Víkurfréttir - 28.07.1988, Page 14

\)iKun
14 Fimmtudagur 28. júlí 1988
jtitu*
TIL SÖLU
BUICK REGAL
árgerð ’84, kom á götun ’85. Ekinn 27.000
km. Verð og greiðsla eftir samkomulagi.
Uppl. í síma 12287.
Tilboð óskast
í sprungufyllingar og málun utanhúss að
Hringbraut 59 í Keflavík. Nánari upplýs-
ingar í síma 12213.
Frá Sjúkraþjálfun
Keflavíkur
Vegna brottflutnings starfsfólks úr landi,
verður Sjúkraþjálfun Keflavíkur lokað.
Um leið og við þökkum samstarfsfólki og
sjúklingum fyrir frábæra viðkynningu og
samstarf, óskum við öllum Suðurnesja-
mönnum heilla um ókomna framtíð.
Sjúkraþjálfun Keflavíkur
Starsleyfistillögur
fyrir Sorpeyðingarstöð
Suðurnesja
í samræmi við ákvæði reglugerðar nr.
390/1985 um starfsleyfi fyrir
atvinnurekstur sem valdið getur mengun,
liggia frammi á skrifstofum viðkomandi
sveitar- og bæjarfélaga til kynningar til 9.
september 1988 starfsleyfistillögur fyrir
Sorpeyðingarstöð Suðurnesja.
Rétt ti I að gera athugasemdir við starfsleyf-
istillögurnar hafa eftirtaldir aðilar:
1. Sá sem sótt hefur um starfsleyfi svo og
forsvarsmenn tengdrar eða nálægrar
starfsemi.
2. íbúar þess svæðis, sem ætla má að
geti orðið fyrir óþægindum vegna
mengunar.
3. Opinberir aðilar, félög og aðrir þeir
sem málið varðar.
Reykjavík, 22. júlí 1988.
Hollustuvernd ríkisins
Mengunarvarnir
Ilópurinn sem fór út, ásamt þýskukennara sínum.
14 þýskunemar við FjöIbrautaskóla Suðurnesja:
Vel heppnuð náms-
ferð til Þýskalands
Á undanförnum vikum hefur
nokkuð verið rætt og ritað um
Fjölbrautaskóla Suðurnesja. Eg
tel það gagnlegt fyrir skólann, að
um hann sé fjallað, þar sem slíkt
hlýtur alltaf að vekja forvitni
manna almennt og áhuga á skól-
anum og því fjölbreytta og áhuga-
verða starfi, sem þar fer fram. En
skólastarf virðist vera í eðli sínu
„fyrirferðarlítið"' og „þögult", ef
svo má að orði komast. Hérerátt
við, að oft er það svo að fáir, nema
þeir sem hlut eiga að máli, vita
raunverulega hvað gerist innan
veggja skóla almennt, nema það sé
kynnt sérstaklega.
Hér langaði mig til að greina í
stuttu máli frá mjög sérstakri og
vel heppnaðri námsferð, sem
nokkrir nemendur í efsta áfanga í
þýsku, þýsku 613, fóru í á síðustu
vorönn. Það er ekki algengt að far-
ið sé I slíkar námsferðir, enda ligg-
ur ótrúlega mikil vinna að baki og
því fylgir mikil ábyrgð fyrir einn
kennara að fara með hóp nemenda
til útlanda.
Námsferð þýskunema stóð
yfir í viku og var það nokkuð stutt-
ur tími að áliti skólastjóra mála-
skólans. Schwabisch-Hall erfrem-
ur lítil, mjög gömul ogfallegborg.
Þangað er um klukkutíma akstur
frá Stuttgart. Borgin státar af
byggingum frá miðöldum og í
miðborginni er ekki laust við að
sum húsin, sem þó eru mjög falleg
og í frábæru ásigkomulagi, séu
farin að halla örlítið! Þetta er eitt
af því sem gerir borgina svo að-
laðandi og heillandi fyrir ferða-
manninn! Enda er borgin geysi-
vinsæll áfangastaður ferðamanna,
einkum á vorin og sumrin. Sjálfri
fannst mér eins og ég væri komin
heim, þegar við stigum út úr rút-
unni. En það er ólýsanlegt hvernig
tilfinningar gripa kcnnara, þegar
hann stendur með nemendur sína
á stað, sem hann hefur staðið oft á
sjálfur og sagt nemendunt sínum
frá. Eins og áður sagði er borgin
mjög gömul og til gamans Iangar
mig að segja frá skemmtilegu at-
viki í því sambandi. Þannig var,að
einn kennari skólans var fyrir
nokkru Ieiðsögumaður með hóp
amerískra ferðamanna í borginni.
Hann leiddi fólkið að elstu og
sögulegustu byggingum borgar-
innar og sagði því sögu þeirra. Á
leiðinni gengu þau fram hjá liúsi
sem virtist vera komið til ára
sinna. Einn ferðalangurinn stopp-
aði og vildi vita hvort þetta væri
ekki merkilegt hús en leiðsögu-
maðurinn sagði að svo væri ekki,
því húsið væri ekki nema rúmlega
þrjú hundruð ára!
Nemendur voru oftast frá kl. 8
til 15 í skólanum og fór kennslan
fram bæði innan veggja skólans og
utan. Nemendur fengu t.d. mynd
af einhverri þekktri byggingu í
borginni, gjarnan tveir og tveir
saman. Svo áttu þau að finna hana
og kynna sér sögu hennar með
hjálp fólks á förnum vegi. Svoáttu
þau að fjalla um þetta í skólanum.
Það má því svo sannarlega segja,
að kennslan hafi verið ákaflega lif-
andi. Sjálf er ég þeirrar skoðunar,
að nemendur hafi bæði haft mikið
gagn og gaman af þessum stutta
tíma. Nemendur gistu á heimilum
og það var einkar lærdómsríkt.
Með þessu móti fengu nemendur
ekki bara tækifæri ti! að læra
þýsku, heldureinnigtækifæri tilað
kynnast Þjóðverjum, heimilum
þeirra og venjum í daglegu lífi.
Auðvitað hefði tíminn þurft að
vera lengri en þetta hefur þó veitt
nemendum ákveðna hugmynd um
ofangreint. Það vakti t.d. athygli
krakkanna, hve almennilegt fólk-
ið var, það vildi allt gera fyrir þau
sem þaðgat. Einnig heldégaðþau
hafi verið mjög hissa á því, hversu
flókið „kerfið" var, miðað við það
sem er hér heima. Það var t.d. ekki
auðvelt að taka peninga út úr
banka út ágreiðslukort ogoft varð
að fara banka úr banka til þess.
Hópurinn heimsótti mjög
gamla og þekkta borg í nágrenni
við Schwabisch-Hall, sem heitir
Rothenburg. Einnig var farið
tvisvar í stuttar ferðir til Stuttgart.
Á meðan á dvöl okkar í
Schwabisch-Hall stóð, spjallaði
yfirkennari skólans oft við mig.
Hann liafði á orði að kennarar
skólans og annað starfsfólk hefði
veitt þessum hópi frá Islandi sér-
staka athygli. Hann var þeirrar
skoðunar, að nemendurnir hefðu
staðið sig mjög vel í alla staði og
fengu þeir gott prófskírteini. er
þeir fóru heim til Islands. Yfir-
kentiarinn talaði t.d. sérstaklcga
um það, hversu lifandi og áhuga-
samir jxssir krakkarværu. Einnig
sagði hann, að þau hefðu verið
ákaflega kurteis og tillitssöm og
hann langaði að vita eitthvað um
skólann okkar, Fjölbrautaskóla
Suðurnesja, og vakti skólinn at-
hygli lians. Kennari hópsins.
Heidi Wetz, var t.d. alveg öldung-
is hissa, þegar krakkarnir færðu
henni gjöf að lokum. „Svona
skemmtilega hugulsamur hefur
enginn hópur verið," sagði hún
mér. Einnig var mér tjáð, að kenn-
arar hefðu heldur kviðið þvi að fá
hóp frá íslandi og það segir því
miður sína sögu um íslenska ferða-
langa erlendis almennt. „En þessi
hópur hefur staðið sig frábærlega
vel," hélt kennarinn áfram.
Þessi vitnisburður, sem nem-
endur Fjölbrautaskóla Suður-
nesja fengu er vitanlega einstakur
og éger þakklát fyriraðhafafeng-
ið að eiga dálítinn þátt í þessari
námsferð, sem ég vona að hafi ver-
ið nemendum jafn ógleymanlegog
mér. Margar skemmtilegar stund-
ir og augnablik ntunu seint liða úr
minni.
Suðurnesjamenn hafa svo sann-
arlega ástæðu til að vera stoltir af
sínum framhaldsskóla, innan
veggja hans fer fram gott starl'.
starf sem er í sífelldri endurskoð-
un og uppbyggingu.
Að lokum við ég þakka skóla-
meistara. Hjálmari Árnasyni, fyrir
hans jákvæða viðhorf og mikla
stuðning. Án hans hjálpar hefði
þessi ferð aldrei verið farin.
Keflavík, 5. júlí 1988,
Guðrún Erla Sigurðardóttir,
kennari við Fjölbrautaskóla
Suðurnesja.