Skátablaðið Faxi - 01.12.1998, Síða 2

Vitjar þín Guð um jólin
í minningunni klofa ég fönn og
ber klifjar um torfærur. Þetta er
gönguleið, sem varla er veg-
arslóði. Skátaflokkurinn heldur
hópinn, en í kring eru snjóbreiður
og smávaxin dýr merkurinnar.
Nálægð rjúpu þekkjum við á
hljóðinu og skynjum samfélagið
við villt dýr af ókennilegum spor-
um í snjó. Við erum sannarlega
ekki einir, en erum eitt með þessu
umhverfi náttúrunnar. Við kom-
um að á, sem við höfum mikið
rætt um í undirbúningi ferðar-
innar og ekki síður á göngunni í
átt að skála okkar, másandi undir
klifjum búnaðar og matar til úti-
legunnar. Helst ræddum við um
brúartré, sem eldri skátar höfðu
fest uppá stórgrýti og lagt yfir
torfæruna. Það sló þögn á
mannskapinn þegar við stóðum
loksins á gilbarminum og horfð-
um niður á vaðið. Áin hafði rutt
sig nokkrum sinnum í umhleyp-
ingum og í einhverju kastinu
blakaði hún við mannvirkinu og
sópaði því langt frá réttum stað.
Afl árinnar sótti hún ofan úr
Móskarðshnjúkum og bakhlíðum
Skálafells og munaði því ekkert
um svona sprek, raft, sem var
marga manna tak. Til þæginda
fyrir næstu sveit vaskra drengja
og stúlkna hafði hana lagt að nýju
og yfir það kyngdi nýrri mjöll.
Þar sem skátar deyja ekki
ráðalausir, lögðum við frá okkur
bakpokana um stund og gerðum
mælingar á klakabrúnni, sem í
boði var. Eftir nokkrar tilraunir
fundum við út að snjóspöngin
hlyti að halda einum í senn og
þannig ferjuðum við okkur og
bakpokana yfirvegaðir yfir ánna.
Að lokum varð hún eins og góð
vinkona á vegi skátanna. Kvölds
og morgna vitjuðum við hennar
með mjólkurbrúsa úr skálanum,
tveir vatnsberar í hvert sinn,
lýmist að ná í nýtt vatn til
morgunverðar og þvotta eða til að
efna í kakóið á kvöldvökunni.
Svona getur jólahátíðin vitjað
mín þegar ég er minntur á árin
mín í skátafélagi. Það er mynd af
friði og kyrrð í huganum þótt
atgangur, köll og alls konar hljóð
hafi á sínum tíma einkennt sam-
verumar. Það er magnað að arka
út í kalda vetrarnóttina, brjóta
vök eftir nýju vatni og velta fyrir
sér trú á álfa og tröll. Þá eykst
virðingin, sem krakkar geta borið
fyrir undri og tilbrigðum nátt-
úrunnar, en trúin og traustið á
góðan Guð verður eins og
klakaspöng yfir duttlungafulla á
og framburð hennar. Heldur þessi
trú? í þá daga var trúin hrein eins
og nýfallin mjöllin í Haukafjöll-
um. Síðar verður hún fullreynd
og þá sjáum við æ betur hvað
bandið er sterkt í kærleika-
strengjum Jesú Krists. Við lifum
sannarlega í krafti og trausti til
hans. Megi Guð vitja þín með
gleðileg jól og farsæla komandi
tíð.
Sr. Kristján Björnsson
Útgefið í desember 1998
Útgefandi: Skátafélagið Faxi
Ábyrgðarmaður: Marinó Sigursteinsson
Ritstjóri: Júlía Ólafsdóttir
Auglýsingar: Sigríður
Prófarkalestur: Einar Örn, Freydís og
Erla
Prentvinna: Prentsm. Eyrún hf.
Ritnefnd:
Anna Jóna Kristjánsdóttir
Sigríður Briet Smáradóttir
Júlía Ólafsdóttir
Steinunn Lilja Smáradóttir
Freydís Vigfúsdóttir
Páll Zóphóníasson
Smári Páll McCarthy

o SKÁTABLA0I0 FAXI