Dagblaðið Vísir - DV - 26.04.2016, Blaðsíða 12

Vikublað 26.–28. apríl 201612 Fréttir
Athyglisvert er að skoða að hið sama
á við um staðinn sem er í öðru sæti,
Restó, sem hjónin Jóhann Helgi Jó-
hannesson og Ragnheiður Helen Eð-
varðsdóttir reka af ástríðu og myndar-
brag. „Hvað mig varðar þá gæti ég
ekki gert þetta öðruvísi og ég fagna
því að verið sé að opna fleiri slíka
staði, að eigendurnir séu á gólfinu og
í eldhúsinu. Ég fór í framhaldsnám til
Ítalíu og þar er þessi hugmyndafræði
við lýði, fjölskyldustaðir og maturinn
úr fersku hráefni úr nærliggjandi um-
hverfi. Þar sótti ég mikinn innblástur
og langaði til að gera það sama hér-
lendis,“ segir Friðrik.
Eins og Björgvin Halldórs
Hugmyndafræðin lá fyrir og úr
varð að Friðrik og Arnrún opnuðu
veitingastaðinn Friðrik V á Akur-
eyri fyrir fimmtán árum. Friðrik var
í eldhúsinu og Arnrún að þjónusta
gesti. „Þrátt fyrir að nafnið mitt sé á
staðnum þá er ég í rauninni eins og
trommari á bak við sem heldur takti.
Adda sér um upplifun gesta, tekur á
móti þeim, stjanar við þá og kveður
þá eftir máltíðina. Hún heldur um
allan pakkann og ég gæti ekki staðið
í þessu án hennar,“ segir Friðrik.
Fastir matseðlar samrýmast ekki
hugmyndafræði þeirra hjóna. Eldað
skal úr því sem er í boði hverju sinni
og íslenskt skal allt vera. „Það væri
voðalega töff að segja að ég væri að
springa úr frumlegum hugmyndum.
Það er aftur á móti kannski ekki alveg
satt. Ég elda úr því sem er ferskt
hverju sinni og er kominn með mikla
reynslu í því. Ég er í rauninni eins og
Björgvin Halldórs, ég þarf ekki að
vera með mörg lög en ég kann þau
bara afskaplega vel,“ segir Friðrik og
skellihlær.
Verðlaunin borguðu
ekki reikningana
Fyrir norðan einbeittu þau hjónin
sér að hráefni sem fékkst úr Eyja-
firði og nærsveitum. „Það gekk að
mörgu leyti vel. Við fengum mikið af
verðlaunum og viðurkenningum en
það borgaði ekki reikningana,“ segir
Friðrik. Efnahagshrunið gerði út um
reksturinn og svo fór að þau hjónin
ákváðu að loka veitingastaðnum en
aðeins um skamma hríð. Friðrik tók
að sér verkefni fyrir Icelandair þar
sem að hann ferðaðist milli Eddu-
hótelanna og aðstoðaði matreiðslu-
menn á hverju hóteli við að byggja
upp matseðla úr íslensku hráefni frá
nærliggjandi sveitum. Það reyndist
vera mikið gæfuspor. „Ég keyrði sex
sinnum hringinn í kringum landið
og kynntist ótrúlega miklum fjölda
af bændum, veiðimönnum og minni
framleiðendum um land allt. Ég bý
enn að þessu tengslaneti í dag varð-
andi leitina að hráefni,“ segir Friðrik.
Lífsstíll, ekki viðskipti
Árið 2012 ákváðu hjónin síðan að
opna Friðrik V í Reykjavík. Þó að
þeim hafi liðið vel fyrir norðan þá
viðurkennir Friðrik að það sé auð-
veldara að reka veitingastað í höfuð-
borginni. „Það eru fleiri viðskipta-
vinir og auk þess getum við haft
allt landið undir varðandi hráefni.
Allt hráefni er á leið til Reykjavíkur,“
segir hann. Staðurinn er lítill, að-
eins 32 borð, auk þess sem hann
er einsetinn sem er sjaldgæft hér-
lendis. Máltíðin á að taka langan
tíma og hver viðskiptavinur á að fá
að njóta sín. „Helsti galli veitinga-
manna er kannski sá að þeir eru að
flýta sér of mikið,“ segir Friðrik. Að
hans sögn eru það algjör forréttindi
að fá að reka veitingastað eftir sínu
eigin höfði. „Þetta er lífsstíll en ekki
viðskipti. Við hjónin unnum oft 15–
16 tíma á dag og í því ljósi eru laun-
in kannski ekki há. Hins vegar höfum
við gaman af þessu þó að stundum
sé þetta ekki auðvelt.“
Ferðamannastraumurinn er
Friðriki hugleikinn, kostir hans og
gallar. „Það hefur búið til mikla gerj-
un og gefið veitingamönnum með
góðar hugmyndir frelsi til að gera
eitthvað skemmtilegt. Innlendir
áhugamenn um góðan mat njóta
síðan góðs af því. Ég lærði á Hótel
Holt í kringum 1990 og á sumrin fór
ég út á land að elda fyrir rútutúrista.
Það hefur margt breyst síðan þá,“
segir hann kíminn.
Illa undirbúnir ferðamenn
Að mati Friðriks eru ekki bara jákvæð
teikn á lofti. „Það er kominn ákveðin
vídeóleigu- eða refabúastemming
í gang. Það á að hleypa eins mörg-
um inn og mögulegt er og síðan á að
græða hratt og mikið. Ég myndi vilja
að ferðamálastefnan hérlendis væri
eins og á Friðriki V. Við erum bara
með 32 borð og bókum þau fyrir við-
skiptavini sem vilja greiða fyrir það.
Hinir verða bara að koma síðar. Við
þurfum að finna út hvað Ísland get-
ur tekið við mörgum ferðamönnum
á ári,“ segir Friðrik.
Að hans sögn er að verða mikil
breyting á því hvaða tegund ferða-
manna kemur hingað til lands.
„Áður fyrr komu ferðamenn sem
voru afar vel undirbúnir fyrir hvað
var í vændum hérlendis. Þeir þekktu
verðlagið og hvað þeir ætluðu að
skoða og sjá. Fátt kom þeim á óvart,
þetta var ferðin með stóru F-i. Í dag
eru margir að stökkva hingað á lág-
um fargjöldum og vita lítið við hverju
þeir eigi að búast og verðlagið kemur
þeim í opna skjöldu. Ég er ekki viss
um að það sé jákvætt,“ segir hann.
Sorglegt að sjá vísanir í þorramat
Friðrik er harðorður þegar kemur
að ímyndavinnu varðandi íslenskan
mat. „Ég veit ekki hvort þessum að-
ilum þyki þetta fyndið eða hvað
en mér finnst afar sorglegt þegar
öll umfjöllun um íslenskan mat
snýst um þorramat og hákarl. Tveir
heimsfrægir matreiðslumenn hafa
borðað íslenskan hákarl í vinsælum
sjónvarpsþáttum og gubbað. Er það
góð auglýsing? Íslenskur matur er
ekki eitthvað sem afi þinn varð að
borða fyrir tvö hundruð árum þegar
hann var að drepast úr hungri. Við
eigum í dag stórkostlegt hráefni,
kjöt, sjávarfang og grænmeti. Það
er íslenskur matur,“ segir Friðrik af
sannfæringu. n
„Þetta er lífsstíll en
ekki viðskipti. Við
hjónin unnum oft 15–16
tíma á dag og í því ljósi eru
launin kannski ekki há.
Stáltech ehf. - tunguhálSi 10, Reykjavík - S: 5172322
CNC renniverkstæði