Dagblaðið Vísir - DV - 27.10.2015, Blaðsíða 22

18 Menning Vikublað 27.–28. október 2015
ATN Zebra 16
Z-spjótlyfta • Fjórhjóladrifin
• Diesel
• Vinnuhæð: 16,4m
• Pallhæð: 14,4m
• Lágrétt útskot: 9,3m
• Lyftigeta: 230kg
• Aukabúnaður: Rafmagns-
og lofttenglar í körfu.
• Til afgreiðslu strax
Ýmsar aðrar ATN spjót- og
skæralyftur til afgreiðslu
með stuttum fyrirvara.
Lykillinn að vera mannlegur
B
jarni Thor Kristinsson óp-
erusöngvari hefur verið á
ferð og flugi undanfarn-
ar vikur. Kvöldið áður en
hann söng eitt aðalhlut-
verkið á frumsýningu Íslensku óper-
unnar á Rakaranum frá Sevilla hafði
hann tekið þátt í uppfærslu af Hol-
lendingnum fljúgandi í óperunni
í Wiesbaden. Ferðalagið kom ekki
að sök á frumsýningarkvöldinu því
Bjarni hlaut glimrandi viðtökur og
sagði óperugagnrýnandi DV hann
hafa verið stórkostlegan í hlutverki
sínu. „Það var greinilegt að hann
skemmti sér ekki síður en áhorfend-
ur,“ skrifaði hann meðal annars.
Skemmtilegt að standa á sviði
Bjarni er alinn upp í Garði þar sem
hann lærði á flautu og söng í kór
en var aldrei mikið efni að eigin
sögn. Hann hóf þó söngnám upp úr
tvítugu og 27 ára hélt hann til Aust-
urríkis í söngnám. Í kjölfarið var
hann fastráðinn við þjóðaróperuna
í Vín, þar sem hann starfaði í þrjú
ár en hefur starfað í lausamennsku
síðan. Var óperan eitthvað sem þú
stefndir alltaf á?
„Eftir að ég byrjaði í söngnáminu
langaði mig fljótt að verða óperu-
söngvari. Þegar ég var krakki var ég
mikið í áhugaleikfélögum og fannst
skemmtilegt að standa á sviði. Þegar
ég fékk tækifæri til því að sameina
þetta tvennt, sönginn og leikinn,
fór ég fyrst að hafa raunverulegan
áhuga,“ segir Bjarni.
Þarf að finna samúð með
leiðindagaurunum
Rakarinn frá Sevilla er tæplega 200
ára gömul grínópera eftir Ítalann
Gioachino Rossini. Hún fjallar um
greifann Almaviva sem fellur fyrir
hinni ungu Rosinu. Hún er hins vegar
í umsjá eldri manns Dr. Bartolo sem
ætlar sér að giftast henni. Almaviva
fær rakarann og þúsundþjalasmiðinn
Fígaró til að hjálpa sér að blekkja Bar-
tolo og vinna ástir Rosinu.
„Bartolo er týpískur „buffo“
karakter, það er ákveðin tegund af
grínkarakter í eldri óperum. Hann
er maður sem á dálítið af peningi og
vill giftast ungu stúlkunni. Hún verð-
ur hins vegar ástfangin af greifanum
og Bartolo gerir allt sem hann getur
til að reyna að hindra það – en það
gengur ekki. Hann er samt líka með
ákveðinn sympatískan þráð. Mað-
ur á að geta sett sig í spor hans. Það
er kannski galdurinn við að syngja
svona leiðindagaura vel, maður þarf
að finna einhvern flöt á þeim svo fólk
finni til smá samúðar með þeim líka.“
Þetta var einmitt eitthvað sem
mig langaði að spyrja um. Oft í
eldri óperum er mjög skýr tvíhyggja
góðs og ills, þá velti ég því fyrir mér
hvernig maður tekst á við hlutverk
illmennisins. Hvort maður leitar í
mennskuna í karakternum eða illsk-
una í sjálfum sér?
„Ég veit það ekki alveg, ætli mað-
ur reyni ekki bara að vera svolítið
mannlegur. Ég held að það sé alltaf
lykillinn, hvort sem maður er að
leika góða eða vonda karaktera, ef
maður orðar það svo. En Bartolo er
ekkert illmenni, bara gamall karl
sem vill giftast ungri stúlku.“
Er þetta erfitt hlutverk? „Þetta reynir
töluvert á talfærin því þetta er mikill og
hraður texti. Það tók töluverðan tíma að
þjálfa vöðvann í það. Raddlega er þetta
hins vegar ekkert óyfirstíganlegt. Fyrst
og fremst er þetta bara mjög skemmti-
legt og gaman að fást við þetta.“
Staða tónlistarskólanna
áhyggjuefni
Jóhann Smári Sævarsson syngur
hlutverkið á móti Bjarna sem hef-
ur flakkað á milli Þýskalands allan
æfingatímann. „Á sama tíma var
ég að syngja í tveimur uppfærsl-
um í Þýskalandi, bæði í Wiesbaden
og í Düsseldorf. Ég hef farið fjórar
eða fimm ferðir á mánuði. En sem
betur fer er þægileg flugtenging
þarna á milli. Þetta var reyndar dá-
lítið strembið í kringum frumsýn-
inguna því það þurfti náttúrlega
að hittast þannig á að daginn áður
var ég með sýningu í Þýskalandi.
Ég flaug því heim á sjálfan frum-
sýningardaginn, en ég var rólegur
því Jóhann Smári hefði tekið sýn-
inguna hefði eitthvað komið upp á.
En sem betur fer gekk það allt upp,“
segir Bjarni.
Mun þessi flækingur halda áfram
á næstunni? „Núna er ég kominn í
frí frá útlöndum fram yfir áramót en
í vor syng ég í fjórum uppfærslum í
Kölnaróperunni.“
Eru ekki mikil viðbrigði að hoppa
á milli hinnar gríðarlegu óperuhefð-
ar á meginlandi Evrópu og svo ís-
lensku óperunnar? „Þetta er alltaf
sama vinnan. Það er mismunandi
eftir uppfærslum hvernig þær eru og
það veltur kannski meira á óperun-
um sjálfum og leikstjórninni. Það er
ekkert sungið öðruvísi á Íslandi en
annars staðar. En það er auðvitað
miklu meiri óperuhefð í Mið-Evrópu
og því þarf hún heldur ekki að glíma
við sama opinbera fjársveltið eins og
hér. Þar er bara litið á það sem verð-
mætasköpun að fjárfesta í menningu
í Evrópu, en á Íslandi er því miður
lögð minni áhersla á þetta. Þetta sést
til dæmis á því að tónlistarskólarnir
eru að drepast úr fjárskorti. Það væri
bara óhugsandi í Þýskalandi. Þar
tjaldar fólk lengur en til einnar næt-
ur,“ segir Bjarni og er greinilega mik-
ið niðri fyrir.
„Tónlistarfólk og aðrir sem tengjast
tónlistarheiminum eru virkilega ugg-
andi yfir stöðu tónlistarskólanna. Þú
getur rétt ímyndað þér hvernig við-
brögðin væru ef það sama gerðist í fót-
boltanum, ef það væri lagt niður allt
barnastarf, eða fótboltavöllum lands-
ins yrði lokað og breytt í verslunar-
miðstöðvar. Það er ágætt ef fólk setur
þetta í samhengi,“ segir Bjarni Thor. n
Bjarni Thor Kristinsson syngur eitt aðalhlutverkið í grínóperunni Rakarinn frá Sevilla
Kristján Guðjónsson
kristjan@dv.is
Í
slenska grasrótarforlagið
Tunglið forlag stækkar mögu-
legan lesendahóp sinn margfalt í
dag þegar tvær bækur forlagsins
koma út í þýskum útgáfum. Þetta eru
bækurnar Bréf frá Bútan eftir Ragn-
ar Helga Ólafsson og Eilífar spegl-
anir eftir Kristínu Ómarsdóttur sem
koma út í þýskum þýðingum Ursulu
Geiger og Caroline Weps.
Bækurnar tvær komu upphaflega
út á íslensku á fyrsta útgáfukvöldi
Tunglsins í júní 2013 en bækur
Tunglsins koma ávallt út í takmörk-
uðu upplagi, aðeins 69 eintökum, og
eru aðeins seldar á útgáfukvöldinu
sjálfu sem er haldið á fullu tungli.
Þau eintök sem seljast ekki eru svo
brennd.
Þetta sjöunda tunglkvöld for-
lagsins verður haldið á Vollmond-
bar í Basel í Sviss á þriðjudagskvöld
og er hluti af íslensku menningarhá-
tíðinni Culturescapes sem fer fram í
borginni um þessar mundir.
„Skipuleggjendurnir buðu okkur
að gera tvö tunglkvöld hér og okkur
datt í hug að eðilegast væri – í ljósi
þess að tunglið lifir hina eilífu endur-
tekningu og er í þokkabót það sama
alls staðar á jörðinni – að endurgera
með tilbrigðum fyrsta tunglkvöldið
en á þýsku. Við gefum út sömu
bækurnar, Dagur [Hjartarson] flytur
sama ávarpið (nema á þýsku í gegn-
um gervihnött „læf“ úr Hljómskál-
anum), ég les sömu ljóðin og meira
að segja mun Haraldur Jónsson lesa
úr bók Kristínar því alveg eins og
sumarið 2013 þegar bókin kom út þá
á hún því miður ekki heimangengt
hingað til Basel,“ segir Ragnar Helgi
Ólafsson, einn aðstandenda Tungls-
ins og höfundur annarrar bókarinn-
ar.
Verður eitthvert framhald á
þessari útrás Tunglsins?
„Tunglið kemur aftur heim.
Næsta tunglkvöld verður í Reykjavík.
Það er að minnsta kosti planið. En
síðan bendir ýmislegt til þess að við
höldum annað tunglkvöld á megin-
landinu á útmánuðum – mögulega í
Þýskalandi. Þótt það sé ekki endan-
lega frágengið,“ segir Ragnar Helgi. n
kristjan@dv.is
Tunglbækur á þýsku
Ragnar Helgi og Kristín Ómarsdóttir þýdd
Útrásartunglfarar Dagur Hjartarson og
Ragnar Helgi Ólafsson hafa gefið út bækur
undir merki Tunglsins í tvö og hálft ár.
„Þetta
reynir
töluvert á tal-
færin því þetta
er mikill og
hraður texti