Morgunblaðið - 30.11.2015, Side 20

20 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 30. NÓVEMBER 2015
✝ Tryggvi Þor-steinsson læknir
fæddist í Reykjavík
30. desember 1923.
Hann lést á Landspít-
alanum 23. nóvember
2015.
Foreldrar hans
voru Laufey Tryggva-
dóttir húsfreyja í
Vatnsfirði við Djúp og
síðar í Reykjavík, f.
16. desember 1900, d.
30. desember 1990, og Þorsteinn
Jóhannesson prófastur í Vatns-
firði og síðar fulltrúi í Reykjavík,
f. 24. mars 1898, d. 17. apríl 2001.
Systkini Tryggva: Þuríður, f.
22. júní 1925, Jóhannes, f. 25.
september 1926, d. 7. nóvember
2013, Jónína, f. 5. september
1930, d. 10. ágúst 1998; Haukur,
f. 26. febrúar 1938. Fóstursystur:
Elín Jónsdóttir, f. 26. október
1922, d. 28. september 2011; Sig-
urlína Helgadóttir, f. 4. desem-
ber 1932.
Barnsmóðir Tryggva er Að-
alheiður Steina Scheving hjúkr-
unarfræðingur, f. 19. febrúar
1927. Sonur þeirra er Guðjón
Scheving verkfræðingur, f. 7.
Barnabörnin eru fjögur. Fyrrv.
sambýlismaður er Björn Jónsson,
f. 15. maí 1959.
Tryggvi flutti á fyrsta ári að
Stað í Steingrímsfirði og á sjötta
ári í Vatnsfjörð við Djúp og ólst
þar upp. Stúdent frá M.R. 1944
og cand. med. frá H.Í. 1951. Við
nám og störf í kvensjúkdómum
og fæðingarhjálp og handlækn-
ingum í Danmörku og Svíþjóð
1952-57. Sérfræðingsleyfi í hand-
lækningum 1958. Starfandi
læknir í Reykjavík frá 1957, á
Akranesi frá 1958, við Landspít-
alann frá 1959 og Borgarspít-
alann frá 1960 til starfsloka
1993, þar af aðstoðaryfirlæknir
slysadeildar 1960-82 og yfirlækn-
ir endurkomudeildar 1990-93.
Kennari við Hjúkrunarskóla Ís-
lands 1966-74, stundakennari og
síðar lektor við læknadeild H.Í.
1974-93. Að starfsferli loknum
sinnti hann störfum hjá Trygg-
ingastofnun og Krabbameins-
félaginu þar til hann varð átt-
ræður. Tryggvi skráði
minningar sínar frá Vatnsfjarð-
arárunum og voru þær gefnar út
á bók, Á æskuslóðum við Djúp,
árið 2006. Árið 2009 kom síðan
út bókin Kvöldheimar sem er
þýðing Tryggva á ljóðabálkinum
Aftonland eftir Nóbelshöfundinn
Pär Lagerkvist.
Útför Tryggva fer fram frá
Hallgrímskirkju í dag, 30. nóv-
ember 2015, klukkan 13.
október 1951;
maki Sigrún Stef-
ánsdóttir lífeinda-
fræðingur, f. 4.
maí 1951. Börn
þeirra eru: Hild-
ur, f. 23. janúar
1976; Stefán, f.
18. desember
1980; Steinar f.
31. júlí 1986.
Barnabörnin
eru 6.
Tryggvi kvæntist 5. apríl
1952, Hjördísi Björnsdóttur leið-
sögumanni og fulltrúa hjá Garða-
bæ, f. 5.2. 1934. Dætur þeirra: 1)
Laufey faraldsfræðingur, f. 18.
febrúar 1954; maki Þorgeir S.
Helgason mannvirkjajarð-
fræðingur, f. 13. október 1953.
Börn þeirra: Hjördís Þórey, f. 1.
mars 1976; Tryggvi, f. 15. sept-
ember 1979; María Þóra, f. 14.
október 1985. Barnabörnin eru 4.
2) Hildur söngkona og versl-
unarmaður, f. 11. júní 1958;
fyrrv. maki er Árni Jónsson, f.
18. maí 1953. Börn þeirra: Hildi-
gunnur, f. 12. febrúar 1978; Val-
gerður, f. 15. september 1980;
Laufey, f. 15. september 1987.
Ekki hugsaði ég um framtíð-
ina, 16 ára unglingurinn, þegar ég
kyssti Laufeyju 15 ára heimasæt-
una í fyrsta skipti á tröppunum í
Hamrahlíð eftir fyrsta-des-ball í
MH. Hvað þá að í kjölfarið myndi
fylgja áratuga gæfurík samfylgd
ásamt foreldrunum, Hjördísi og
Tryggva, og systurinni Hildi.
Tryggvi Þorsteinsson var alinn
upp í afskekktri vestfirskri sveit
af ástríkum foreldrum og fróð-
leiksfúsum og tileinkaði sér
hjartahlýju og nægjusemi þeirra.
Hann lifði tímana tvenna, fæddur
og uppalinn við gamla búskapar-
hætti og undir dönskum kóngi,
setti upp stúdentshúfuna fyrir há-
degi 17. júní 1944 og var við stofn-
un lýðveldisins á Þingvöllum eftir
hádegi, síðan gagnmenntaður við
HÍ eftir stríð og á dönskum og
sænskum háskólasjúkrahúsum.
Hann var mikill námsmaður og
vel lesinn klassíker. Það var sama
hvar var borið niður, Tryggvi
hafði ótrúlega ítarlega þekkingu
og skilning á því sem hann kynnti
sér enda einkar vel gefinn og
minnugur. Þorsteinn, faðir hans,
hafði orðatiltæki um slíka menn;
hann talaði um að tiltekinn maður
væri svo mikill stúdent í sér. Það
gilti um þá feðga, stúdentana, að
það þýddi ekkert að mæta í heim-
sókn til þeirra og geta ekki svarað
fyrir sig um það sem gerðist nær
og fjær, allt frá afstöðu til Víet-
namstríðsins á sínum tíma, til
vaxtaákvörðunar Seðlabankans.
Tryggvi átti gott nótna-, plötu-
og bókasafn. Hann þekkti efnið út
í hörgul og gat farið með innihald-
ið í lifandi og skýru máli og flutt
heilu kvæðabálkana. Hvíld
Tryggva frá erilsömu og oft and-
lega erfiðu starfi við slysalækn-
ingar var ekki síst píanóið; mér
finnst sem hann hafi alltaf sest við
það þegar hann kom heim í dags-
lok – en þó fyrst eftir að hafa
heilsað Hjördísi sinni innilega
enda voru þau einstakt kærustu-
par fram á síðasta dag í nær 65 ár
– og þá gat hann jafnt spilað
Chopin eftir nótum eða sönglög
eftir eyranu.
Tryggvi sóttist ekki eftir met-
orðum heldur ræktaði garðinn
sinn – og þá má segja, bókstaflega
talað eftir að þau Hjördís fluttu úr
borg í bæjarsveit, úr Hamrahlíð-
inni í Hraunhóla við Engidal í
jaðri hraunsins við bæjarmörk
Garðabæjar og Hafnarfjarðar.
Þar fór vel um þau og að loknu
föstu starfi Tryggva tók hann upp
pensla og striga og málaði, skipti
út ritvélinni fyrir tölvu og skrifaði
endurminningar og þýddi mikinn
sænskan ljóðabálk og fékk útgef-
ið.
Tryggvi var einstaklega hugul-
samur um fjölskyldu sína eins og
öll hans ætt er og ég veit að dætur
hans minnast návistar hans frá
fyrstu tíð sem fullrar af mikilli
hlýju og elsku. Fyrir mig get ég
sagt að ég naut hlýju og fannst ég
ávallt velkominn hjá þeim Hjör-
dísi og Tryggva. Nú er glímu
Tryggva við Elli kerlingu lokið og
stóð ekki lengi; hún náði fyrstu
tökum á líkamanum þegar hann
var kominn langt í nírætt en aldr-
ei andanum. Ég óska honum vel-
farnaðar á framtíðarlendum og
þakka honum fyrir allt það mikla
og góða sem hann lét eftir sig hjá
okkur vinum og vandamönnum og
þykist geta skilað sama þakklæti
frá þeim fjölmörgu sjúklingum
sem ávallt minntust hans með
miklum hlýhug.
Þorgeir S. Helgason.
Elsku afi Tryggvi er látinn.
Þótt hann hafi ekki verið afi minn
var hann sjaldnast kallaður annað
en afi Tryggvi heima hjá okkur
Tryggva, manninum mínum, og
dóttursyni hans og Hjördísar.
Ekki eingöngu til aðgreiningar
frá Tryggva mínum, heldur einn-
ig og ekki síður af því að hann var
mér sem afi í þau 18 ár sem ég
þekkti hann.
Tryggvi var einstakt ljúfmenni,
einn af þeim einstaklingum sem
öllum líður vel að vera nálægt.
Hann hafði sérlega hlýja og góða
nærveru, var ákaflega greindur
og góður maður, skemmtilega
íhaldssamur, með skarpa hugsun
og fróður um allt milli himins og
jarðar. Hann hafði skoðanir á
hlutunum, en alltaf tjáði hann þær
á mildilegan hátt og af yfirvegun.
Þegar hann talaði um það sem
skipti hann mestu máli, svo sem
æskuárin fyrir vestan, fékk hann
blik í augun og hreif undantekn-
ingarlaust aðra með sér.
Tryggvi var gæddur mörgum
góðum hæfileikum. Fjölskylda
okkar naut oft góðs af því hversu
músíkalskur hann var. Hann spil-
aði til að mynda á flygilinn við
skírnarathafnir barna okkar
hjóna, nú síðast í fyrra, þá kominn
á tíræðisaldur. Barnabarnabörn-
in sakna nú afa Tryggva, en þau
voru öll hænd að honum og fannst
alltaf gott að koma í Hraunhólana
til afa Tryggva og ömmu Hjördís-
ar.
Tryggvi var mikill fjölskyldu-
maður og stóð heimili þeirra
Hjördísar okkur ávallt opið.
Tryggvi og Hjördís voru mjög
samhent og miklir félagar og aug-
ljóst hvað þau báru mikla elsku og
hlýju hvort til annars alla tíð.
Þær eru líka dýrmætar minn-
ingarnar af ferðum okkar fjöl-
skyldunnar með Tryggva og
Hjördísi ásamt Laufeyju og Þor-
geiri, tengdaforeldrum mínum, í
Breiðdalinn að heimsækja for-
eldra mína og ég veit að foreldr-
um mínum þóttu þessar heim-
sóknir ekki síður skemmtilegar
og félagsskapurinn góður.
Nú þegar komið er að kveðju-
stund er þakklæti fyrir góð kynni
mér efst í huga. Þótt líkaminn
væri farinn að bregðast Tryggva
síðustu misserin hélt hann and-
legri reisn allt fram á síðasta dag.
Ég er þakklát fyrir að hafa náð að
þakka honum fyrir allt það sem
hann var mér og kveðja hann á
dánarbeði.
Elsku hjartans Hjördís mín,
elsku Laufey og Þorgeir, Hildur,
Guðjón og Sigrún og aðrir ástvin-
ir. Ég færi ykkur hugheilar sam-
úðarkveðjur. Minning Tryggva
lifir áfram í hjörtum okkar allra
sem þekktu hann.
Ragnhildur Jónsdóttir.
Tryggvi
Þorsteinsson
 Fleiri minningargreinar
um Tryggva Þorsteins-
son bíða birtingar og munu
birtast í blaðinu næstu daga.
✝ Stefán S. Stef-ánsson fæddist
16. september 1930
í Gerði í Vest-
mannaeyjum. Hann
lést á hjúkr-
unarheimilinu Sól-
teigi, Hrafnistu, 20.
nóvember 2015.
Foreldrar hans
voru Stefán Guð-
laugsson, útvegs-
bóndi í Gerði, f.
6.12. 1888 í Vestmannaeyjum, d.
13.2. 1965, og Sigurfinna
Þórðardóttir, húsfreyja, f. 21.11.
1883 að Hellum í Mýrdal, d.
13.11. 1968. Systkini Stefáns
voru: Guðlaugur Martel, f. 22.2.
1910, d. 13. 2. 1911. Óskar, f.
31.5. 1912, d. 14.11. 1916. Guð-
laugur Óskar, f. 12.8. 1916, d. 22.
7. 1989. Þórhildur, f. 19.3. 1921,
d. 20.9. 2011. Gunnar Björn, f.
16. 12. 1922, d. 27.12. 2010.
Uppeldissystir Stefáns var
Ragna Vilhjálmsdóttir, f. 12.2.
1916, d. 3.12. 1979.
Stefán kvæntist hinn 16. sept-
ember 1955 eiginkonu sinni, Vil-
borgu R. Brynjólfsdóttur, f.
27.12. 1930, frá Dyrhólum í Mýr-
dal. Stefán og Vilborg eignuðust
fimm börn, þau eru: 1. Stefán
þeirra eru: Kristinn Guðjón, f.
5.8. 1969, hann á soninn Illuga
Þór, f. 28.11. 1991, Stefán Hrafn,
f. 18.5. 1973 og Ágúst Torfi, f.
22.4. 1980, hann á soninn Sindra
Róbert, f. 21.8. 2004.
Stefán ólst upp í Gerði í Vest-
mannaeyjum. Hann útskrifaðist
með verslunarpróf frá Verslun-
arskóla Íslands 1951 og frá
Stýrimannaskólanum í Reykja-
vík 1954. Stefán var í útgerð
Halkion VE ásamt systkinum
sínum og var skipstjóri á þremur
skipum er öll báru nafnið Hal-
kion frá Vestmannaeyjum frá
1956 til 1975. Stefán varð afla-
kóngur Vestmannaeyja 1962, þá
var Stefán sæmdur heiðursverð-
launum sjómannadags árið 1963
er hann ásamt áhöfn sinni á Hal-
kion VE björguðu skipsáhöfn-
unum á Bergi VE-44 og Erlingi
IV VE-45, samtals 19 manns.
Stefán stundaði versl-
unarrekstur í Reykjavík frá
1975 til 1990 ásamt Gunnari
bróður sínum og var starfs-
maður Reykjavíkurhafnar frá
1991 til starfsloka árið 2000.
Stefán tók þátt í félagsstörfum í
félaginu Akóges frá árinu 1957,
fyrst í Vestmannaeyjum og síðar
í Reykjavík. Stefán var heið-
ursfélagi í Akóges.
Útför Stefáns fer fram frá Ás-
kirkju í dag, 30. nóvember 2015,
kl. 13.
Sigfús, f. 14.7. 1956,
kvæntur Þórunni
Gyðu Björnsdóttur,
f. 29.8. 1959. Börn
þeirra eru Signý f.
27.6. 1983, Stefán
Björn, f. 25.10.
1987, og Bjarki, f.
12.9. 1990. 2. Sig-
urfinna, f. 22.9.
1957, d. 8.5 1964. 3.
Brynjólfur Þór, f.
11.7. 1964, kvæntur
Ingunni Guðnýju Þorláksdóttur,
f. 15.10. 1966, börn þeirra eru
Hilmar Þór, f. 12.7. 2004, og Vil-
borg Gróa, f. 25.3. 2006. Fyrir
átti Brynjólfur Daníel Smára, f.
10.10. 1998. 4. Valur, f. 4.7. 1966,
kvæntur Heiðbjörtu Hað-
ardóttur, f. 23.6. 1967, börn
þeirra eru tvíburarnir Guð-
laugur Agnar og Valur Pálmi, f.
29.5. 1995, fyrir átti Heiðbjört
soninn Einar Þór Hreinsson, f.
7.12. 1986, hann á soninn Guðjón
Óskar. 5. Örn, f. 4.7. 1966,
kvæntur Dóru Bryndísi Hauks-
dóttur f. 24.8. 1966, sonur þeirra
er Haukur Þór, f. 2.10. 1993.
Fyrir hjónaband eignaðist Stef-
án soninn Magnús, f. 12.8. 1952,
hann er kvæntur Lilju Krist-
insdóttur, f. 27.7. 1950, synir
Nú er elsku pabbi minn búinn
að kveðja þennan heim eftir erfið
veikindi.
Það er margs að minnast þegar
maður lítur yfir farinn veg en
óneitanlega leitar hugurinn aftur
til heimahaganna í Eyjum fyrir
gos.
Þú varst farsæll skipstjóri á
Halkion VE 205 enda fékkst þú
heiðursverðlaun sjómannadags
1963 fyrir frækileg björgunaraf-
rek.
Það má segja að fyrstu 10 ár
ævi minnar hafir þú verið meira
og minna á sjó, enda þegar við
vorum peyjar á Gerðisbrautinni
var ekki óalgengt að við sætum
við útvarpið og hlustuðum á ykk-
ur í talstöðinni og svo var legið úti
í herbergisglugganum og fylgst
með þegar bátarnir voru að koma
inn leiðina og athuga hvort við
sæjum ekki Halkion koma.
Eina sjóferðin sem ég fékk að
fara með þér á Halkion var gos-
nóttina 23. janúar 1973 og er
óhætt að segja að þeirri sjóferð
gleymi ég aldrei.
Þegar þú hættir á sjó rákuð þið
Gunnar bróðir þinn Heildversl-
unina Brek og þá fengum við
peyjarnir að hjálpa ykkur í ófá
skiptin.
Þér þótti líka gaman að veiða á
stöng og fórum við þónokkrar
ferðirnar í Gíslholtsvatn, Heiðar-
vatn og að ekki sé talað um ferð-
irnar í Vatnsá um verslunar-
mannahelgarnar.
Eftir að við fluttum frá Eyjum
eftir gos og stutt stopp í Hafn-
arfirði bjuggum við í Tungubakk-
anum, og þegar fækkaði í heimili
bjugguð þið mamma ykkur gott
heimili á Rauðalæknum. Þegar
við Dóra tókum saman fengum
við að búa hjá ykkur í nokkra
mánuði eða þangað til við keypt-
um okkar fyrstu íbúð í Sigtúninu
og þá var gott að hafa stutt á milli
til að kíkja yfir til ykkar í mat eða
kaffi og spjall, nú eða til að leita
ráða hjá ykkur mömmu.
Nú síðustu ár hafið þið mamma
verið í góðu skjóli á Brúnavegin-
um þar sem ykkur leið mjög vel.
Þú varst duglegur að styðja
okkur í öllu sem við tókum okkur
fyrir hendur, hvort sem það var
þegar ég ákvað að fara á sjó eða
þegar við Dóra og Haukur Þór
ákváðum að flytja norður til Ak-
ureyrar, enda komu þið mamma
norður til að hjálpa okkur við hús-
bygginguna á sínum tíma.
Undanfarna mánuði hefur ver-
ið erfitt að vera svona fjarri og
geta ekki fylgt þér síðasta spölinn
og stutt hana mömmu.
Elsku pabbi minn, þín verður
sárt saknað, takk fyrir allt.
Ég vil þakka starfsfólkinu á
Landspítalanum, Vífilsstöðum,
Fríðuhúsi og Sólteigi á Hrafnistu
fyrir frábæra umönnun á honum
pabba mínum. Einnig vil ég þakka
bræðrum mínum, þeim Val,
Stebba og Binna og fjölskyldum
þeirra fyrir að hugsa svona vel um
pabba og mömmu í veikindunum
hans pabba, ástarþakkir fyrir það.
Elsku mamma, missir þinn er
mikill og við lofum að hugsa vel
um þig.
Örn Stefánsson.
Afi Stebbi hefur nú kvatt okk-
ur. Afi Stebbi með neftóbaksdós-
ina sína í öðrum vasanum og bláan
vasaklútinn í hinum. Afi sem sagði
okkur iðulega sögur. Sögur af
gamla tímanum, úr Gerði í Vest-
mannaeyjum, af sjónum og bát-
unum sem hann átti, af gosnótt-
inni miklu. Fyrstu minningar
okkar um afa eru úr Tungubakk-
anum góða. Þar héldum við fjöl-
skyldan jól í tvígang á þeim árum
sem við bjuggum í Bretlandi. Afi
hafði alltaf einstaklega gaman af
öllu tilstandi í kringum gamlárs-
kvöld. Hann keypti hatta og
skraut á allt liðið, rakettur og
tertur og flöskusprengjur sem all-
ir krakkarnir fengu hvert í sinn
pokann og máttu sprengja að vild
um húsið. Hann var sá sem inn-
leiddi öryggisgleraugun og
brýndi fyrir okkur öllum að nota
þau.
Afi og amma voru gift í 60 ár. Á
50 ára brúðkaupsafmæli þeirra
kom stórfjölskyldan saman í
Skorradal til að halda upp á þann
merka áfanga. Þótt afi og amma
hafi kýtt sín á milli af og til eins og
gömul hjón var einstaklega fallegt
að heyra hvernig afi talaði um
ömmu þegar hún heyrði ekki til.
Þegar hann sagði hversu stór-
kostleg kona hún væri og hvað
hann elskaði hana ennþá. Yndis-
legt að heyra frá manni af þeirri
kynslóð sem þekkt er fyrir flest
annað en að tala af sér.
Nú hefur þú kvatt þetta jarðlíf,
elsku afi. Síðustu sporin voru þér
þung en er við kveðjum þig minn-
umst við með hlýju allra góðu
stundanna. Þín barnabörn,
Signý, Stefán Björn og
Bjarki.
Stefán S. Stefánsson
 Fleiri minningargreinar
um Stefán S. Stefánsson bíða
birtingar og munu birtast í
blaðinu næstu daga.
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir,
afi og langafi,
TRYGGVI ÞORSTEINSSON
læknir,
lést á Landspítalanum
mánudaginn 23. nóvember.
Útförin fer fram frá Hallgrímskirkju
mánudaginn 30. nóvember klukkan 13.
.
Hjördís Björnsdóttir,
Guðjón Sch. Tryggvason, Sigrún Stefánsdóttir,
Laufey Tryggvadóttir, Þorgeir S. Helgason,
Hildur Tryggvadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Yndislega mamma okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
GUÐRÚN BENEDIKTSDÓTTIR FRÁ
GRUNDARÁSI
sem lést 22. nóvember verður jarðsungin
föstudaginn 4. desember frá Bústaðakirkju
kl. 15.
.
Sigrún Aðalbjarnardóttir, Þórólfur Ólafsson,
Inga Hjördís Aðalbjarnardóttir, Helgi Jón Jónsson,
Aldís Aðalbjarnardóttir, Páll Sigurðsson,
barnabörn og barnabarnabörn.