Jólasveinar - 01.12.1922, Blaðsíða 26

24
hún fá að sjá það og rósina. Eg' vildi óska að hún gæti séð
hvað blómin eru yndisleg“,
Já þau voru falleg! Tvær hálfútsprungnar hvítar rósir og
ein alveg útsprungin. Þær blátt áfram lýstu upp í dimmu her-
berginu, svo slcínandi hvítar voru þær.
Það var búið að hryngja inn jólahátíðina, klukknahljóm-
urinn liafði vakið Ingu.
Frú Jörensen kveikti á jólatrénu og lét það við rúm Ingu
litlu. Við hliðina á því stóð lítið borð á því var rósin. Svo
settust bæði niður og hori'ðu ltvíðandi augum á litlu telpuna
sína. Ætli að hún vakni nú aftur? Skyldu þau noklcurtíma
framar fá að sjá fallegu, bláu augun hennar.
Nú heyrðu þau söng frá nágrannahúsinu: „Heims
um ból, helg eru jól“. Já, jólin voru yndisleg, ef maður gat
verið með ástvinum sínum, en þau voru það ekki fyrir þau
sem sátu og biðu eftir dauða darnsins síns.
Alt í einu opnaði Inga augun. Móðir hennar kraup við
rúmstokkinn og kysti hana.
„Ó, mamma! Pabbi! En hvað jólatréð er fallegt. Ó! og
rósimar!“ Það var eins og gleðióp. Inga hálfsettist upp í rúm-
H.f. Rafmf. Hiti & Ljós, Laugavegi 20 B. Sími 830.