Tímarit Hjúkrunarfélags Íslands - 01.10.1972, Blaðsíða 3

IJR DAGSINS ÖNN
Brynhildur Ósk Siguröardóttir.
Rætt við Brynhildi ósk Sigurð-
ardóttur héraðshjúkrunarkonu
á Reykhólum í Barðastrandar-
sýslu.
Hvenær laukst þú námi, Bryn-
hildur?
Ég útskrifaðist haustið 1964
og vann fyrst á handlækninga-
deild, síðan á skurðstofu í 2
ár. Síðast vann ég á lyflækn-
ingadeild í 2 ár. Hefur það kom-
ið sér einkar vel í núverandi
starfi mínu að hafa fengið þessa
þríþættu reynslu.
Þú starfar nú sem héraðshjúkr-
unarkona fyrir Gufudals-, Reyk-
hóla- og Geiradalssveitir. Eigið
Mð ekki við samgönguörðug-
leika að etja yfir vetrarmánuð-
ina ?
Reykhólalæknishérað er mjög
einangrað. Það takmarkast að
vestan af Klettshálsi, norðaust-
an af Tröllatunguheiði og sunn-
an af Gilsfirði. Allt eru þetta
^jög slæmir farartálmar,
Klettsháls og Tröllatunguheiði
ófær allan vetmúnn, og Gils-
fjörður lokast iðulega vegna
snjóa. Þar við bætist, að hliðar-
halli í Gilsfirði er svo mikill, að
sajóbíl verður vart eða ekki við
komið. Héraðið nær yfir 3 sveit-
K', Gufudals-, Reykhóla- og
Geiradalssveitir, og eru sam-
Söngur innan sveita oft og tíð-
Urn mjög erfiðar á vetrum.
Heita má, að Gufudalssveit sé
einangruð frá umheiminum all-
an veturinn.
Hefur ekki til skamms tíma ver-
ið læknissetur á hinu forna höf-
uðbóli Reykhólum?
■Jú, á Reykhólum hefur verið
læknissetur, og þar er læknis-
bústaður. Má segja, að aðstaða
þar sé nokkuð góð: allgóð lækna-
stofa, ágæt lyfjageymsla og
röntgenstofa. Nokkuð er til af
tækjum og áhöldum, þótt ýmis-
legt vanti, svo sem þvagskil-
vindu, og röntgentækið hefur
verið bilað um skeið. Nauðsyn-
legustu lyfjabirgðir eru fyrir
hendi, svo sem algengustu
fúkka- og súlfalyf, væg verkja-
lyf, hóstamixtúrur og fleira.
Læknishéraðið á lyfjabirgðirn-
ar.
1 hverju er starf þitt aðallega
fólgið?
Ég hef reynt að fyigjast með
ungbörnum eins og mér hefur
verið unnt og séð um, að þau
fái tilskildar ónæmisaðgerðir.
Þó er reglubundið eftirlit mjög
erfitt vegna samgangna og
fleira. Hins vegar hefur verið
erfitt með ónæmisaðgerðir á
eldri börnum vegna ýmissar ó-
reglu, ónæmiskírteini hafa glat-
azt, engin spjaldskrá fyrir
hendi, tíð læknaskipti o. s. frv.
Ég hef ekki treyst mér til að
frumbólusetja eldri börn, en því
fylgir mun meiri áhætta en með
ungbörn, vegna þess að enginn
læknir hefur verið hér nálægt.
Þá hef ég haft nokkur af-
----------------------- TÍMARIT
skipti af vanfærum konum og
reynt að fylgjast með þeim eft-
ir föngum. Þær hafa ekki átt
kost á læknisskoðun, síðan lækn-
islaust varð í Búðardal í febrú-
ar, og engin ljósmóðir hefur
heldur verið hér í vetur.
Yfirleitt er ekki ætlazt til, að
ég fari í sjúkravitjanir, þótt
allmörg tilfelli hafi gert þær
nauðsynlegar.
Hvernig ferð þú að því að ná
sambandi við lækni, og hvert ber
þér að leita?
I veikindatilfellum hef ég
símasamband við lækni og reyni
að lýsa einkennum og ástandi
sjúklings eftir beztu getu. Síð-
an ákveður læknir lyfjameðferð,
ef með þarf, og afgreiði ég þá
tilskilin lyf. í fyrstu hafði ég
samvinnu við lækni í Búðardal,
sem kom hingað hálfsmánaðar-
lega. En síðan í febrúar hefur
verið læknislaust þar og enginn
læknir komið hingað, utan einu
sinni úr Reykjavík. Eins og er
hef ég símasamband við héraðs-
lækninn í Stykkishólmi, og er
það eina læknisþjónustan, sem
þetta byggðarlag hefur notið,
eins og málin standa nú.
Stundum hef ég þurft að leita
beint til Landspítalans eða
Sjúkrahúss Akraness varðandi
sjúklinga, sem hafa þurft
sjúkrahúsvist. Allir þeir læknar,
sem ég hef haft samvinnu við,
hafa verið mjög samvinnuþýðir
og reynt að veita sem bezta
fyrirgreiðslu hverju sinni.
Framhald á næstu síðu.
HJÚKRUNARFÉLAGS ÍSLANDS 77