Dagblaðið Vísir - DV - 28.02.2017, Page 4

Vikublað 28. febrúar–2. mars 20174 Fréttir
Við tökum upp söngvara,
hljóðfæraleikara, hljómsveitir,
hljóðbækur, og margt fleira
Stúdíó
NORN
Síðumúla 17, 108 Reykjavík • Sími 561 7200 • studionorn.is • facebook.com/studionorn
Æ
tla verður að í máli þessu
standi orð gegn orði. Ber
að líta til þess að kærði
neitar eindregið sakar­
giftum og erfitt er að
sýna fram á ásetning hans til kyn­
ferðisbrots.“ Þetta er meðal þess sem
kemur fram í bréfi sem Hólmfríður
Anna Alexandersdóttir fékk sent heim
síðastliðinn föstudag. Hún hafði þá
beðið mánuðum saman eftir því að
fá vita hvort kæra sem hún lagði fram
á hendur vini sínum fyrir nauðgun
myndi ná í gegn hjá Ríkissaksóknara.
Svo reyndist ekki vera en Hólmfríður
undrast að ekki hafi tekinn til greina
vitnisburður vinkonu hennar auk
staðfesting fagaðila á því að atvikið
hafi haft alvarleg áhrif á líðan hennar.
Hólmfríður hefur þekkt piltinn
sem hún kærði síðan árið 2014. Hún
segist hafa litið á hann sem náinn,
góðan vin þar til 24. apríl 2016, en
það kvöld voru þau saman heima hjá
piltinum. Þannig lýsir hún atvikinu:
„Það var suðað í dágóðan tíma og
ég neitaði sífellt. Útskýrði vel af hverju
og baðst afsökunar. Hann hélt áfram
að biðja og varð vel pirraður, hreytti í
mig, tók mig tvisvar úr buxunum eftir
að ég klæddi mig í þær aftur í von um
að það myndi hjálpa. Af ótta bugaðist
ég og lá þarna en það fór ekki á milli
mála að þetta var ekki það sem ég
vildi. Ég skalf öll og þá hreytti hann
út úr sér: „Slakaðu á! Ekki vera svona
stressuð.“
Hólmfríður segist ekki hafa getað
hugsað sér að leita á Neyðarmóttöku
eftir atvikið. Hún hafi óttast við­
brögðin þegar hún segði frá því að
gerandinn væri vinur hennar, en ekki
ókunnugur maður. Það gæti ekki talist
trúverðugt. Þess í stað hafi hún ekið
um grátandi þar til vinkona henn­
ar hringdi í hana og hún hafi þá rak­
ið söguna.
Á meðal þeirra gagna sem síðar
voru lögð fyrir hjá lögreglu var vitnis­
burður þeirrar vinkonu auk annarrar,
auk Facebook­samskipta Hólmfríðar
við vinkonur sínar þar sem hún lýs­
ir atvikinu fyrir þeim. Þá voru einnig
lögð fyrir skilaboð sem Hólmfríður
sendi piltinum daginn eftir atvikið þar
sem hún talar um atvikið. Hún segist
hafa verið „ónýt“ eftir þetta kvöld; hún
hafi hætt að sofa og hætt að fara í skól­
ann. Hún hafi verið þjökuð af skömm.
Eftir þetta kvöld áttu Hólmfríður og
pilturinn ekki í neinum frekari sam­
skiptum. Hún sá hann í eitt skipti í
fyrrasumar:
„Þá sá ég að hann forðaðist að
horfa á mig. Hann leit á mig, hrökk í
kút og starði svo niður fyrir sig. Mér
fannst það alveg augljóst að hann vissi
upp á sig sökina.“
Þjökuð af áfallastreitu
Hólmfríður lagði fram kæru á hendur
piltinum í lok júlí í fyrra. Hún hafði í
millitíðinni leitað til námsráðgjafa
í MK þar sem hún stundaði nám, og
einnig leitaði hún til sálfræðings sem
hún hafði áður gengið til vegna bar­
áttu við kvíða. Sálfræðingurinn bar
síðar vitni hjá lögreglu og staðfesti
að Hólmfríður væri haldin mikilli
áfallastreituröskun vegna atburðarins
þann 24. apríl. Sömuleiðis gaf náms­
ráðgjafinn skýrslu, en Hólmfríður leit­
aði til ráðgjafans tveimur dögum eftir
atvikið.
Þá var einnig lagt fram hjá lögreglu
vottorð læknis sem Hólmfríður leitaði
til að kvöldi 24. apríl, skömmu áður
en atvikið átti sér stað en hún þjáðist
þá af miklum sársauka vegna blöðru­
bólgu.
„Ég var að vonast til að það
myndi sanna að ég tók ekki þátt í
þessu sjálfviljug, enda ótrúlegur
sársauki sem fylgir því að vera með
blöðrubólgu. Það virðist samt ekki
hafa dugað.“
Pilturinn var kallaður til yfir­
heyrslu nokkrum vikum eftir að
Hólmfríður lagði fram kæru. Hann var
aðeins yfirheyrður einu sinni og segist
Hólmfríður ekki skilja hvers vegna
hann var ekki yfirheyrður oftar. Hún
lýsti atburðinum eins við alla þá sem
hún ræddi við. Hún undrast að piltur­
inn hafi aðeins þurft að lýsa atburðin­
um einu sinni.
„Hann er kallaður inn, hann neitar
sök og það virðist bara nægja. Mér
finnst hans máttur vera svo mikill á
meðan minn máttur er enginn. Mér
finnst svo skrítið að hann hafi ekki
þurft að segja sína sögu oftar en einu
sinni. Ef hann hefði þurft að gera
það er aldrei að vita nema það hefði
komið fram misræmi í frásögninni
hans. Það er erfitt að ljúga í fyrra skipt­
ið og þurfa svo að muna nákvæmlega
það sem maður sagði þegar sagan er
endurtekin.“
„Rosalegur skellur“
Hún kveðst hafa haldið fast í vonina
á meðan hún beið eftir niðurstöðu
í málinu og þá hafi lögfræðingur
hennar einnig talið að hún ætti tals­
verða möguleika á að fá málið í gegn,
þó svo að engu væri hægt að lofa.
Biðin hafi því tekið gríðarlega á.
„Mig langaði svo innilega að trúa
því að réttlætið myndi ná fram í þessu
máli. Þess vegna er svo hrikalega sárt
að fá bréf þar sem það er tilkynnt að
málið sé fellt niður vegna þess að það
eru mín orð gegn hans. Að lesa að
hann hafi sagt við lögreglu að allt hafi
verið eðlilegt og hann hafi ekki orðið
var við að ég vildi ekki taka þátt í kyn­
lífinu. Þetta var rosalegur skellur.“
Ásamt lögfræðingi sínum hyggst
hún nú kanna möguleikann á því að
taka rannsóknina upp að nýju. Og
hún sér ekki eftir að hafa kært.
„Ég stend betur en margir aðrir
í þessar stöðu að því leyti að ég hef
unnið ótrúlega mikið í sjálfri mér. Ég
er miklu sterkari í dag heldur en fyrir
tveimur mánuðum. Ég hugsa um það
að miðað við hegðun hans þá veit
hann upp á sig sökina. Innst inni er
hann með samviskubit yfir því sem
hann gerði. Og ég veit að skömmin er
Auður Ösp Guðmundsdóttir
audur@dv.is
„Mér finnst hans
Máttur vera svo
Mikill á Meðan
Minn er enginn“
n Hólmfríður kærði vin sinn fyrir nauðgun