en um leið mikill sprelligosi.
Hann átti líka oft erfiða tíma. Síð-
ast þegar ég hitti hann heima hjá
mömmu þá kom hann hjólandi og
sagði við mig og brosti: „Nú skal
maður taka á því! Tumi var mús-
íkmaður og Bubba aðdáandi.
Hvert sinn þegar ég heyri Fjöllin
hafa vakað, þá minnir það mig
alltaf á litla bróður minn. Ég
minnist Tuma með hlýju og
þakklæti. Ég veit að honum líður
vel á þeim stað sem hann er núna.
Guð geymi þig í ljósinu elsku
bróðir minn.
Þín systir, Svana.
Svanhildur Norðfjörð
Erlingsdóttir.
Elsku, besti Tumi frændi
minn,
þín verður sárt saknað og mun
ég geyma allar þær ljúfu og góðu
minningar sem ég á um þig í
hjartanu. Guð geymi þig, fallegi
engill.
Drottinn er minn hirðir,
mig mun ekkert bresta.
Á grænum grundum
lætur hann mig hvílast,
leiðir mig að vötnum,
þar sem ég má næðis njóta.
Hann hressir sál mína,
leiðir mig um rétta vegu
fyrir sakir nafns síns.
Jafnvel þótt ég fari um dimman dal,
óttast ég ekkert illt,
því að þú ert hjá mér,
sproti þinn og stafur hugga mig.
Þú býr mér borð
frammi fyrir fjendum mínum,
þú smyr höfuð mitt með olíu,
bikar minn er barmafullur.
Já, gæfa og náð fylgja mér
alla ævidaga mína,
og í húsi Drottins bý ég langa ævi.
(23. Davíðssálmur)
Þín frænka,
Heiðdís Helga.
Í dag kveð ég elskulegan
frænda minn og „stóra“ bróður
hann Tuma. Ég á minningar um
hann Tuma frá því ég man eftir
mér. Þá var ég mikið heima hjá
ömmu og afa og Tumi var bara
þremur árum eldri en ég. Það var
mikið brallað á þeim árum og
alltaf gaman að vera með frænd-
systkinum mínum. Ég var alltaf í
skottinu á þeim og fannst það
rosalega spennandi. Ég þvældist
með honum um hverfið og fannst
hann rosa stór og flottur frændi.
Hann var með mér á róló og
passaði mig úti ef einhver var að
stríða mér. Það var svolítill
prakkari í honum strax og stál-
umst við einn daginn til að
kveikja eld í brekkunni fyrir ofan
Bakkana og þegar amma kvart-
aði undan brunalykt, þegar við
komum inn, þá vorum við auðvit-
að alveg blásaklaus.
Seinna þegar ég var unglingur
þá flutti ég tímabundið til ömmu
og afa og bjó Tumi þá enn heima.
Sá tími hefur alltaf verið dýr-
mætur í huga mínum og er enn
dýrmætari nú eftir að Tumi hefur
kvatt þennan heim. Á þessum
tíma eignaðist ég „stóra bróður“
minn sem mig hafði alltaf dreymt
um að eiga.
Ég eignaðist líka í honum
mjög góðan vin sem var alltaf til
staðar fyrir mig. Við elskuðum
það þegar við vorum ein heima og
gátum spilað Bubba alveg í
hæsta.
Þegar ég fór út á lífið þá hitti
ég oft Tuma og hann var ekki síð-
ur að passa mig þá en þegar ég
var lítil. Ef hann sá unga menn
stíga í vænginn við litlu frænku
þá vatt hann sér að þeim og
sagði: „Viltu láta litlu systur
mína í friði!“
Það var ofsalega gott að tala
við Tuma í trúnaði og gaf hann
manni góð ráð. Seinni árin hitt-
umst við æ sjaldnar en höfum átt
okkar samtöl inni á milli. Það er
ég þakklát fyrir. Hann tók alltaf
svo vel á móti manni þegar við
hittumst og var alltaf hress og í
góðu skapi, sama hvaða höndum
lífið fór um hann. Hann var óeig-
ingjarn, umhyggjusamur, greið-
vikinn, fyndinn og algjör snyrti-
pinni.
Margar húsmæður hefðu
bliknað í samanburði við hann.
Svo fannst honum nú gaman að
gera sig fínan, vera í flottum föt-
um eftir sturtu með góðan ilm og
gel í hárinu.
Algjör töffari alltaf og þannig
ætla ég alltaf að muna hann. Fín-
an og flottan með brandaraglott-
ið framan í sér eitthvað að stríða
manni. Hann var með svo mikinn
húmor og maður gat ósjaldan
hlegið að honum og með honum
og mun ég sakna þess.
Tumi reyndist ömmu og afa
svo vel síðustu árin. Hann kom
næstum daglega til þess að að-
stoða við þrif og eldamennsku og
ósjaldan fór hann með ömmu í
bæjarferðir. Hann munaði líka
ekkert um það að gera ömmu fína
í leiðinni, greiddi henni og nagla-
lakkaði hana. Það finnst mér lýsa
Tuma mínum vel.
Síðast þegar ég hitti Tuma þá
vorum við á fjölskyldufundi.
Fundinum var slitið, Tumi
kvaddi og ég horfði á eftir honum
ganga í burtu. En svo sneri hann
við og sagði: „Ég átti eftir að
kveðja þig, frænka mín, og gekk
til mín, tók utan um mig og
kvaddi.“ Það var hinsta kveðjan
hans til mín.
Ég mun sjá mikið eftir stóra
bróður mínum og halda fast í all-
ar góðu minningarnar.
Ég mun aldrei gleyma þér,
elsku Tumi minn, og þú verður
alltaf í hjartanu mínu. Guð geymi
þig.
Þín,
Heiða.
Elsku Tumi frændi.
Ég vil ekki trúa því að þú sért
farinn frá okkur. Ég er búin að
hræðast þessar fréttir í alltof
langan tíma en svo komu þær.
Tumi frændi er dáinn. Tumi
frændi sem ég taldi ósigrandi eft-
ir allt.
Þú varst vinur allra, þú varst
ávallt hress og kátur þegar við
hittumst sama hvað dundi á. Þú
varst vinur minn, frændi minn og
mér sem stóri bróðir.
Það verður skrítið að fara til
ömmu og afa eða Klöru frænku
og enginn Tumi til að rekast á og
hlæja með. Eins og Maren Dögg
sagði eftir síðustu heimsókn hjá
ömmu og afa og þú þar að sjálf-
sögðu: „Tumi frændi er svo
skemmtilegur, hann er smá
svona rugludallur og alltaf að
stríða mér,“ svo brosti hún út í
eitt. Svona minnumst við þín,
með gleði í hjarta.
Ég er þér þakklát, þakklát fyr-
ir allar þær stundir sem við átt-
um saman og allar þær minning-
ar sem við sköpuðum saman.
Þakklát þér fyrir að hugsa um
ömmu og afa og alla hina sem
þurftu á þér að halda.
Ég mun aldrei gleyma þér,
mér þykir svo vænt um þig, elsku
Tumi minn. Ég sakna þín.
Þín litla frænka,
Guðrún Ósk.
Elsku Tumi minn.
Mér brá rosalega og líður illa
að þú sért dáinn. Ég trúi þessu
ekki enn. Ég á eftir að sakna þín
mikið. Þú varst alltaf svo góður
við mig og kallaðir mig alltaf
Skoppu.
Ég á svo margar minningar
um þig og ég sagði alltaf við Mar-
eyju systur að hún væri svo
heppin að eiga svona góðan og
skemmtilegan pabba. En þú
varst alltaf líka smá pabbi minn.
Ég man þegar þú varst stundum
að passa okkur. Það var svo gam-
an og ég man hvað það var gam-
an í blöðruleiknum og hvað það
var gaman að tala við þig. Þú
varst svo góður og skemmtilegur
við okkur öll. Mér finnst rosalega
leiðinlegt að komast ekki í jarð-
arförina þína en þú ert í hjarta
mínu og ég hugsa um minning-
arnar.
Mér þykir vænt um þig og ég
skal sko passa vel upp á systur
mína, hana Mareyju, prinsessuna
þína eins og þú kallaðir hana allt-
af.
Þó að kali heitur hver,
hylji dali jökull ber,
steinar tali og allt hvað er,
aldrei skal ég gleyma þér.
(Rósa Guðmundsdóttir)
Þín vinkona ávallt,
Írena Líf.
Ég kynntist Tuma í gegnum
mína bestu vinkonu Evu sem er
frænka hans. Tumi var alveg
yndislegur drengur og ég á eftir
að sakna hans mjög mikið. Við
áttum margar góðar stundir og
gátum talað saman klukkustund-
unum saman. Hann var alltaf
tilbúinn að hlusta á mann og ég
hafði mjög gaman að því að tala
við hann. Hann var svo blíður og
skilningsríkur. Það var einmitt
það sem gerði það að verkum að
ég heillaðist af honum sem per-
sónu. Hann var alltaf tilbúinn að
hjálpa manni ef maður var í ein-
hverjum erfiðleikum. Að missa
svona góðan vin tekur virkilega á
mann og hef ég verið töluvert
sorgmædd. Ég finn fyrir miklum
söknuði. Að missa vin sinn svona
ungan í blóma lífsins er sárt og að
hugsa til þess að maður geti ekki
lengur farið í heimsókn til hans
og átt með honum góðar stundir
er næstum óhugsandi.
Tumi var góður vinur í raun og
mun ég geyma minninguna um
hann í hjarta mínu um ókomna
tíð. Ég varð vitni að því þegar
Tumi tók trú á Jesú Krist og trúi
ég því að hann sé núna kominn á
betri stað heim til Jesú. Það
huggar mig mikið á þessum erf-
iðu stundum frá andláti hans. Ég
vil líka senda allri fjölskyldu og
vinum innilegar samúðarkveðjur.
Tuma verður sárt saknað og von-
ast ég til þess að fá að hitta hann
aftur þegar ég verð kölluð heim.
Veistu ef þú vin átt
þann er þú vel trúir
og vilt þú af honum gott geta.
Geði skaltu við þann blanda
og gjöfum skipta,
fara að finna oft.
(Úr Hávamálum.)
Svandís Ásta Jónsdóttir.
Guðmundur Eyjólfs
Sigurðsson (Tumi)