Skagfirðingabók - 01.01.2004, Blaðsíða 41

HJÖRLEIFUR Á GILSBAKKA
Öxnadalnum skipaði Guðbrandur Hjörleifi að kveikja ökuljós-
in þar sem birtu væri svo brugðið að annað væri ekki forsvar-
anlegt. Hjörleifur var því mjög ósammála þar sem vart væri
miður dagur og enginn ljósatími kominn. En er þeir komu í
Fagranesflóann varð Hjörleifur að láta sig og kveikja ljósin því
ekki var lengur ökuljóst. Rétt hjá Bakkaseli skall svo á þeim
öskuhríð svo dimm að erfitt var að aka, en létti verulega er þeir
komu vestur á Flóann. Þeir komu við í Flatatungu sögðu ferða-
sögu sína og fréttu jafnframt að Heklugos væri hafið. Hrósuðu
þeir happi yfir að rannsóknarferð þeirra heppnaðist vel og var
lokið áður en gos hófst.
Guðbrandur Magnússon átti plöntusafn, mikið að vöxtum
og fagurlega frágengið. I því voru nær allar háplöntur sem
fundist höfðu í Skagafirði. Safnið var í raun hinn mesti dýr-
gripur. Guðbrandur vildi að það yrði varðveitt til frambúðar í
Skagafirði því að þaðan voru flestar plönturnar ættaðar. Oft
höfðu þeir rætt sín á milli og við ýmsa fleiri þá hugmynd að
koma upp náttúrugripasafni í Skagafirði. Þeir urðu sammála
um að leita til Páls Dagbjartssonar skólastjóra í Varmahlíð og
biðja hann liðveislu við málið og athuga hvort pláss kynni að
finnast í skólanum undir safn. Eftir það fékk málið aukinn byr
og almennan stuðning er það var víðar kynnt og rætt. Páll
Dagbjartsson skráði í gjörðabók hvernig málið gekk fram, eftir
að þeir félagar gengu á hans fund:
Oddvitar aðildarhreppa Varmahlíðarskóla komu saman til
fundar í skólanum 26. janúar 1980. A þessum fundi lagði
skólastjórinn, Páll Dagbjartsson, fram eftirfarandi tillögu:
Oddvitar aðildarhreppa Varmahlíðarskóla samþykkja á
fundi í Varmahlíð 26. janúar 1980 að stofna náttúru-
gripasafn og veita því húsnæðisaðstöðu í skólanum, enda
er ráð fyrir því gert við hönnun skólans að skólasafn hafi
þar aðstöðu. Tilgangurinn með stofnun safnsins er:
39