Morgunblaðið - 02.02.2017, Qupperneq 23

hafa fengið að ferðast með henni
þennan spöl í gegnum lífið. Ég
mun horfa til hennar sem fyr-
irmyndar um ókomin ár.
Hvíl í friði, elsku amma. Ég
hef annan köngul meðferðis þeg-
ar við sjáumst næst.
María Helga
Guðmundsdóttir.
Elsku amma, nú kveðjum við
þig og þökkum fyrir okkur.
Þú varst drottning fjölskyld-
unnar og hefðarkona fyrir alla
sem þig þekktu. Virðuleg en lít-
illát, með skoðanir á hlutunum,
full góðsemi og væntumþykju
fyrir öllu og öllum. Þú varst ef-
laust fegursta unga kona Íslands
á tímum þegar fegurðarsam-
keppnir fóru ennþá fram í formi
ljóðlistar og málverka. Og þú
hélst fegurð þinni ævilangt. Afi
Hafsteinn var nú ekkert slor
heldur.
Te. Ristað brauð og te.
Fyrir okkur af yngri kynslóð-
inni er ævi þín sveipuð leynd-
ardómsfullum ljóma. Þú fæddist
í Liverpool millistríðsáranna og
eyddir þar fyrstu árunum með
mömmu þinni, pabba og stóru
systur við miserfiðar aðstæður.
Bjóst svo í hjarta Reykjavíkur
frá sjö ára aldri. Mamma þín,
Jósefína, var athafnakona og af-
reksmanneskja sem barðist fyrir
betra lífi ykkar og síðar borg-
arbúa og sveitunga sinna norður
í Húnavatnssýslu. Við hittum
hana aldrei en þekkjum hana í
gegnum þig. Þú varst ótæmandi
viskubrunnur um fortíðina og
enginn hafði meira gaman af því
að spjalla um gamla tímann en
þú.
Sunnudagslæri. Ís með ávöxt-
um úr dós.
Þú hélst svo fallega heimili
með afa, í húsi sem var uppfullt
af ævintýrum, bókum og lista-
verkum. Svo mörgum listaverk-
um að stundum hélt maður að
maður sjálfur hlyti að vera lista-
maður. Börn þín urðu öll lista-
fólk. Það var steinasafn undir
flyglinum. Fúsi kom og spilaði og
söng.
Þú varst sannkallaður gleði-
gjafi og grínisti af Guðs náð.
Hlátursköstin! Þegar við heim-
sóttum Madame Tussaud-safnið í
London fyrir þremur árum
spurðir þú starfsmanninn í af-
greiðslunni hvort það væru sér-
kjör fyrir þá sem kæmu oft. Þú
hafðir nefnilega komið áður.
Fyrir sextíu og einu ári. Þvílík
gæfa að fá að hafa þig svona
lengi hjá okkur.
Og þú eldaðir alltaf upp úr
smjöri.
Þín barnabörn,
Þórir Már Jónsson,
Helgi Hrafn Jónsson,
Unnur Jónsdóttir.
Helga, systir mín, hafði þann
eiginleika að geta alltaf horft á
björtu hliðarnar og gert það
besta úr hlutunum.
Þann eiginleika hafði hún frá
mömmu okkar, sem aftur hafði
hann frá ömmu okkar. Þær voru
allar klettar í okkar tilveru.
Um árabil vann hún við hlið
Hafsteins, eiginmanns síns, í fyr-
irtæki þeirra, Þjóðsögu, en að-
allega var hún heimavinnandi
húsmóðir, sem lifði fyrir það
fyrst og fremst að koma börn-
unum sínum til manns og búa
manninum sínum fallegt og gott
heimili.
Og heimilið var bæði fallegt og
gott. Þar var listin í fyrirrúmi,
bæði tónlist, myndlist, ritlist og
hvers kyns fallegt handbragð,
sem gladdi bæði augu og anda.
Og börnin komust til manns og
glöddu hana og önnuðust vel alla
tíð.
Hún var svo lánsöm að halda
heilsu fram að hinstu stundu og
gat notið félagsskapar bæði fjöl-
skyldu og vina allt til enda.
Síðustu árin dvaldi hún á
hjúkrunarheimilinu Grund, þar
sem hún eignaðist góðar vinkon-
ur og var hvers manns hugljúfi,
bæði vistmanna og starfsfólks,
enda alltaf stutt í hláturinn og
kvartanir eða neikvæðni ekki til í
hennar orðabók.
Við, sem trúum á að eitthvað
sé til handan þessa lífs, erum
þess fullviss að Hafsteinn, mágur
minn, hafi nú þegar tekið á móti
henni opnum örmum.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
(Valdimar Briem)
Við Gunndór sendum allri fjöl-
skyldunni innilegar samúðar-
kveðjur.
Guðrún Skúladóttir.
Helga var móðursystir mín.
Þær systur, Helga og Evelyn,
móðir mín, voru á svipuðum aldri
og alla tíð mjög samrýndar og
miklar vinkonur, en þó ólíkar að
mörgu leyti. Fyrstu árin í enskri
sveit og heimkoman til Íslands
með elskulegri móðir sinni Jós-
efínu. Faðir þeirra ætlaði að
koma síðar, sem aldrei varð. Þær
söknuðu hans sárt. Allt mótaði
þessi lífsreynsla persónuleika
þeirra.
Systurnar gengu í Verslunar-
skólann, giftust og stofnuðu sín
heimili. Helga og Hafsteinn voru
samtaka í að skapa fallegt heimili
með opnar dyr fyrir fjölskyldu
og vini. Samgangur milli heimila
systranna var ætíð mikill. Eft-
irminnileg eru fjörug barnaaf-
mæli í Þingholtsstræti. Árin þar
voru erfið fyrir Helgu með fjögur
lítil börn búandi á fjórðu hæð og
engin lyfta. Hafsteinn var þó ná-
lægur þar sem í sama húsi var
Hólaprent og síðar bókaforlag
Hafsteins. Seinna byggðu þau
sitt fallega hús á Lindarbrautinni
með sjávar- og fjallasýn. Þar
blómstraði menningin, myndlist,
bóklist og tónlist, sem öll fjöl-
skyldan sameinaðist um. Helga
með sinni ljúfu lund, jafnaðar-
geði og húmor stjórnaði þessu
stóra og myndarlega heimili.
Gaman var að koma í heim-
sókn, hvort sem það var í litlum
eða stórum hópi. Margt var
spjallað, stundum heimspekilegt
og stundum létt spaug. Það var
stutt í lúmska kímni hjá Haf-
steini og hlátur Helgu, ekki síst
þegar Jósefína, móðir systranna,
blandaði sér í spaugið. Öllum leið
vel á heimili Helgu og Hafsteins.
Líf Helgu var þó ekki án mótlæt-
is, en henni tókst með sinni já-
kvæðu skapgerð að takast á við
erfiðleikana.
Samverustundir í sumarbú-
staðnum á Þingvöllum og ferðir
norður í Miðfjörð vekja einnig
fagrar minningar um elsku
Helgu frænku. Við Karin erum
Helgu afar þakklát fyrir þær
hlýju móttökur sem hún fékk
þegar hún kom fyrst til Íslands
og kynntist hinni ljúfu og elsku-
legu fjölskyldu Helgu.
Eftir að Helga fluttist á Grund
var aðdáunarvert að sjá hvað
hún gat aðlagast þessum miklu
breytingum á lífi hennar með já-
kvæðni. Gefandi var að heim-
sækja hana. Glaðværð, húmor og
skýr hugsun fylgdu henni fram
til síðustu daga. Eiga börnin
hennar mikinn þátt í hvað Helgu
leið vel. Með tíðum heimsóknum
þeirra til hennar og heimsóknum
Helgu á heimili barnanna veittu
þau henni ómetanlegan stuðning
og mikla hlýju.
Við kveðjum elsku Helgu með
trega og þakklæti og sendum
Gunnari, Helgu, Guðrúnu og
Guðmundi og fjölskyldum þeirra,
svo og öðrum ættingjum, okkar
innilegustu samúðarkveðjur.
Hróbjartur, Karin
og fjölskylda.
Um fáeinar manneskjur sem
maður kynnist á lífsleiðinni má
segja að þar hafi maður notið
hreinna forréttinda. Það á við um
kæra frænku, Helgu Hobbs, sem
nú hefur lagst til hinstu hvílu.
Það var alltaf tilhlökkunarefni að
hitta Helgu, samvistir með henni
voru gleðiríkar og af hennar
fundi fór maður léttari í spori en
maður kom. Af Helgu lærði mað-
ur gott, bara með því að vera ná-
lægt henni. Jákvæðni og lífs-
gleði. Háttvísi. Um leið skynjaði
maður ákveðni og staðfestu.
Mannlífið á jörðinni væri svo
mikið betra ef fleiri væru eins og
Helga frænka var. Við erum
þakklát fyrir kynnin af Helgu,
hennar verður sárt saknað.
Heimir Örn, Björg og synir.
Með örfáum orðum vil ég
minnast Helgu og þakka kynni
og vináttu um áratugaskeið.
Helga var einstök kona, gleðirík
og falleg, og kveð ég hana með
smá ljóði:
Ferjan hefur festar losað.
Farþegi er einn um borð.
Mér er ljúft – af mætti veikum
mæla nokkur kveðjuorð.
Þakkir fyrir hlýjan huga,
handtak þétt og gleðibrag,
þakkir fyrir þúsund hlátra,
þakkir fyrir liðinn dag.
(J. Har.)
Sonja.
Ljúf, hlý og glaðleg er það
fyrsta sem kemur í hugann þeg-
ar ég minnist Helgu vinkonu
minnar og borðfélaga á Grund,
sem andaðist laugardaginn 23.
janúar sl.
Helgu kynntist ég hér á
Grund og tókst með okkur ein-
lægur, góður og traustur vin-
skapur. Það gladdi okkur báðar
að rifja upp liðna tíma, ræða um
börnin okkar og slá á létta
strengi. Í nóvember sl. kom
blaðamaður hjá Fréttatímanum í
heimsókn til okkar og tók við
okkur viðtal þar sem við Helga
lýstum okkar skemmtilegu sam-
verustundum hér á Grund. Það
eru forréttindi að hafa fengið að
kynnast Helgu og börnum henn-
ar.
Ég kveð kæra vinkonu með
söknuði og þökk fyrir samveruna
og bið góðan Guð að taka hana í
sína arma, en við yljum okkur við
góðar minningar. Innilegar sam-
úðarkveðjur til afkomenda henn-
ar.
Svo viðkvæmt er lífið sem vordagsins
blóm
er verður að hlíta þeim lögum
að beygja sig undir þann allsherj-
ardóm
sem ævina telur í dögum.
Við áttum hér saman svo indæla
stund
sem aldrei mér hverfur úr minni.
Og nú ertu genginn á guðanna fund
það geislar af minningu þinni.
(Friðrik Steingrímsson)
Guðrún Eyjólfsdóttir.
Helga starfaði í Thorvaldsens-
félaginu í rúmlega hálfa öld, en
hún gerðist félagskona í byrjun
febrúar 1966. Hún var alla tíð
virk í félagsstarfinu og gegndi
fjölmörgum trúnaðarstörfum.
Hún sat í stjórn félagsins á ár-
unum 1972 til 1983. Helga og
systir hennar, Evelyn Þóra, sem
einnig var þekkt Thorvaldsens-
kona, voru samtaka um málefni
félagsins og duglegar að afla
leiða til að gefa þangað sem skór-
inn kreppir í velferðarmálum.
Þær systur voru samrýndar á
fundum og vöktu aðdáun fé-
lagskvenna.
Helga var mikið prúðmenni og
tók hún ávallt nýjum félagskon-
um blíðlega og hvatti þær til
dáða.
Hún náði háum aldri með mik-
illi reisn, umvafin sterkum
fjölskylduböndum. Stuttu eftir
að hún flutti á Grund komu fé-
lagskonur þangað til að afhenda
gjöf í sjúkraþjálfun. Kallað var
eftir Helgu til að vera með okk-
ur, en kom þá í ljós að hún var
ekki heima, heldur hafði skropp-
ið í sumarbústað með fjölskyld-
unni. Thorvaldsenskonur minn-
ast Helgu með virðingu og
þakklæti fyrir góðu störfin fyrir
félagið og senda fjölskyldu henn-
ar samúðarkveðjur.
Anna Birna Jensdóttir,
formaður
Thorvaldsensfélagsins.
MINNINGAR 23
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 2. FEBRÚAR 2017
Elsku Ásta vin-
kona mín.
Það varð niða-
myrkur mánudagur er Hrafn-
kell minn kom heim og sagði
mér frá andláti þínu. Fyrst
varð það höfnunin, gat ekki
verið, doðinn, reiðin og svo
sorgin.
Mikið er erfitt að skilja
himnaföðurinn en ég vil trúa
því, eins og svo oft hefur verið
sagt, að hann hafi ætlað þér
æðra hlutverk hjá sér. Frá því
að ég var smástelpa í sveitinni
hjá afa og ömmu á Bergþórs-
hvoli hef ég fylgst með þér og
alla tíð fundist þú stórmerkileg
manneskja – svo falleg. Margt
þungt var á þig lagt en þér
fannst alveg ástæðulaust að
vera að íþyngja öðrum með því
en þess í stað gafstu af þér. Þú
varst blíð, glettin og gamansöm
og að hitta þig og fá smá snert-
ingu var endurnæring, svo
fölskvalaus væntumþykja
streymdi frá þér.
Okkar vinskapur hófst á
Bergþórshvoli er ég sneri
þangað aftur fullorðin ásamt
sambýlismanni.
Þetta voru skemmtilegir
Ásta
Guðmundsdóttir
✝ Ásta Guð-mundsdóttir
fæddist 12. nóv-
ember 1955. Hún
lést 15. janúar
2017.
Útför Ástu fór
fram 27. janúar
2017.
tímar og mikið
óskaplega gátum
við hlegið. Í minn-
ingunni finnst mér
við alltaf hafa verið
hlæjandi, syngj-
andi eða blaðrandi.
Þú varst svo
dásamleg með gít-
arinn syngjandi
„Bye, bye love“ og
svipurinn – óborg-
anlegur eða þegar
þú fórst með vísur og sagðir frá
tilurð þeirra eða tilefni, ég gat
endalaust hlustað á þig segja
frá. Og hvað okkur datt ekki í
hug að bralla, við höfum það
bara fyrir okkur – og hlæjum.
Endalaust gastu hlegið að
því er ég sagði þér frá því að
ég væri Marilyn Monroe. Ég
sem er algjörlega laus við allt
blondíkynbombusyndróm og
var kolsvört á brún og brá. Í
einu hláturskastinu tókstu af
mér loforð um að ef þú færir á
undan mér úr þessu lífi mundi
ég skrifa fallega minningar-
grein um þig og skrifa Marilyn
Monroe undir, sem ég reyni nú
að efna.
Ekki veit ég hvort þetta er
falleg minningargrein um þig,
elsku Ásta mín, en eitt er víst
að fallegri og traustari vinkonu
hef ég ekki eignast um ævina
en þig að öllum öðrum ólöst-
uðum. Hafðu þökk fyrir allt.
Hvíldu í friði, elskuleg.
Þín vinkona, „Marilyn
Monroe“,
Guðrún Auður.
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi
og langafi,
INGIMUNDUR ÁRNASON,
fyrrverandi bóndi og bílstjóri,
frá Ketu í Hegranesi,
andaðist á Dvalarheimili aldraðra á
Sauðárkróki föstudaginn 27. janúar.
Útförin fer fram frá Sauðárkrókskirkju laugardaginn 4. febrúar
klukkan 11.
Brynja Ingimundardóttir Símon Skarphéðinsson
Árni Ingimundarson Jóhanna Sveinsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi
og langafi,
JÚLÍUS JÓN DANÍELSSON,
verður jarðsunginn frá Seljakirkju
föstudaginn 3. febrúar klukkan 13.
Árni Daníel Júlíusson Birna Gunnarsdóttir
Anna Guðrún Júlíusdóttir Viðar Hreinsson
Monica Haug
barnabörn og barnabarnabörn
Vinur okkar og bróðir,
BOGI ÓSKARSSON
frá Varmadal,
lést miðvikudaginn 25. janúar.
Útförin fer fram frá Bústaðakirkju
mánudaginn 6. febrúar klukkan 13.
Aðstandendur
Ástkær systir mín og frænka okkar,
GUÐRÚN TRYGGVADÓTTIR
tannlæknir,
lést mánudaginn 30. janúar.
Útförin fer fram frá Dómkirkjunni
föstudaginn 10. febrúar klukkan 13.
Sigrún Kristín Tryggvadóttir
Tryggvi Hafstein Auður Bjarnadóttir
Kristín Ásta Hafstein Ingólfur T. Jörgensson
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
INGVI SIGURÐSSON
frá Hlemmiskeiði,
Stekkholti 23, Selfossi,
verður jarðsunginn frá Selfosskirkju
laugardaginn 4. febrúar klukkan 14.
Blóm og kransar eru vinsamlegast afþökkuð en þeim sem vildu
minnast hans er bent á krabbameinsdeild 11E, Landspítalanum.
Sigríður Bergsdóttir
Davíð Örn Ingvason Hulda Margrét Þorláksdóttir
Jón Trausti Ingvason Hrafnhildur E. Bjarnadóttir
Þórir Már Ingvason
Ármann Ingi Ingvason Fjóla Dóra Sæmundsdóttir
Inga Rós Ingvadóttir
og barnabörn
Ástkær maðurinn minn og faðir okkar,
JÓN AÐALSTEINSSON,
fyrrverandi yfirlæknir
á Sjúkrahúsinu á Húsavík,
er látinn.
María Kristjánsdóttir
Aðalbjörg Jónsdóttir
Guðrún Jónsdóttir
Aðalsteinn Jónsson
Kolbrún Jónsdóttir
Salbjörg Rita Jónsdóttir
tengdabörn, barnabörn og barnabarnabörn